اگر چه بعضاً به عنوان علف هرز در نظر گرفته می شود این گیاه بسیار با ارزش است و در مدیریت مناطق علفزار ها و حیات وحش مهم میباشند و بسیاری از ارقام آن به عنوان زینتی استفاده می شوند. خواص دارویی این گیاه در قرن 16 ، ثبت شد. گل و برگ تازه در درمان زخم ها و همچنین کورک استفاده می شود. جوشاندن ملایم گل ها در درمان بیماری های دستگاه تنفسی، شامل سرفه مفید است. پماد ساخته شده از برگ ها را می توان برای التیم زخم ها و کبودی ها استفاده نمود.
برگ های آن خوراکی است اگر چه تا حدودی طعم اسیدی دارد. در بعضی کشور ها به عنوان بخشی از سالاد مورد استفاده قرار میگیرد.
کاربرد در فضای سبز : مینا چمنی برای حاشیه باغچه ها،تپه ها،باندها گلکاری،در کنار نهر ها،نقاط مردابی و سراشیبی برای کشت در گلدان و تزئین چمن به کار می برند.
برای داشتن رنگ‌های بهاری در بستر یا جعبه‌های گل جلوی پنجره‌ها، میناهای چمنی فوق‌العاده هستند. وقتی آنها را در حاشیه یک مسیر می‌کارید خارق‌العاده به نظر می‌رسند، در دسته گل هم وجود گلهای این گیاه به جذابیت و زیبایی دسته‌گل می‌افزاید.
برای تکثیر بذر آن را در مرداد کاه در بستری آماده کشت شده می کارند و در مهر و آبان در محل اصلی نشاء کاری می شود که نظیر گل بنفشه ،مینا چمنی زمستان را در زیر برف باقی مانده و در اوایل فصل بهار رشد و نمو خود را شروع می کند.
همچنین در بهار و یا پاییز از پاجوش های آن که به طور فراوان می باشد جدا کرده و در بستر اصلی کشت می نمایندو در این صورت گیاه از طریق تقسیم بوته نیز تکثیر می شود.فاصله کاشت بوته ها از هم در بستر اصلی هر 10 سانتی متر یک بوته است.
به طور کلی مینا چمنی به رنگ های سفید،صورتی،بنفش و قرمز می باشد.
مینا چمنی خاکهای خوب سبک و نقاط آفتابی و سایه آفتاب را ترجیح می دهد.ولی در خاکهای زیاد مرطوب ریشه ها می پوسد و در نتیجه در سرما از بین می رود،در این صورت برای محافظت از سرما،در حاشیه ها توسط پوشش سبکی از شاخه های کوچک آن را می پوشانند.
برای تمدید گل‌دهی و جلوگیری از بذرپاشی دوباره، ساقه‌های پژمرده این گل ها را قطع کنید. پس از پایان گل‌دهی گیاهان را از خاک بیرون آورید و سال بعد گلهای جدید بکارید.
اگر منطقه زندگی شما تابستان‌های خنک دارد می‌توانید در اواسط زمستان کاشت دانه را در فضای بسته شروع کنید و در اواسط بهار آنها را بیرون ببرید. اگر در منطقه‌ای هستید که تابستان‌های داغ دارد یا اگر می‌خواهید در اوایل بهار این گیاه به گل بنشیند، آن را به صورت دوساله پرورش دهید. در خردادماه یا تیرماه دانه را در گلدان داخل یا خارج از خانه بکارید؛ روی آن را به ملایمت بپوشانید. تا در پاییز جوانه‌ها را در گلدان یا در بستر‌های گلخانه‌ای پرورش دهید و بعد آنها را به باغ منتقل کنید. این گیاهان را در فاصله 15 سانتی‌متری از هم قراردهید. در زمستان انواعی را که گلهای پهنی دارند، با پوششی از برگ و گیاه مثل کاه یا برگهای سوزنی کاج محافظت کنید.
