ارنست همینگوی
Ernest Hamingway
ارنست میلر همینگوی در شهر اوك پارك ایالت ایلی نوی در 21 جولای 1899 م. متولد شد.ارنست دومین فرزند خانواده بود.در همین ایالت تحصیل و در اوایل جوانی شغل روزنامه نگاری را انتخاب كرد. در1914 جنگ جهانی اول در گرفت.همینگوی در آن زمان 15 سال بیشتر نداشت.سه سال بعد ایالات متحده آمریكا نیز وارد جنگ شد و همینگوی فوراً داوطلب شد.او می خواست نویسنده شود و میدانست برای نویسنده شدن احتیاج به تجربه دارد،اما به سبب آسیبی كه چشمش در مشت زنی دیده بود ،در معاینات پزشكی رد شد. با این حال ارنست همینگوی بیكار ننشست وشش ماه بعد در سازمان صلیب سرخ راننده آمبولانس شد و به جبهه ایتالیا رفت.
در همین جبهه از ناحیه پا زخمی شد.تجربه هایش در این جنگ ،رمان معروف وداع با اسلحه (1929)را بوجود آورد. در سال1940 نیز رمان ناقوس ها برای كه به صدا در می آیند را نوشت.این رمان نیز تجربه نبرد او به نفع جمهوریخواهان و علیه سلطنت طلبان طرفدار فرانكو بود.
همینگوی در جنگهای جهانی اول و دوم و همچنین جنگ اسپانیا شركت داشت.در سال 1951 رمان كوتاه پیرمرد و دریا رانوشت.این كتاب در سپتامبر 1952 منتشر شد و جایزه نوبل را در سال 1954 نصیب وی كرد.
همینگوی در روز اول ژوئیه 1961 در خانه اش در كچوم آیداهو با دوگلوله تفنگ به زندگی خود پایان داد.
از كتابهای او میتوان به وداع با اسلحه (1929)،ناقوسها برای كه به صدادر می آیند(1940)،پیرمرد و دریا(1952)،در زمان ما ،خورشید همچنان میدرخشد(1926)،داشتن و نداشتن(1936)،درختان(1950)، عیش مدام(1964)،سیلابهای بهاری(1925)، مردان بدون زنان(1927) ،آن دست رودخانه توی درختان(1950)، مرگ در بعد از ظهر(1932)و تپه های سرسبز آفریقا(1935)اشاره كرد.
