همان طور که هفته قبل قول داده بودیم، امروز کمی با شما پدر و مادرهایی گپ می زنیم که فرزند نوجوان و جوان دارید و نگران هستید مبادا گرفتار آسیب های اجتماعی آن هم از نوع ارتباط با جنس مخالف! شوند. مطلب قبلی به دلایلی پرداخته بود که جوانان و نوجوانان به توصیه های والدین توجه نمی کنند؛ اما واقعا درباره این موضوع حساس و مهم چطور باید با فرزندانمان سخن بگوییم و هشدار بدهیم تا آن ها به گوش بگیرند؟ برای پاسخ این پرسش دقایقی را با ما سپری کنید.
از اکسیر دوستی بهره بگیرید
هر چه از اهمیت، تأثیرگذاری و قدرت دوستی بگوییم باز هم کم گفته ایم. متأسفانه تعداد کمی از پدر و مادرهای عزیز، از مسیر دوستی به دنیای فرزند خود وارد می شوند. دوست هر فرد در فضا و حال و هوای او به سر می برد، دوستان حرف هایشان از یک جنس است، حرف های یکدیگر را به خوبی درک می کنند، آمال و آرزوهایشان برای هم پذیرفتنی است و یکدیگر را به دلیل داشتن چنین خواسته ها و آرزوهایی مسخره نمی کنند، از چیزهای مشترکی لذت می برند، هیجانات مشابهی دارند و... خلاصه ترجیح می دهند با هم باشند. مهم آن است که شما به عنوان پدر و مادر واقعا باور کنید که می توانید چنین رابطه ای با فرزندتان داشته باشید. اگر دوست دارید او دغدغه ها، علایق، مشکلات و آرزوهایش را با شما در میان بگذارد، بهترین راه، این است که با او همانند یک دوست باشید، یک دوست واقعی، نه یک بزرگ تر که مدام دنبال فرصت می گردد تا او را نصیحت کند. به اصطلاح جوان های امروزی باید «پایه» باشید، گاهی به جاهایی بروید که او دوست دارد، حتی تا جایی که امکان دارد، در لباس پوشیدن تان دیدگاه های او را اجرا کنید، با هیجاناتش همراه شوید و... مطمئن باشید اگر شما این طور رفتار کنید، رفتار شما به سویتان بازخواهد گشت، بعداز مدتی او هم حاضر است به جایی که شما دوست دارید، بیاید، به حرف هایتان گوش کند چون شما به حرف هایش گوش کرده اید، حرف هایتان را بپذیرد چون پیش از این سرزنشش نکردید، حتی گاهی تأکید می کنیم گاهی شاید لازم باشد در برابر آن چه به نظرتان خیلی معقول و درست نمی آید، واکنشی مثبت داشته باشید! تا بتوانید در شرایطی مناسب و اثرگذار قضیه را به شیوه ای نتیجه بخش بررسی کنید.برای تحقق این دوستی به پیشنهادهایی که در ادامه مطرح می شود، توجه کنید:
بسیار گوش کنید
اگر از آن پدر و مادرهایی هستید که خیلی از صحبت کردن لذت می برید و با گفتن خاطرات درس آموز و عبرت بخش ساعت ها فرزندتان را می نشانید تا به او درس زندگی بدهید، باید بگوییم متأسفیم، شما چندان راه به جایی نمی برید! اجازه بدهید، فرزندتان بیشتر سخن بگوید و در این سخن گفتن امنیت داشته باشد به این معنا که او را سرزنش نکنید، رفتارش را تقبیح نکنید، اشتباهش را با جان و دل بشنوید، نگرانش نکنید، عصبانی نشوید... اگر از مطلبی سخن گفت: مشتاقانه و با حوصله گوش کنید و با طرح سوالاتی درباره جزئیات آن موضوع، نشان بدهید که کاملا حواستان به اوست و به کارها یا موضوع صحبتش علاقه مندید. این امنیت روانی باید در حدی باشد که حتی اگر پایش به رابطه ای با جنس مخالف باز شده یا به فردی علاقه مند شده است، آن را به راحتی با شما در میان بگذارد. برای باز شدن موضوع هم می توانید از زبان شوخی و خنده استفاده کنید. جملاتی به زبان بیاورید که نشان بدهد گویی انتظار مبتلا شدن او به چنین شرایطی را داشته اید واین موضوع هم مثل دیگر موضوعات قابلیت گفت و گو، بررسی و مدیریت دارد و باید به ابعاد مختلف آن توجه شود.
صریح و آشکار صحبت کنید
از بیان مستقیم موضوع فرار نکنید. نگویید حریم بین ما شکسته می شود. هر چیزی به جای خود باقی است. منظور ما از این که با فرزند خود دوست و صمیمی باشید به این معنا نیست که حریم بین والدین و فرزندان شکسته شود، شما باید مهارت داشته باشید که صمیمیتی در عین قاطعیت و ابهت پدرانگی و مادرانگی تان داشته باشید و مفاهیمی را از کودکی به گونه ای به فرزندتان منتقل کرده باشید که هر کدام از این ویژگی ها ارزش و جایگاه خود را دارند. با این اوصاف اجازه بدهید موضوع به راحتی بیان شود، در دل او ترس و دلهره ایجاد نکنید که گویی فاجعه ای رخ داده است. توجه داشته باشید که گفت و گوی صریح و مستقیم بهترین راه بررسی موضوع است و اجازه می دهد فرزندتان در آینده نیز درباره ادامه این مسئله با شما صحبت کند.
خلاءهایی که باید پر شود
اطلاع از خصوصیات اخلاقی، رفتاری و اجتماعی طرف مقابل فرزندتان می تواند اطلاعات کلیدی به شما بدهد؛ هم درباره روحیات، خواسته ها و گوشه های پنهان روان فرزند خودتان و هم جذابیت های بیرونی را که برای وی جالب است شناسایی می کنید و می توانید اگر خلائی هست آن را پر کنید یا هر نکته دیگری که باید مورد توجه بیشترتان قرار بگیرد. این پرسش و پاسخ هم به فرزندتان اطمینان می دهد که شما در جبهه مقابل او نیستید.
پلیس نشوید
دست از کنجکاوی های یواشکی، کسب اطلاعات با روش های کارآگاهی و مانند آن بردارید و هر اطلاعاتی نیاز دارید از خود وی بپرسید. این که او را تعقیب کنید، یا با دوستانش ارتباط برقرارکنید یا ... فقط زمینه های بیاعتمادی وی را نسبت به شما افزایش می دهد.
مشاوره بگیرید
کاش سنت خوبی در بین ما شکل می گرفت که از ابتدای زندگی مشترک یک زوج، مشاور خانوادگی متعهد و مجربی را برای طول دوره زندگی انتخاب می کردند تا در شرایط خاص و نقاط عطف بتوانند در سایه مشورت های علمی او تصمیمات بهتری بگیرند. در عین حال راهنمایی گرفتن از یک مشاور کارآمد و توانمند می تواند کمک های خوبی به شما بکند.