خرم آن شهر كه در كشور دل جا دارد

خرم آن شهر كه در كشور دل جا دارد - بیت ها و دوبیتی ها

٭ حسين اسرافيلي:

باز خونين شهر ما، خرم شود

باز هر گلدسته اي پرچم شود

٭ محمود اكرامي:

شهري كه مي گويند شهر خورشيد باشد، همين جاست

شهري كه يوسف در آن جا ترس از برادر ندارد

٭ قيصر امين پور

تو همچون غنچه هاي چيده بودي

كه در پرپر شدن خنديده بودي

مگر راه حيات جاودان را

تو از فهميده ها، فهميده بودي

٭ آرش بارانپور:

آه اين كشف جاودان خونين شهر را/ با كدام زبان بايد سرود؟/ بگذار جهان بداند/ بر اين قوم قهرمان چه گذشته است/ بر خرمشهر/ كه درود عشق، هزاران بار/ بر خاك مقدس و پاكش باد...

٭ نادر بختياري:

با اين كه هزار بار ويران شده اي

در خاطر ما هنوز خرمشهري

٭ پرويز بيگي حبيب آبادي:

ياران چه غريبانه رفتند از اين خانه

هم سوخته شمع ما، هم سوخته پروانه

٭ تيمور ترنج:

هنوز هم از بندرگاه/بوي عرق تن كارگران مي آيد/باز گشته ايم/تا اين زخمي را/كه بر گرده خونين خاكمان نشانده اند/التيام دهيم

٭ كاظم جيرودي:

خرم آن شهر كه در كشور دل جا دارد

كوچه اي پر زگل لاله حمرا دارد

٭ احمد زارعي:

شهيدم! محمد! برادر! منم

كه در شهر خونين قدم مي زنم

٭ مجيد زماني اصل:

خرمشهر!/هرگز از خاطر نخواهيم برد/صميميت سيال تو را/ بوي نخلي كتفهايت را و شرجي ات را...

٭ حميد سبزواري:

به شهر آتش و خون و حماسه، خرمشهر

به پاي صبر زراهي دراز آمده ايم

٭ محمود شاهرخي:

الا شهرخرم، الا شهر خون

كه شد از ستم خاك تو لاله گون

٭ بهمن صالحي:

غم عظيم دل ما به دور شد زين فتح

كه جان مام وطن باد از شما مسرور

٭ محمدرضا عبدالملكيان:

مژده فتح خرمشهر/در ساعت چهار بعد از ظهر/در خيابان آزادي/غريو شادي در طوفان حنجره ها/ و اشك زلال شوق/در سپيده چشمان شهر...

٭ علي عدالتي:

الا شهر حماسه، شهر خرم

تو را دست خدا آزاد كرده است

٭ همايون عليدوستي:

اي چشمهايت تا ابد بيدار، خرمشهر

وي كوه عزمت همچنان ستوار، خرمشهر

٭ ناصر فيض:

خانه ام روزي در اين جا بود و نيست

آن طرف همسايه ما بود و نيست

٭ مشفق كاشاني:

نيست در ديباچه ياد تو جز تصوير فتح

آنچه در پيكار، شيران دلاور ديده اند

٭ سپيده كاشاني:

اي شهر خرم شهر، اي خاك گهرخيز

اي سينه، پر آذرت از غصه لبريز

٭ شيرينعلي گلمرادي:

به شهر سوخته سرفراز مي گويم

كه ايستاده چنين در فراز مي گويم

٭ يدا.. گودرزي:

اي شهر هميشه سبز و خرم

از خاطره ها نمي شوي گم

٭ محمدعلي محمدي:

خرمشهر/دستان اهتمام پر از خالي/چشمان انتظار نمكسود/دلهاي داغدار/شگفتا/اميدوار مثل اوان جنگ/اين جا هنوز جنگ به پايان نمي رسد...

٭ اميد مسعودي:

... شهري كه درآمد و شد كهكشاني از ستاره هاي خون آلود/پيروزي را معنا كرد/و استقامت را تفسير/هنوز هم ميل بودن دارد/خرمشهر

٭ علي موسوي گرمارودي:

بلند آستان، شهر خونين ما

ز تو خرم، آيين ما، دين ما

٭ سيمين دخت وحيدي:

آه خونين شهر من، اي شهر من

دشمنت كي مي رهد از قهر من

٭ محمدرضا ياسري(چمن):

گر چه كارون باشد از ما تشنه تر بر آب عشق

همچو خرمشهر جاري آب دارد تاب عشق؟

شعری در باره حماسه سوم خرداد

ای دلــیــران ایـــن زمــانـه و دهر                   ای شهیـدان فـتـح خـرمـشـــهـر 
از خــــــدا بـر شما سـلام سلام                   رحـمـتـش بـر شـمـا مدام مدام
نـامـداران ظــاهــراً گــــمــــنــــام                   جانـفـدایـان مــکـتـب اســـــلـام
بـر تــن انـــقــلاب چــون جـانـیـد                   لـالــه هــــای بـهـشــت قـرآنـیـد
در ره دیــن بـه جـان خـریـده بـلا                   پــیـــروان شــــــهــیـــد کـربــــبلا
عـهـد جـان بسته اید ، ای یاران                   بــا خـمـیـنـی و عــتـرت و قــرآن
هــمــچـنـان نــور مـهـر تـابـنـــده                   دیــن ز خـــون شماست پاینده
خونـتـان ضـامـن سـعـادت شــد                   راهــتــان وادی شــهــادت شــد
ای صفات شـما به سیـر هــدف                   صبــر و ایـثـار و بـندگـی و شرف
از شما درس عشق می گیریم                   از جهان بـی وجـودتـان سیـریـم
عشـق از رویـتـان نمـایـان بـــود                   شورتان طعنه ها به طوفان بود
ســاقه فــتـنـه ها و داس شـمـا                   مـکـتـب کـربـلا کــلـاس شــــمـا
مثــل باران همیــشه مـیـبـاریـد                   بـا حســیــن عـهـد نوکری دارید
در سیـاهـی وجـودتـان مهتــاب                   نــوکــران حــقــیـــقـــی اربــــاب

 ***********************
یــاوران شــهــیـد عـــــاشـــــــــورا               جون و عـابس ، زهیـر و دیگر ها
در ره ســــرخ وصــــل کـوشــیـدنـد               روی ســـالـار عـشـق را دیـدنـد
جــان فـداتـان که بـی قـرار شـدید               رخ نـدیـده ، فــدای یـار شـدیـــد
تـــا ابـــــد مـــُحـــــرم تـولـایـیــــــد               مـیـهـمــان عـزیـز زهـرایـیـد(س)
آن بــه اهـــل سـما فـروغ دو عیـن               سیّد خیل کـائـنـات ، حـسـیــن
آن کــــه در راه دیــــن فـــدا گشته               با لب تشنه ، سر جدا گشــتـه
او که هر خطبه اش سیاسی بود               شور جانبازی اش حماسی بود

***********************
گـرچه در بـیـن قـتلگـه سـر داد               او بــــه اســـلـــام جان دیــگـر داد
وا مـصـیـبـت ز ماجرای حسین               داغ بـــی حـــدّ و انـتـهای حسین
پـــــسر فـاطــمـه تــــه گـــودال               کـشتنش شد به اهل کوفه حلال
نـیـزه و تیـر و دشنه و شمشیر               بـــر لـــب قـاتــل حسیــن ، تکبیر
چـه جفا ها که اشقـیـا کـردنـد               ســـــرش از پــیــکرش جدا کردند
دیـــــده ی یـک خمیده قد دارد               مـــــثــل ابـــر بـــهــار مــی بــــارد
نور چشم ترم حسین حسین               یوسف بی سرم حسین حسین
از چه پامال دشمنان شده ای               گــل مـــادر چـرا خـزان شـده ای؟
زینت دوش مصطفی ، پسـرم               یــا ذبـیـحـاً مـن الـقـفـا ، پــسـرم
تازیانه کـجـا و خــواهـــر تـــو ؟               ســـمّ مـرکــب و کـجـا و پیــکر تـو
پســــرم ، ای تمام حاصل من               خـنـده شـمـر گشـتـه قاتل مــــن

امیر عباسی