امامت امام حسن (ع)
امـام حـسـن مـجتبي (ع) در 21 ماه رمضان ، سال چهلم هجري عهده دار خلافت اسلامي و امامت مسلمانان گرديد.
مـقـام امـامت آن بزرگوار از راههاي مختلف ، از جمله تصريحات پيامبر اسلام و حضرت علي (س) اثبات گرديده است.
رسـول اكـرم (ص) او را بـا نـام و نـشـان در رديف جانشينان دوازده گانه خود معرّفي كرده است.
هر دو گروه شيعه و سنّي متّفق اند كه پيامبر(ص) به او و برادرش فرمود:
(شما هر دو اماميد و مادرتان حقّ شفاعت دارد).
امـيـر مـؤ مـنـان (ع) هـنـگـامـي كـه ضـربت خورد به فرزندش حسن (ع) دستور داد بر مردم نماز گزارد و در آخرين لحظات زندگي ، او را بدين صورت ، وصيّ خود قرار داد:
(پسرم ! پس از من تو صاحب مقام و خون مني).
سپس امام حسين ، محمّد حنفيه و ديگر فرزندانش و نيز رؤ ساي شيعه و بزرگان خاندانش را بر ايـن وصـيـّت گـواه گـرفـت و كـتـاب و سـلاح خـود را بـه او تحويل داد و فرمود:
(پـسرم ! رسول خدا (ص) به من دستور داده است كه تو را وصيّ خود سازم و كتاب و سلاحم را به تو تحويل دهم). |
|
|
برای ِ زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد، قلبی که دوست‌اش بدارند
قلبی که هدیه کند، قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید، قلبی که جواب بگوید
قلبی برای ِ من، قلبی برای ِ انسانی که من می‌خواهم
تا انسان را در کنار ِ خود حس کنم.
یک شنبه 12 دی 1389 1:28 PM
تشکرات از این پست
