جلال آل احمد

جلال ال احمد در سال 1302 ه ش در یك خانواده ی مذهبی و خو شنام متولد شد . وی زندگی سرشار از تكا پو و ماجرا داشت.

هنگامی كه بیست سال داشت چند ماهی در نجف اشرف درس طلبگی آموخت،اما چندی بعد به ایران بازگشت و به احزاب سیاسی پیوست،ولی در این محیط هم نتوانست مطلوب و ایده آل خود را بیابد.از سال 1326 به شغل معلمی پرداخت و نویسندگی را بطور جدی دنبال كرد. نخستین داستان وی در سال 1324 با عنوان زیارت در مجله سخن منتشر شد.
داستان از رنجی كه میبریم در سال 1326 به طبع رسید.این داستان بیشتر تحت تاثیر شعارهای حزبی درباره فشاری كه حكومت بر كارگزاران و افراد سیاسی می آورد، توسط وی به رشته تحریر كشیده شد.
وی با لحنی انتقادی،نادانی،تعصب و ناداری عوام را بخوبی در دو مجموعه داستان سه تار و زن زیادی به تصویر كشیده است.
در سال 1332 برای مدتی دستگیر و زندانی شد. كتاب سرگذشت كندوها را در باره مسایل سیاسی مربوط به ملی شدن صنعت نفت ایران نوشت.
در سال 1337 مشهورترین داستان خود به نام مدیر مدرسه را منتشر ساخت.
این داستان سرگذشت مدیری بی پناه است كه بعد از كودتای 28 مرداد 1332 ،فضای اداری فاسد ،سرانجام او را به نابودی می كشاند.
از دیگر آثار آل احمد می توان به نون والقلم ،نفرین زمین و مجموعه پنج داستان اشاره كرد.
مقالات انتقادی او شامل ، هفت مقاله ، سه مقاله دیگر،كارنامه سه ساله،ارزیابی شتابزده،در خدمت و خیانت روشنفكران و غرب زدگی هستند.
جلال آل احمد در شهریور ماه 1348 در سن 46 سالگی در گذشت.

روحش شاد.