امان از عذاب
و حكي عنه ابو جعفر محمد بن علي الباقر، عليهما السلام، انه قال:
كان في الارض امانان من عذاب الله، و قد رفع احدهما، فدونكم الاخر، فتمسكوابه. اما الامان الذي رفع فهور رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم. و اما الامان الباقي فالاستغفار. قال الله تعالي: و ما كان الله ليعذبهم و انت فيهم، و ما كان الله معذبهم وهم يستغفرون.
و هذا من محاسن الاستخراج، و لطائف الاستنباط.
امام محمد باقر از امام علي، عليهالسلام ، نقل كرده كه فرمود:
در زمين براي مردم دو امان از عذاب خدا موجود بود. يكي از آن دو برداشته شد و ديگري در ميان شما باقي است. پس به آن چنگ زنيد.
اما اماني كه برداشته شد رسول خدا، صلي الله عليه و آله، بود. و اماني كه باقي مانده، استغفار است.
خداي تعالي فرمود:
خداوند آنان را در حالي كه تو پيامبر در ميانشان هستي، عذاب نميكند. و خداوند در حالي كه آنان استغفار ميكنند، عذابشان نميكند.
اين سخن برداشت نيكو و استنباط لطيفي است از قرآن |
| كلمات قصار مولا علي (ع) |
مهدي عليزاده |
|
برای ِ زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد، قلبی که دوست‌اش بدارند
قلبی که هدیه کند، قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید، قلبی که جواب بگوید
قلبی برای ِ من، قلبی برای ِ انسانی که من می‌خواهم
تا انسان را در کنار ِ خود حس کنم.
یک شنبه 12 دی 1389 1:32 PM
تشکرات از این پست
