اشعار در مدح امام سجاد (ع)

:diamond_shape_with_a_dot_inside: يا سيدالساجدين:diamond_shape_with_a_dot_inside:
 

سلام عطر خوش دلپذیر سجاده
سلام دلبر سجده ، امیر سجاده

سلام سفره پر نعمت دعا خوانی
سلام سفره مهمان پذیر سجاده

سلام تازه شعر و شعور و احساسم
سلام تازه مریدی به پیر سجاده

چقدر دست مرام من از تو خالی شد
شبی که دور شدم از مسیر سجاده

پیاده می شوم اینجا کنار اشکم تا
بیفتم از سر خجلت به زیر سجاده

و یطعمون علی حبه شما هستید
منم یتیم و فقیر و اسیر سجاده

منم فقیر شما یک عطا به من بدهید
مرا اسیر کنید و خدا به من بدهید

شبي كه مثل هميشه خدا تو را می دید
و داشت عرش نمازت ستاره می بارید

چقدر حجم حضورت وسیع و ناپیدا
که لحظه لحظه در آن جز خدا نمی گنجید

همان شب از نفس سجده های پرنورت
که داشت قامت ابلیس روح می لرزید

به شکل افعی خشمی در آمد و آمد
به گرد پای حضور تو داشت می چرخید

و نیش هم زد و تا از حضور درآیی
ولی چگونه شود نور منفک از خورشید

تو هم علی خدایی و محو محو خدا
که تیر و نیش ندارد به عشق تو تردید

و ناگهان پس از آن اتفاق رویایی
عبای سبز خودش را خدا به تو بخشید

چنان به رحمت خود موج زد به خاطر تو
که بر سواحل پیشانیت صدف پاشید

و بعد روی صدفها به رنگ آب نوشت
از این به بعد شما زین العابدین هستید

از این به بعد نه ، از قبل عالم ذر بود
که سجده های تو در ساق عرش محشر بود

بهشت قطعه ای از تربت زمینت بود
و عرش آینه ای از دل یقینت بود

فرات کوفی ، ابوحمزه ثمالی ها
زیاد از این صلحا توی آستینت بود

صدای آیه ترتیل تو که می آمد
خدا هم عاشق اصوات دلنشین ات بود

هزار رکعت هر شب نماز می خواندی
نماز یکسره مهمان شب نشینت بود

انبیاء به پیشانی تو بوسه زدند
چرا که نقش علی نقش بر جبینت بود

هزار دسته ملک در صف عبادت تو
گدای روز و شب زین العابدینت بود

همیشه خاطره عمه در دلت می سوخت
و عکس قافله در چشم نازنینت بود

در آن غروب که عمه اسیر اعدا شد
دل تو خون شد و سجاده تو دریا شد

چقدر آیه بریزد خدا به نام شما
چقدر معرفت آرد همین سلام شما

مرورتان بخدا از همیشه تازه تر است
برای هر که بخواند به احترام شما

کنار جاده دنیا پیاده گردیدم
فقط برای عبودیت مقام شما

به احترام شما از خدا طلب کردم
مرا برد به بهشت پر از کلام شما

کنار مادرتان هم غذا نمی خوردید
چقدر درس ادب دارد این مرام شما

اگر کرامت عالم به دستهای شماست
منم گدای شما و منم غلام شما

منم گدای شما و گدای مادرتان
منم فدای شما و فدای مادرتان

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

:diamond_shape_with_a_dot_inside:يا سیدالساجدین يا امام سجاد(ع):diamond_shape_with_a_dot_inside:
 

امشب قشنگترین شب لیلایی خداست
جشن تولد گل زهرایی خداست
باشدسرشت او ز تجلای نور حق
زیباترین تجسم زیبایی خداست
تقوا و زهد و معرفت او زبان زد است
او بهترین نمونه ی شیدایی خداست
وقتی تمام هستی سالار زینب است
معلوم میشود همه دارایی خداست

آئینه ی تمام نمای خدا شده
روح دعای ما سر سجاده ها شده

ای منتهای غایت ما ، بی کران تویی
محبوب قلب فاطمه ی مهربان تویی
روزی ما ز دست کریمانه ی شماست
روزی دِهِ تمام زمین و زمان تویی
ای نور چشم حضرت آقای کربلا
بعد از حسین دلبر دیوانگان تویی
این افتخار ماست که فامیلتان شدیم
پس شاهزاده ی همه ایرانیان تویی

دلداه ایم و منتظر دلبریتان
یک روز هم بیا وطن مادریتان

رزق تمام عالمیان در دعای تو
ما زنده ایم به برکت یا ربنای تو
روح الامین گدای در خانه ی شماست
از آن زمان که گشته دلش آشنای تو
بر روی گونه ی تو ملک بوسه میزند
دل میبرد تبسمت از عمه های تو
آقا چقدر شبیه عمو جانتان شدی
جان جهان فدای تو و بچه های تو

بعد از علی اکبر آقا تو ارشدی
ای دومین علی حسینی خوش آمدی

ای روضه خوان اول کرب و بلا بخوان
ای غصه دار حضرت خون خدا بخوان
از تشنگی و قحطی آب و عطش بگو
از شدت گرسنگی بچه ها بخوان
از آن غروب روز ده سال شصت و یک
آتش کشیدن حرم و خیمه ها بخوان
از داغ های داغ دل عمه جانمان
هجده سر سواره ي بر نیزه ها بخوان
این کشته ی فتاده به هامون حسین توست
ازپاره پاره پیکر و چند بوریا بخوان

ازهرکجا بخوان ولی آقای روضه خوان
از کوچه ی یهودی شام بلا نخوان

(عليرضا خاكساري)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

:diamond_shape_with_a_dot_inside: يا امام سجاد(ع):diamond_shape_with_a_dot_inside:

پَر ِ قنداقه ات مسيحا شد
يار گهواره ي تو موسا شد
خوش به حالت كه بر دو چشم ِحسين
اولين بار چشم تو وا شد
عطر گيسوت تا بهشت آمد
يوسف عاشق شد و زليخا شد
جبرئيل از حضور تو سرمست
با اذان عليِّ اعلا شد
رويت عباس با ادب بوسيد
و حسن غرق در تماشا شد
گره ي كور داشتيم اما
از دعاي صحيفه ات وا شد

دل ما شهر عشق آباد است
عشق هم خانه زاد سجاد است

با تو همسايه ي خدا هستيم
سر سجاده ي دعا هستيم
بچه هاي محله ي عشقيم
ما همه اهل روستا هستيم
روستاي شما بهشت است و
روي بال فرشته ها هستيم
مادر تو ست مادر اين خاك
همه ذريّه ي شما هستيم
ما در اين سرزمين پهناور
از شماييم و كيميا هستيم
شكر در سرزمين مادريت
سالها زائر رضا هستيم

شكر ِارباب از همين ايليم
حضرت عشق با تو فاميليم

مادر تو عروس آل عباست
شاه بانوي كشور زهراست
نذرشان كرده ايم و ميبينيم
با تو حاجات ما هميشه رواست
به بقيعت قسم كه ميسازيم
حرمت را كه كعبه ي دلهاست
حرمت را شبيه صحن رضا
با دو گلدسته اي كه تا به خداست
گنبد و طاق و حوض و فوّاره
چار ايوان كه غرق آب طلاست
صحن هايي كه لب به لب زائر
با ضريحي كه گِرد آن غوغاست

ما ابوحمزه ايم ، اَدِّبني
يا الهي و لا تُعدِّبني

روزگاري رسيد و جانت سوخت
روي اين خاك آسمانت سوخت
روزگاري رسيد و در پيشت
خيمه ات ، بام و آشيانت سوخت
چشم تو ديد در دلِ گودال
صحنه اي را و استخوانت سوخت
خواستي تا بخيزي اما حيف
نشد و پاي ناتوانت سوخت
خيمه ي شعله ور سرت افتاد
سر و دستان و گيسوانت سوخت

زنده ماندي ميان آتش و دود
اين هم از لطفهاي زينب بود
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ