امانت به پيامبر صلي الله عليه و آله و قريش

چون رسول اكرم صلي الله عليه و آله از مكه به مدينه هجرت كردند، اميرالمؤ منين عليه السلام را در مكه گذاشت و فرمود: ودايع و امانت مرا به صاحبانش بده. ((حنظله پسر ابوسفيان)) به ((عمير بن وائل)) گفت: ((به علي عليه السلام بگو من صد مثقال طلاي سرخ در نزد پيامبر به امانت گذاشتم، چون به مدينه فرار كرده و تو كفيل او هستي، امانت مرا بده، و اگر از تو شاهدي طلب كرد، ما جماعت قريش بر ين امانت گواهي مي دهيم.)) عمير نمي خواست اين كار را كند، اما حنظله با دادن مقداري طلا و گردن بند هند زن ابوسفيان به عمير، او را وادار كرد اين طلب را از علي عليه السلام بكند! عمير نزد امام آمد و ادعاي امانت كرد و گفت: بر ادعايم ابوجهل و اكرمه و عقبه و ابوسفيان و حنظله گواهي مي دهند. امام فرمود: اين مكر و حيله به خودشان بازگردد، برو گواهان خود را در كعبه حاضر كن، و او آنها را حاضر كرد؛ و امام جداگانه از هر يك علائم امانت را پرسيد امام فرمود: عمير، چه وقت امانت را به محمد صلي الله عليه و آله دادي ؟ گفت: صبح، محمد صلي الله عليه و آله به بنده خود داد. فرمود: ابوجهل چه وقت امانت را عمير به محمد صلي الله عليه و آله داد؟ گفت: نمي دانم. از ابوسفيان سؤ ال كرد؟ گفت: هنگام غروب شمس بود و امانت را در آستين خود نهاد. بعد از حنظله سؤ ال كرد؟ گفت: هنگام ظهر امانت را گرفت و در پيش روي خودش نهاد. بعد از عقبه پرسيد؟ گفت: هنگام عصر بود كه بدست خودش گرفت و به خانه برد. از عكرمه سؤ ال كرد؟ او گفت: روز روشن شده بود كه امانت را محمد صلي الله عليه و آله گرفت و به خانه فاطمه عليه السلام فرستاد. امام اختلاف در امانت را برايشان بازگو نمود و مكر ايشان ظاهر شد. و بعد روي به عمير كرد و گفت: چرا موقع دروغ بستن حالت دگرگون و رنگت زرد گشت. عرض كرد: همانا مرد حيله گر رنگش سرخ نگردد: به خداي كعبه كه من هيچ امانت نزد محمد صلي الله عليه و آله ندارم، و اين خديعت را حنظله به رشوه دادن به من آموخت، و اين گردنبند هند همسر ابوسفيان است كه نام خود را بر آن نوشته است، كه از جمله آن رشوه است.

يكصد موضوع 500 داستان سيد على اكبر صداقت