نوزاد هم مانند هر انسان سالم دیگری به فضای باز و تفریح نیاز دارد، پس نگران او نباشید و با هم به گردش بروید.
اکثر والدین می‌ترسند که کودکان‌شان را از خانه بیرون ببرند. در واقع، در برخی از فرهنگ‌ها مادر و بچه تا یک ماه یا به‌مدت طولانی‌تر خود را در خانه حبس می‌کنند. اما به‌لحاظ پزشکی دلیلی ندارد که نوزاد سالم‌تان را از خانه بیرون نبرید.
هوای تازه و تغییر مکان برای هر فردی در هر سنی از جمله نوزادان مفید است. قرار گرفتن در ارتباط با انسان‌های دیگر است که باعث مریض شدن کودک می‌شود.
برای این‌که کودک‌تان را از میکروب‌های ناخوانده در امان نگه دارید، زمان کمتری را با جمعیتی زیاد در فضای سر بسته بگذرانید. حواس‌تان باشد که هرکسی که می‌خواهد کودک‌تان را بغل کند یا به او دست بزند، دست‌هایش را شسته باشد و بالاخره این‌که او را از افرادی که مریض هستند، دور نگه دارید.
کودک شما همین‌طور که بزرگ‌تر می‌شود، به هر چیزی در خارج از منزل از قبیل منظره‌ها، صدا‌ها و بو‌ها علاقه نشان می‌دهد. سعی کنید بیرون رفتن از خانه را روی زمانی تنظیم کنید که او دوست داشته باشد. اغلب بعد از عوض کردن پوشک بچه و شیر دادن به او زمان خوبی برای این‌کار است. در این حالت نوزاد شما سر‌حال خواهد شد و می‌تواند تا شما آماده شوید به اندازه کافی چرت بزند.
اگر می‌خواهید کودک‌تان را برای یک یا بیش از یک ساعت از منزل بیرون ببرید (زمان شیر دادن یا خواب او را تغییر دهید)، باید مطمئن باشید که آیا آماده هستید یا نه. کیف کودک‌تان را با لوازم تعویض پوشک، لباس اضافی، و در صورت نیاز تجهیزات تغذیهٔ کودک پر کنید.
اگر می‌خواهید زمانی را در فضای باز سپری کنید، لباس مناسبی به او بپوشانید. اگر هوا خنک است، حتماً سر، پا و دست‌های او را بپوشانید. هر چند لایه‌ای که یک فرد بزرگسال در این وضعیت آب و هوایی می‌پوشد، شما هم به همان اندازه به او لباس بپوشانید؛ حتی اگر که بخواهید برای اطمینان یک پتوی سبک یا ژاکت به او بپوشانید و یا با سایه‌بان، کرم ضد آفتاب و یک پارچه نازک او را از نور آفتاب محافظت کنید.
بسته به سن کودک و آب و هوای محل زندگی‌تان، به حداکثر دما دقت کنید.. ۲۰ درجه می‌تواند برای بیرون بودن از خانه خیلی سرد و ۹۰ درجه می‌تواند برای او خیلی گرم باشد.
