وظایف جنسی همسران
اهمیت آمیزش با همسران در بیان معصومین (علیهم السلام)
پیامبر اكرم صلی الله علیه واله فرمود: «گروهی را چه شده كه چیز‌های پاك را بر خود حرام می‌كنند؟ بدانید كه من، شب‌ها می‌خوابم، آمیزش جنسی با همسر دارم و در روز غذا می‌خورم. پس كسی كه از سنت من روی‌گردان باشد از من نیست».
روای گوید: شنیدم امام صادق علیه‌السلام میفرماید: رسول خدا صلی‌الله علیه و آله روزی وارد منزل ام سلمه شد و بوی خوشی به مشامش رسید. فرمود: آیا «حولاء» اسم زنی است، پیش شما آمده؟ گفت: آری او از شوهرش شكایت دارد.
در همین هنگام حولاء نزد پیامبر صلی‌الله علیه و آله آمد و پیامبر به او فرمود: بیشتر توضیح بده. عرض كرد: هر آنچه كه خوش بو كننده باشده باشد استفاده می‌كنم اما او باز هم از من روی گردان است.
حضرت فرمود: اگر شوهرت می‌دانست كه با توجه به تو چه عائدش می‌شود از تو روی برنمی‌گرداند. حولاء گفت: چه چیزی با اقبال بر من عائد او می‌شود؟ حضرت فرمود: وقتی او به تو توجه می‌كند، دو فرشته در كنار او پهلو می‌گیرند و او مانند كسی می‌شود كه در راه خدا شمشیر كشیده و وقتی آمیزش جنسی دارد، گناهانش مانند برگ‌های درخت می‌ریزد و وقتی غسل می‌كند گناهانش از او كنده شده است. [روایاتی كه به استحباب آمیزش جنسی همسر اشاره دارد علاوه بر زمینه‌سازی عفت مرد، از جانبی به نیاز جنسی زن توجه داده است و از جانبی دیگر زمینه عفت عمومی را در اجتماع فراهم می‌آورد. زیرا آثار ارضاء نیاز جنسی منحصر به كانون خانواده نمی‌شود].
روای گوید: از امام موسی كاظم علیه‌السلام در مورد مردی كه با همسرش به سفر رفته و آب پیدا نكرده سوال كردم كه آیا جایز است آمیزش جنسی داشته باشد؟ آن حضرت فرمود: «خوشایند نیست كه این كار را انجام دهد مگر اینكه نیاز جنسی بسیار داشته باشد، یا بر خودش بترسد كه مبادا به حرام بیافتد. گفتم: مطلوبش لذت است. فرمود: این لذت بردن حلال است. به درستی كه از پیغمبر اكرم صلی الله علیه و آله روایت شده، اباذر در مورد همین موضوع از آن حضرت سوال كرد و گفت: یا رسول الله (صلی‌الله علیه و آله) آیا برای این عمل اجر داده می‌شوم؟ حضرت فرمود: همان طور كه وقتی حرامی را مرتكب شوی مجازات می‌شوی، پس همین طور وقتی حلالی به جا آوری اجر داده می‌شوی. آری، زمانی كه برخودت بترسی از اینكه مرتكب حرامی شوی و حلالی را به جا آوری، اجر داده خواهی شد».
با آمیزش حلال از وسوسه شیطان پرهیز کنید
حضرت علی علیه‌السلام فرمود: هر گاه از زنی خوشتان آمد نزد همسر خود بروید (و با او رابطه زناشویی برقرار كنید) زیرا همسر شما هم مثل اوست و برای شیطان در قلب خود راهی قرار ندهید؛ تا اینكه آن زن از خاطر شما برود». پیامبر اكرم صلی‌الله علیه و آله فرمود: «ای مردم، همانا نگاه حرام از شیطان است. هر كه به زنی نگاهی هوس آلود و حرام انداخت باید نزد همسر خود برود» (بدین گونه نیاز خود را با همسر قانونی خویش برآورده سازد و نسبت به او وفادار باشد).
امام صادق علیه السلام فرمود: «سه امر از امور بنده مؤمن است كه مورد محاسبه و بازخواست قرار نمی‌گیرد: ۱ـ غذایی كه می‌خورد ۲ـ لباسی كه می‌پوشد ۳ـ زن صالحی كه یاور شوهراست و شوهر با آن زن عفت خویش را حفظ می‌كند پیامبر اكرم صلی الله علیه واله فرمود: «جایز نیست شب بیداری مگر در مورد سه كس: ۱ـ كسی كه متهجد به قرآن است (شب را با تلاوت و تدبر در قرآن بیدار است) ۲- كسی كه در طلب علم است ۳ ـ عروسی كه به خانه شوهرش می‌رود».
امام باقر علیه‌السلام فرمود: «نشاط مومن در سه چیز است: رابطه جنسی با همسر، شوخی با برادران دینی، نماز شب امام رضا علیه السلام فرمود: اعمال مستحب روز جمعه، هفت چیز است كه یك مورد آن عبارت است از آمیزش جنسی با همسر» .
حضرت علی علیه السلام فرمود: «مستحب است كه مسلمان شب اول ماه رمضان با همسر خود آمیزش جنسی داشته باشد. زیرا كه خداوند میفرماید: «در شب روزه، برای شما، رفث با همسرانتان حلال شمرده شده است» و رفث به معنای آمیزش جنسی است» .
« حنظله بن ابی عامر شبی عروسی كرد كه صبح آن شب، جنگ احد بود. لذا (حنظله) نزد همسرش ماند تا صبح شد و او با حالت جنابت در جنگ حاضر شد و به شهادت نائل گشت. رسول خدا صلی الله علیه واله فرمود: دیدم كه ملائكه حنظله را با باران بین آسمان و زمین غسل می‌دهند. پس او «غسیل الملائكه» نامیده شد» .
حضرت علی علیه السلام فرمود: «هر گاه یكی از شما در بدنش احساس بیماری كرد و حرارتش بالا رفت، باید به بستر پناه برد. از امام باقر علیه‌السلام سئوال شد: ای پسر رسول خدا، مقصود از بستر چیست؟ فرمود بستر زن (همسر) و ارتباط جنسی با اوست كه سبب سكون و آرامش می‌شود.
امام صادق علیه‌السلام در حدیثی طولانی فرمود: چیز مباحی نزد خداوند محبوب‌تر از ازدواج (آمیزش) نیست، پس هنگامی كه مومن از حلال خودش غسل (جنابت) كند ابلیس گریان گردد و گوید: ای وای! این بنده، پروردگارش را اطاعت كرد و خدا گناهش را آمرزید .
عثمان مظعون نزد پیامبر خدا صلی الله علیه واله آمد و گفت ای پیامبر خدا، تصمیم گرفتم كه خوله (همسر عثمان بن مظعون) را بر خودم حرام كنم، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: ای عثمان، این كار را نكن زیرا بنده مومن هنگامی كه دست همسرش را بگیرد خداوند برایش ده حسنه می‌نویسد و ده سیئه را محو می‌كند، و اگر او را ببوسد خداوند برایش صد حسنه می‌نوسد و صد سیئه را محود می‌كند، و اگر با او آمیزش كند خداوند برایش هزار حسنه می‌نویسد و هزار سیئه را محو می‌كند و فرشتگان بر آن دو حاضر می‌شوند، برایشان حسنه‌ای می‌نویسد و سیئه‌ای رامحو می‌كند، و اگر آن (غسل كردن) در شب سردی باشد خداوند عزوجل به فرشتگان میفرماید: به این دو بنده من بنگرید، در این شب سرد غسل كردند (در حالی كه) دانستند كه همانا من پروردگار آنها هستم، شما را گواه می‌گیرم به درستی آن دو را آمرزیدم، و اگر برای آنها (در آمیزش) فرزندی به وجود آید در بهشت برای آن دو خدمتكاری خصوصی می‌شود سپس پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله با دستش بر سینه عثمان زد و گفت: ای عثمان از سنت من روی مگردان، زیرا كسی كه از سنت من روی گرداند در روز قیامت فرشتگان از او روی گردانند و صورتش از حوض من برمی‌گردد.
به امام باقر علیه‌السلام گفته شد: چرا مومن گاهی حریص‌ترین است؟ امام علیه السلام فرمود: زیرا روزی را از جای حلالش به دست می‌آورد و جایگاه طلب حلال سخت است و او دوست نمی‌دارد كه آن را از دست بدهد و به خاطر آنكه به شدت می‌داند چقدر به دست آوردنش سخت است و اگر او جانش را ببخشد آن را جز در جای خودش نمی‌گذارد. به آن حضرت گفته شد: پس چرا مومن گاهی كثرت آمیزش دارد؟ فرمود: برای آنكه از روابط جنسی‌ای كه بر او حلال نیست خود را حفظ كند. شهوتش او را به این چنین و آن چنان متمایل نمی‌سازد و هنگامی كه به حلال دست بیاید به آن اكتفا می‌كند و از غیر آن بی نیازی می‌جوید. در رساله حضرت علی علیه السلام در مورد قرآن و تفسیر آن امده، درباره عصمت انبیاء و اوصیاء … اگر انبیاء و اوصیاء شهوت نداشتند غذا نمی‌خوردند در نتیجه جسم آنها ناتوان شده قادر برانجام تكالیف خود نبودند و نیز ازدواج نمی‌كردند، در نتیجه نسلی از آنان باقی نمی‌ماند نه فرزندی و نه آنچه در حكم فرزند است (نوادگان) پس شهوت سبب می‌گردد این امور واقع شود. انبیاء و اوصیاء از آنچه كه از دیگران به واسطه شهوات پست سر می‌زند معصوم‌اند.
امیرالمومنان علیه السلام فرمود: هر كس بقا را بخواهد، هر چند جاودانگی وجود ندارد… پس باید آمیزش جنسی با زنان را كم كند.
از امیرالمؤمنان علی السلام درباره آمیزش جنسی سئوال شد. آن حضرت فرمود: از بین رفتن شرم و حیا است و عورت‌هایی است كه جمع می‌شوند. شبیه‌ترین چیز است به حماقت، زیاده روی در آن باعث ضعف و شكستگی است و محروم ماندن از آن (باعث) پشیمانی است. ثمره حلال آن فرزندی است (كه) اگر زنده بماند شیفته سازد (بفرمایید) و اگر بمیرد اندوه آورد.
امام صادق علیه السلام فرمود: نباید مرد با زنش وكنیزش آمیزش كند (در حالی كه) در خانه كودكی هست، زیرا همانا آن (آمیزش در حضور كودك) از چیز‌هایی است كه در آینده باعث زنا می‌شود.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: نزدیكی مرد با زن شتابزدگی را از بین می‌برد.
وظایف جنسی زنان
پیامبر اكرم صلی‌الله علیه و آله فرمود: «بهترین زنان شما خانمی است كه اگر با شوهرش باشد، لباس حیا از تن برمی‌كند».
پیامبر اكرم صلی‌الله علیه واله فرمود: خدا «مماطله‌گر» را لعنت كند؛ یعنی زنی كه شوهر به بسترش خواند، او گوید، «كمی بعد» تا مرد خوابش ببرد.
امام صادق علیه السلام فرمود: «زنی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمده پرسید: ای رسول خدا حق شوهر بر زن چیست؟ آن حضرت فرمود: آنكه خود را به بهترین عطری كه در اختیار دارد خوشبو سازد، زیباترین لباس خود را بپوشد، به بهترین وجه خود را بیاراید، و هر صبح و شام خود را بر شوهر عرضه كند» .
امام باقر علیه‌السلام فرمود: همانا خداوند عزوجل شهوت را ده جزء آفریده نه تای آن، در مردان است ویكی در زنان .
از امام صادق علیه‌السلام در مورد معنای سخن خداوند عزو جل [«اولا مستم النساء …» یا زنان را لمس كردید…] آن حضرت فرمود: مقصود همان آمیزش است ولیكن خداوند پرده پوش است و پرده پوشی را دوست می‌دارد پس مانند شما كه نام می‌برید نام نمی‌برد.
پیامبر خدا صلی‌الله علیه واله به زنان فرمود: نمازتان را طولانی نكنید برای اینكه همسرانتان را از آمیزش جنسی با خودتان باز دارید.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: همانا زنی برای حاجتی نزد پیامبر خدا صلی الله علیه واله آمد پیامبر صلی الله علیه واله به او فرمود: شاید تو از مسوفات هستی؟ زن گفت: ای پیامبر خدا، مسوفات چسیت؟ (پیامبر) فرمود: زنی كه همسرش او را برای نیازش (جنسی) دعوت می‌كند ولی او (زن) دائماً آن را عقب می‌اندازد تا این كه همسرش را چرت می‌گیرد و می‌خوابد پس فرشتگان دائماً او را لعنت می‌كنند تا شوهرش از خواب بیدار شود.
حقوق جنسی زنان
برای كسانی كه سوگند می‌خورند كه با زنان خویش نیامیزند، چهار ماه مهلت است. پس اگر باز آیند خدا آمرزنده و مهربان است. خدا سخن زنی كه درباره شوهرش با تو به مجادله آمده است و به خدا شكوه می‌كند شنید و خدا گفت و گوی شما را می‌شنود … از میان شما كسانی كه زنانشان را ظهار می‌كنند (گویند تو مانند مادر من هستی و آمیزش جنسی با تو بر من حرام است) بدانند كه زنانشان مادرانشان نشوند … آنهایی كه زنانشان را ظهار می‌كنند، آنگاه از آنچه گفته‌اند پشیمان می‌شوند، پیش ازآنكه با یكدیگر آمیزش كنند باید بنده‌ای را آزاد كنند …. اینها حدود خداست … [این حكم بیان شده است تا مردان، همسران خود را از لذت جنسی محروم نسازند] خداوند در قرآن كریم میفرماید: «نباید مادر در نگهداری فرزند به زحمت و ضرر بیافتد و پدر نیز نباید برای كودك متضرر شود».
امام صادق علیه‌السلام در تفسیر آیه مزبور فرمود: «بر مرد جایز نیست كه از آمیزش با زن امتناع كند، به این دلیل كه او فرزند شیرخوار دارد و به این گونه به او ضرر رساند و بگوید: چون می‌ترسم كه حامله شوی در حال بارداری مجبور به شیر داردن به فرزندمان شوی، لذا با تو نزدیكی نمی‌كنم. همچنین بر زن جایر نیست كه مانع آمیزش جنسی همسرش شود و بگوید: من می‌ترسم كه حامله شوم و به ناچار در دوران حاملگی به فرزندمان شیر دهم. این ترك آمیزش هم برای زن و هم برای مرد ضرر دارد» .
از امام صادق علیه‌السلام در مورد تفسیر این كلام خدا كه میفرماید: «زن به جهت فرزندش و نیز مرد به خاطر فرزندش نباید متضرر شود» سوال شد. آن حضرت فرمود: «گاه زنی میل به آمیزش با شوهرش دارد ولی شوهر می‌گوید: می‌ترسم كه باردار شوی و من سبب مرگ فرزندم بشوم. در نتیجه تقاضای زن را نپذیرفته، با او آمیزش نمی‌كند. خداوند عزوجل در این آیه، قرآن، مردان را از این عمل باز داشته، میفرماید: «مردان حق ندارند به زنان ضرر برسانند و زنان نیز به خاطر بچه نباید مانع آمیزش شوهر خود شده، به او ضرر برسانند».
امام صادق علیه السلام فرمود: سلمان گفت: از رسول خدا شنیدم كه می‌فرمود: هر مردی كه زنی داشته باشد و خواهش‌های جنسی او را به جا نیاورد و یا او را به كسی كه خواهش‌های جنسی او را برآورده می‌كند، تزویج نكند، سپس زن به گناه مبتلا شود، برای آن مرد نیز مانند همان گناه حساب می‌شود» .
امام صادق علیه السلام فرمود: «هر مردی كه چند همسر بگیرد و با برخی از آنها آمیزش جنسی نداشته باشد، آن گاه یكی از انها مرتكب زنا شود، گناه آن زن با شوهر است» راوی گوید: «آن گاه كه پیری به سراغ امام سجاد علیه السلام آمد و توانایی جنسی آن حضرت تقلیل یافت. حضرت به زنان منزل خود فرمود: هر یك از ما كه قصد ازدواج با مرد دیگری را دارد، من او را به ازدواج مردی دیگر در آورم… و یا اگر می‌خواهید شما را آزاد سازم. اگر یكی از آنان می‌گفت: نه ما با تو زندگی را ادامه می‌دهیم، آن حضرت سه بار می‌فرمود: خدایا گواه باش. و اگر آن زن سكوت می‌كرد آن حضرت به زنان دیگر می‌فرمود: از او بپرسید چه می‌خواهد؟ آنگاه مطابق خواسته او عمل می‌كرد» .
امام صادق علیه السلام فرمود: «همانا پرداخت مهریه بر مرد واجب گردیده و بر زن واجب نگردیده است، گر چه كار هر دو یكی است. زیرا مرد هنگامی كه نیازش را از زن برآورده می‌كند دیگر آمیزش جنسی را ادامه نمی‌دهد (نمی‌تواند ادامه بدهد) و منتظر رفع نیاز جنسی زن نمی‌شود، بنابراین مهریه فقط به گردن مرد است بدون اینكه بر ذمه زن باشد» امام رضا علیه السلام فرمود: «… خداوند می‌داند نهایت صبر زن در نزدیكی نكردن با او چهار ماه است و از این جهت امیزش چهار ماه یك بار را بر مرد واجب كرده است».
از امام رضا علیه السلام سئوال شد: مردی داغ دار ومصیبت‌زده، بدون آنكه قصد اضرار به همسر جوان خود را داشته باشد، ماه‌ها و بلكه یك سال است كه با همسر خود آمیزش جنسی نداشته است. آیا او گناه كار است؟ آن حضرت فرمود: «این مرد اگر بیشتر از چهار ماه با زن خود آمیزش نكند گناه‌كار است و مرتكب حرام شده است. (در روایتی دیگر در ادامه حدیث بیان شده) مگر آنكه زن به شوهرش اجازه بدهد» .
امام صادق علیه السلام فرمود: « ایلاء به معنای این است كه مرد برای زنش قسم بخورد كه با او نزدیكی نكند. پس زن اگر به نزدیكی نكردن مرد صبر كرد كه صبر كرد و اگر دعوای خود را پیش امام ببرند، امام تاچهار ماه مهلت می‌دهد. بعد از آن، امام به او امر می‌کند، یا مرد با همسر خود آمیزش جنسی می‌كند و یا آنها را طلاق می‌دهد».
امام صادق علیه السلام فرمود: «هر مردی كه همسرش را ایلاء كند به اینكه بگوید: «به خدا سوگند دیگر با تو نزدیكی نمی‌كنم» و بگوید: «به خدا سوگند حتماً بر تو خشم خواهم كرد» آن گاه بر او خشمگین شود و «حتماً تو را اذیت خواهم كرد» آنگاه او را ترك كند و با او همبستر نشود، پس حاكم شرع چهار ماه شوهر را مهلت می‌دهد كه یا ایلاء را برگرداند و با زن نزدیكی كند ویا زن را طلاق دهد. پس اگر از ایلاء منصرف شد و برگشت، كه برگشت؛ منجر به مصالحه بین آن دو می‌شود و خداوند بسیار آمرزنده و مهربان است و اگر برنگشت، حاكم او را بر طلاق دادن زن مجبور می‌كند و البته طلاق اجباری در صورتی پیاده می‌شود مرد از طلاق دادن خودداری كند و الا اگر خودش تصمیم بر طلاق بگیرد زوجه مطلقه می‌شود».
راوی گوید: از امام رضا علیه السلام پرسیدم: چرا عده زن مطلقه سه حیض یا سه ماه می‌باشد و عده زنی كه شوهرش فوت كرده چهار ماه و ده روز است؟ حضرت فرمود: «عده زن مطلقه سه حیض یا سه ماه است، به خاطر اینكه از عدم بارداری زن اطمینان حاصل شود. اما در مورد زنی كه همسرش فوت كرده، باید گفت كه خداوند متعال برای زنان شرطی قرار داده كه نه تنها با این شرط حق زنان پایمال نمی‌شود بلكه حتی با شروطی كه بر عهده آنها گذاشته می‌شود نیز حقشان پایمال نخواهد شد. اما آنچه برای آنها شرط قرار داده شده عبارت است از اینكه: در ایلاء خداوند مهلت را برای زن چهار ماه قرار داده است چون شارع خود می‌داند كه نهایت میزان صبر یك زن در ترك آمیزش چهار ماه است. لذا میفرماید: برای كسانی كه زنانشان را ایلاء می‌كنند،۱ حداكثر چهار ماه مهلت می‌دهند. پس شایسته نیست كه مرد بیش از چهار ماه همسر خود را در انتظار بگذارد، چون چهار ماه غایت صبر زن در قبال مرد است. اما شرطی كه بر عهده آنها گذاشته می‌شود این است كه خداوند میفرماید: عده زنی كه همسرش فوت كرده چهار ماه و ده روز است. یعنی اگر شوهر زنی به علتی فوت كند، بر آن زن واجب است به همان میزانی كه اگر در زمان حیات زوج مورد ایلاء قرار می‌گرفت صبر می‌كرد، انتظار بكشد و این هم باز با در نظر گرفتن این مسئله است كه نهایت میزان صبر زن در ترك آمیزش چهار ماه است، شروطی به نفع او و شروطی را بر عهده او قرار داده‌اند» روای گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: به چه دلیل عده طلاق سه ماه است و عده وفات چهار ماه و ده روز؟ امام علیه السلام فرمود: به خاطر آنكه هیجان زن مطلقه در سه ماه آرام می‌شود، ولی هیجان زنی كه شوهرش فوت كرده آرام نمی‌شود مگر بعد از چهار ماه و ده روز».
امام باقر علیه السلام فرمود: «زن مسلمانی خدمت رسول اكرم صلی الله علیه و آله آمده و گفت: فلانی همسر من است كه در طول زندگی با یك رنگ و یك رو بوده‌ام و در امور دنیا و آخرتش یار و یاورش بودم. در رفتار با من مرتكب زشتی نشده تا من شكایتش را به شما كنم. حضرت فرمود: پس می‌خواهی از چه شكایت كنی؟ گفت او مرا ظهار كرده و گفته تو برای من همچون مادرم هستی و از نظر برقراری روابط جنسی بر من حرامی و بعد مرا از منزلم بیرون كرده است به مشكلم رسیدگی كنید. حضرت فرمود: آیه‌ای در این زمینه بر من نازل نشده تا بین تو و همسرت به آن آیه حكم كنم و می‌ترسم از اینكه از جانب خود قضاوت كنم. زن شروع به گریستن كرد و از مشكلش به خدا و حضرت شكایت كرد و سپس بازگشت. (امام باقر علیه السلام ادامه دادند كه) خداوند در مورد آن زن كه در ارتباط با همسرش به حضرت شكوه كرده بود، این آیه را در قرآن نازل كرد و فرمود: «به نام خداوند بخشنده مهربان. خداوند سخن آن زن را درباره شوهرش كه با او به مجادله برخاسته و او شكوه به خدا برده بود، محققاً شنید و گفت و گو‌های شما را هم می‌شنود» تا آنجا كه باز در قسمت دیگر فرمود: «این مردم به عادت زمان جاهلیت سخن باطل و نادرست می‌گویند و خدا را عفو و بخشش بسیار است» امام باقر علیه‌السلام میفرماید: حضرت از زن تقاضا كرد تا همسرش را نزد او بیاورد. آن زن نیز چنین كرد. حضرت به همسر او فرمود: آیا تو به زنت چنین گفته‌ای كه تو همچون مادرم نسبت به من حرام هستی؟ مرد گفت: بله حضرت فرمود: خداوند راجع به تو و همسرت آیه‌ای نازل فرمود به این مضمون: «آنان كه زنان خود را ظهار كنند، آنها مادران حقیقی شوهرانشان نخواهند شد، بلكه مادر آنها جز آنكه آنها را زاییده، نیست و این مردم به عادت ناپسند دوران جاهلیت سخن باطل و نادرست می‌گویند و خداوند را عفو و بخشش بسیار است» سپس فرمود: خداوند همسرت را به تو باز گرداند و با اینكه تو كلام نا پسند و ظالمانه‌ای به كار بردی، اما خداوند گناهت را بخشید. سعی كن دیگر تكرار نكنی. امام باقر علیه‌السلام ادامه دادند كه مرد از آنچه همسرش گفته بود پشیمان شد و خداوند این عمل را برای مومنین پس از او نیز زشت می‌دارد و میفرماید: «كسانی كه زنان خود را ظهار می‌كنند، پس از آنچه گفتند برگردند» حضرت در تفسیر این آیه میفرماید: «یعنی هر گاه كسی به زنش بگوید «تو نسبت به من همچون مادرم بر من حرام هستی» بعد از این هر كس این كار را بكند، خداوند از او نمی‌گذرد و فقط این شخص را كه این بار عمل را مرتكب شد بخشید. پس كسانی كه بعد از او این كار را كنند قبل از اینكه با همسرشان آمیزش كنند باید بنده‌ای را آزاد كنند. «این چیزی است كه به آن توصیه شده‌اید و خداوند از آنچه می‌كنید با خبر است. هر كس كه بنده‌ای نیافت، باید قبل از آمیزش دو ماه پی در پی روزه بگیرد و الا شصت مسكین را طعام دهد. خداوند پس از نهی از ظهار این دستورات را به عنوان كیفر آن قرار داده و فرمود: «این كفاره برای آن است كه شما به خداوند و رسول خدا او ایمان آورید و این احكام، حدود الهی است» و این حد اظهار است».
امام رضا علیه‌السلام فرمود: «خداوند تو را رحمت كند، پس بدان كه ایلاء به این است كه مرد بر ترك آمیزش با زن سوگند بخورد پس تا چهار ماه حكم ایلاء باقی است. (و به او مهلت داده می‌شود) بعد از آن اگر از تصمیم خود برگشت كه باید با زن نزدیكی كند و كفاره قسم بر او لازم می‌شود و اگر بعد از چهار ماه هم از آمیزش امتناع كرد به او گفته می‌شود كه باید زن را طلاق دهی. اگر طلاق داد كه هیچ، و الا باید او را در جایگاهی كه با نی محصور شده حبس كنند و در خوردن و آشامیدن سخت گیرند تا طلاق دهد».
پیامبر اكرم صلی الله علیه واله فرمود: «سه چیز از جفاست: ۱ ـ مردی با مرد دیگر مصاحبت و همراه شود، ولی اسم و كنیه او را نپرسد. ۲ـ مردی به خوردن طعام دعوت شود، ولی اجابت نكند (قبول نكند) یا قبول كند ولی نخورد ۳ـ مرد قبل از آنكه همسرش را تحریك و آماده آمیزش كند، با او آمیزش جنسی انجام دهد» .
حضرت علی علیه السلام فرمود: «با همسر خود به شتاب آمیزش نكنید، چرا كه زنان نیز نیازهایی دارند» .
امام باقر علیه السلام فرمود: «جایز نیست بوسیدن لب مگر برای همسر و بچه كوچك» .
حضرت علی علیه السلام فرمود: «بوسیدن فرزند رحمت، بوسیدن زن شهوت، بوسیدن پدر و مادر عبادت و بوسیدن برادر دینی پیمانی است بر عهده او» .
امام صادق علیه السلام فرمود: زنی که با مرد ناتوان جنسی ازدواج کرد مادامی كه صبر می‌كند در اختیار مرد است، پس اگر زن شكایت كند یك سال فرصت داده می‌شود، اگر ناتوانی جنسی مرد رفع نشد عقد ازدواج فسخ می‌شود. حال اگر با زن قبلاً آمیزش كرده باشد، مهریه‌اش كامل است و عده طلاق بر عهده زن است و هر وقت بخواهد ازدواج می‌كند.
از امام صادق علیه السلام سئوال شد درباره مردی كه حبس شده از زنش (گویا با سحر) و قادر به آمیزش با همسرش نیست. امام علیه السلام فرمود: اگر قادر به نزدیكی كردن با زنان دیگر هم نیست. یعنی عیب از خود اوست، پس زنش را نگه ندارد مگر با راضی بودن زن بر (ناتوانی جنسی) مرد و اگر قادر به نزدیكی كردن با (زنان) دیگر است، نگه داشتن زنش اشكالی ندارد.
ابوبصیر گوید: از امام صادق علیه السلام سئوال كردم درباره زنی كه شوهرش دچار ناتوانی جنسی شده و قادر به نزدیكی كردن نیست، ایا از او جدا بشود؟امام علیه السلام فرمود: بله، اگر زن بخواهد. ابن مسكان در حدیث دیگری از قول امام علیه السلام گفته: یك سال منتظر بماند، پس اگر شوهر توانست با او نزدیكی كند كه هیچ وگرنه می‌تواند از او جدا شود و اگر دوست دارد كه با شوهرش بماند، پس بماند.
روای گوید: زنی پیش علی علیه السلام آمد و (بعد از دعا و آروزی سلامتی) گفت: چه نظر داری درباره زن جوانی كه شوهر دارد و با این حالت در آمده شوهر می‌خواهد، آیا آن را حلال می‌بینی؟ پس شنوندگان آن را زشت شمردند، امیر مومنان علیه السلام فرمود: شوهرت را حاضر كن زن وی را حاضر كرد. امام علیه السلام به او دستور طلاق زنش داد و او این كار را كرد و از خودش دفاعی نكرد. پس امام علیه السلام فرمود: همانا او ناتوان جنسی است. پس مرد به آن اعتراف كرد. زن بدون اینكه عده طلاق بگذارند، به عقد ازدواج مردی در آمد.
از امام صادق علیه السلام درباره نزدیكی با زنان از پشت (مجرای غیر طبیعی) سوال شد. آن حضرت فرمود: او (همسرت) مایه لذت توست، آزارش مده.
علی بن الحسین علیه السلام فرمود: «پیامبر خدا صلی الله علیه و آله روزی به همنشینانی كه در اطرافش بودند فرمود: «ناتوانی» چیست؟ گفتند: خدا و پیامبرش داناترند، پس فرمود: سه چیز است، (اینكه) یكی از شما دوستش را دعوت كند به غذایی كه برای او درست كرده و (آن شخص) نپذیرد، دوم اینكه (شخص) با كسی همراه شود یا همنشین او گردد (در حالی كه) دوست دارد بداند او كیست و از كجاست و جدا گردد از او قبل از انكه، آن را بداند و سوم مسئله زنان است آن گاه كه یكی از شما نزد همسرش برود، نیاز جنسی او برآورده شود ولی نیاز جنسی زن برآورده نشود. پس عبدالله بن عمر و بن عاص گفت: پس چه باید كرد ای پیامبر خدا؟ (پیامبر) فرمود: همسر خود را از نظر جنسی تحریك كند و در آمیزش علجه نكند تا اینكه هر دو در رابطه زناشویی از نظر جنسی ارضا شوند» .
امام صادق علیه السلام فرمود: « خداوند برای زن ده برابر صبر مرد را قرار داده است. زن هنگامی كه تحریك شود قدرت شهوت ده مرد را دارد»
اباالحسن (امام رضا) علیه السلام می‌فرمود: «هنگامی كه یكی از شما (می‌خواهد) با همسرش رابطه زناشویی برقرار كند پس باید قبل از آن اظهار مهر و محبت كند زیرا كه این كار رباینده دل او و از بین برنده غضب اوست».
پیامبر خدا صلی الله علیه واله فرمود: «هنگامی كه هر یك ازشما با همسر خود آمیزش می‌كند نباید همچون پرنده (با سرعت) این عمل را انجام دهد (بلكه) باید مكث كند و درنگ كند» .
این كلام نامه طلایی در طب است كه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام در مورد حفظ سلامتی مزاج و اداره كردنش با غذاها و نوشیدنی‌ها و داروها برای مأمون عباسی فرستاد … و آمیزش نكن با زنی تا اینكه با او عشقبازی كنی و این عشقبازی را طولانی كنی و سینه‌های او را تحریك كنی، زیرا اگر تو چنین كردی، شهوتش بر او غلبه می‌كند و «آب او» جمع می شود، چون آبش از سینه‌هایش بیرون رود شهوت در صورت و چشمانش ظاهر می‌شود و از تو لذت می‌برد مانند آنچه كه تو از او لذت می‌بری .
امام صادق علیه السلام فرمود: «پیامبر خدا صلی‌الله علیه و آله فرمود: هنگامی كه یكی از شما بخواهد كه با همسرش نزدیكی كند نباید او را به سرعت وادارد».
از پیامبر صلی‌الله علیه و آله سوال شد مرد روزه داری همسر خود را می‌بوسد آیا این اشكالی دارد؟ آن حضرت فرمود: «آیا زن جز گل خوش بویی است که همسرش او را میبوید.
منبع : کتاب زن و خانواده، زهرا آیت الهی، انتشارات روابط عمومی شورای فرهنگی و اجتماعی زنان
بر گرفته شده از سایت نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی مشهد
احکام خانواده سالک
http://www.komeily.com/1042/%D9%88%D8%B8%D8%A7%DB%8C%D9%81-%D8%AC%D9%86%D8%B3%DB%8C-%D9%87%D9%85%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85/
