پاسخ به: زبان و گفتار در نهج البلاغه
هانت عليه نفسه، من أمّرَ عليها لسانَه.كسى كه زبانش را امير خود كند، شخصيت خود را کوچک شمرده است.16
ترکی زبان قربون صدقه رفتنه داریم که: گوزلرین گیله‌سین قاداسین آلیم که یعنی درد و بلای مردمک چشات به جونم …!.
من أكثرَ أهجرَ، و من تفکر أبصرَ.هركه پُر گويد هذيان گويد و هر كه انديشه كند بينا گردد.17
الصادق على شفا مَنجاة و كرامة، و الكاذب على شرَف مَهواة و مَهانة.راستگو در آستانه نجات و بزرگوارى است و درغگو در لبه پرتگاه و خوارى.18
بكثرة الصَمت تكوّنُ الهيبة.با خاموشى بسيار، هيبت و شكوه در آدمى پديد مى آيد.19
