از دیدگاه کودکتان به چیدمان اتاق کودک نگاه کنید و هنگام خرید به این توجه داشته باشید که فضا متعلق به یک کودک است.
دنیای کودکانه فرزند خود را خلق کنید
از دیدگاه کودکتان به چیدمان اتاق کودک نگاه کنید و هنگام خرید به این توجه داشته باشید که فضا متعلق به یک کودک است. باید سهم زیادی از دکوراسیون در ارتفاع کم با جثه سطح دید او طراحی شود؛ یعنی در طبقات و قفسه‌های پایینی که امکان دسترسی کودک به آنها وجود دارد، اسباب‌بازی‌ها و عناصر ایمن، بی‌خطر و سبک را قرار دهید. این مهم است که در هنگام دکوراسیون خود را به اندازه کود‌تان کنید و محیط پیرامون را آنطوری ببینید که او می‌بیند. آنگاه می‌توانید بهتر و درست‌تر تصمیم بگیرید و دنیای کودکانه فرزند خود را خلق کنید.
به فکر خلاقیت و استعدادهای کودکتان باشید
سن کودکی، سن شکوفایی استعدادها و خلاقیت است و این وظیفه شماست که محیط مناسب را برای بیشتر شکوفا شدن استعدادهای فرزند خود مهیا کنید. برای دکوراسیون خودتان را درگیر موارد کلیشه‌ای و بایدها و نبایدها نکنید. بیشتر از هر چیزی به راحتی و مهیا ساختن محیط برای بروز استعدادهای گوناگون و رویاپردازی کودک خود بیندیشید.مثلا بخشی از اتاق را با رنگ سبز تیره رنگ‌آمیزی کنید و یک تخته سیاه بزرگ در آن تعبیه کنید، یا یک گوشه از اتاق را به یک کارگاه هنری کوچک با یک سری ملزومات نقاشی و ساخت کاردستی تبدیل کنید. قابل توجه است که غیر از اتاق استراحت و بازی، به فکر خلاقیت و استعدادهای کودکتان نیز باشید.
ایمنی اتاق کودک را در نظر بگیرید
زمانی که در خانه شما کودکی زندگی می‌کند، مهم است که چه مواد یا عناصری در خانه به کار رفته باشد و از چه میزان سلامتی و ایمنی برخوردار است. استفاده از لبه‌های تیز میز و وسایل چوبی در اتاق کودک ممنوع است. استفاده از میزهای شیشه‌ای خطرناک و همچنین الیاف مصنوعی و رنگ‌ها و ماده شیمیایی نیز بپرهیزید.
به جذابیت اتاق کودکتان توجه کنید
کودکان مملو از انرژی هستند و نیاز دارند که با تحرک زیاد دائم انرژی را تخلیه کنند. گوشه‌ای از اتاق کودکتان را با تاتمی (پدهای مخصوص ژیمناستیک) بپوشانید تا بتواند بدون آسیب به پاهایش روی آن بالا و پایین بپرد. اگر اتاق به اندازه کافی جا ندارد، گوشه‌ای از اتاق نشیمن را به این کار اختصاص دهید. در واقع به این ترتیب نظارت شما روی بازی کودکانه او بیشتر می‌شود و ایمنی بازی او نیز بیشتر است .اتاق کودک فضایی است که پدر و مادر نیز زمان زیادی از وقت خود را در آن و در کنار فرزندشان سپری می‌کنند، بنابراین مهم است که علاوه بر جذابیت و زیبایی‌های کودکانه، برای شما والدین هم جذابیت‌هایی داشته باشد تا از بودن در آنجا احساس مطلوبی داشته باشید. نتیجه اینکه به صورتی مبتکرانه و خلاق سلیقه و تمایلات خود را نیز در دکوراسیون اتاق کودک اعمال کنید. به شکلی که در مجموع هم برای کودک حس خوشایند و راحتی داشته باشد، هم برای شما.
همه اسباب‌بازی‌ها را در قفسه‌ها قرار ندهید
همه اسباب‌بازی‌های مورد استفاده کودک را در یک مکان به نمایش نگذارید، زیرا هیچ الزامی برای این کار وجود ندارد. یک سری از اسباب بازی‌ها را در داخل سبدها، کمدها و سطل‌های دکوراتیو بگذارید و تنها برخی از آنها را که لازم است در قفسه‌ها و طبقات باز مقابل چشمان او قرار دهید. یک ایده مبتکرانه برای افزایش ذخیره‌سازی پنهان برخی از اسباب‌بازی‌ها این است که یک چمدان یا دو چمدان قدیمی را در گوشه‌ای از اتاق قرار دهید و داخل آنها را از اسباب بازی پر کنید. چمدان‌ها احساس خوبی به دکوراسیون می‌دهند و فضای ذخیره‌سازی مفید و در دسترسی نیز هستند.
اسباب‌بازی کهنه و خراب را دور بیندازید
درمورد حذف کردن اسباب‌بازی‌های بی‌استفاده و قدیمی از اتاق کودک، جدی عمل کنید و بدون تعلل آنها را از اتاق خارج کرده و چاره‌ای برای آنها بیندیشید. اسباب بازی‌هایی که شکسته‌اند یا بعضی از قطعات آنها گم شده و یا دیگر مناسب رده سنی کودکتان نیستند، نباید در اتاق کودک باقی بمانند. باید آنها را از اتاق خارج کنید، زیرا وجودشان تنها باعث انباشتگی و به هم ریختگی شده و در ضمن باعث می‌شود زمان جمع و جور کردن اتاق طولانی‌تر و نظافت اتاق سخت‌تر شود،ضمن اینکه ذهن کودک شما را خسته و مشوش می‌کند.
گذاشتن میز در اتاق کودک فراموش نشود
کودکان به خصوص آنهایی که مدرسه می‌روند همان اندازه که به فضای باز نیاز دارند، به محیطی آرام و دنج نیز برای مطالعه و انجام تکالیف مدرسه خود احتیاج دارند. به بازی و نشاط کودکانه و آرامش فکر و رشد عقلانی او نیز فکر کنید. با قرار دادن یک صندلی و میز تحریر کوچک و به ویژه نورپردازی مناسب، این فضا را فراهم کنید. اگر چنین فضایی در اتاق وجود ندارد و اتاق کوچک است حتما در جایی دیگر از خانه میز را تعبیه کنید، چون اگر او در سنین کودکی به مطالعه عادت نکند، در سنین بالاتر انتظار پیشرفت تحصیلی چندانی از او نمی‌توان داشت.
منبع: روزنامه پزشکی ایران
