این جزیره عمدتا از مرداب نمک تشکیل شده است و نیز مقر بزرگترین پایگاه هوایی در جنوب فلوریدا است. قدمت حضور نیروی دریایی ایالاتمتحده در کیوست به سال ۱۸۲۳ بازمیگردد؛ یعنی زمانیکه یک پایگاه دریایی برای مقابله با دزدی دریایی در این ناحیه احداث شد. قسمتهای انتهایی این جزیره، در اختیار تاجران ثروتمندی بود که کشتیهایشان از این آبها عبور میکردند. همین موضوع، توجه دزدان دریایی معروفی همچون "بلکبرد" (سیهریش) و "کاپیتان ویلیام کید" را به این جزیره جلب کرد که از "فلوریدا کیز" بهعنوان طعمهای برای قربانیان خود استفاده میکردند.
در طول جنگ جهانی اول و دوم این پایگاه گستردهتر شد و در پایان جنگ جهانی دوم، کیوست تبدیل به پایگاه زیردریایی، ناوشکن و هواپیما شد. بعد از اتمام جنگ، پایگاه هوایی کیوست بهعنوان تأسیسات آموزشی مورد استفاده قرار گرفت و نقشی حیاتی در بحران موشکی کوبا در سال ۱۹۶۲ ایفا کرد. نیروی دریایی هنوز هم در کیوست و بوکا چیکا حضور دارد، اما امروزه بخشهای اعظمی از جزیره خالی از سکنه است.
دو سال پیش، مجموعهای از هفت گودال زیردریایی که ناحیهای به وسعت ۵۰۰ متر مربع را پوشش میدادند، با قیمت ۲۱ میلیون دلار برای فروش گذاشته شدند.
بر اساس وبسایت مشاور املاک Ocseansir.com، این گودالها توسط پایگاه هوایی برای اسکان زیردریاییهای جنگیاش طی بحران موشکی کوبا مورد استفاده قرار میگرفتند و از پیشینهای کاملا درخشان و شفافی برخوردار هستند.
این منطقه از آبراههای ۷ تایی تشکیل شده است که مجموعا ۲۷ متر طول و ۷/۵ متر عمق دارد. این آبراهها توسط یک مدخل آبی عمیق بههم متصل شدهاند که راه عبوری به آبراه بوکا چیکا و نیز بندر کیوست فراهم میکنند.
اما آیا این آبراهها واقعا "گودالهای زیردریایی" هستند؟ صاحب وبلاگی به نام Conchscooter که در سال ۲۰۰۸ کل این منطقه را بررسی کرد، چنین مینویسد:
موضوعی که درمورد این "گودالهای زیردریایی" حائز اهمیت است، این است که هیچ سازه، لنگرگاه، ساختمان یا تاسیساتی که کشتیها بتوانند در کنارش توقف کنند، در مجاورت این گودالها وجود ندارد. نتیجهای که میتوان از این شواهد گرفت، این است که آیا روزی یک نفر بدون برنامهی قبلی تصمیم به حفاری این گودالها در فاصلهی ۸ مایلی بندر کیوست و ساخت یک لنگرگاه گرفت؟ یا بدون تکمیل آبراه، تصمیم به حفاری گودالها گرفت؟! اگر اینگونه باشد، این گودالها گرانقیمتترین توالتهایی هستند که نیروی دریایی تا کنون ساخته است. اما باید اعتراف کنم که یک مرکز تفریحی نیز برای شهروندان غیرنظامی در کیوست بنا کردهاند.
صاحب وبلاگ Conchscooter کل اینترنت را جستجو کرد، ولی چیزی در مورد گودالهای زیردریایی بوکا چیکا پیدا نکرد. تنها پایگاههای زیردریایی در کیوست، بندرگاههای رسمی "ترومن انکس" است که مدت زیادی پایگاه نیروی دریایی بوده است.
بنا به گفتهی یک وبسایت دیگر، این گودالها در واقع یک پروژه اسکله برای نیروی دریایی بوده است که هیچگاه به مرحلهی بهرهبرداری نرسید.
قبل از اکتبر ۱۹۶۲، نیروی دریایی میخواست مقری مستقل در شمال پایگاه هوایی بسازد. این مکان قرار بود ترکیبی از چندین جایگاه نگهدرای قایق و نیز دارای خانه باشد تا به کسانی که توانایی خرید قایق دارند فروخته شود.
این دریاچههای بزرگ تخلیه شدند و از مواد تخلیه شده برای ساخت یک موجشکن بزرگ در بخش غربی دریاچه استفاده شد. بقیهی مواد تخلیهشده در اقصینقاط جنوبی آبراه و پل بوکا چیکا ریخته شد که پایگاه هوایی را به "جزایر استاک" متصل میکرد.
این ناحیه با خطوطی علامتگذاری شده بود که بعدها قرار بود در آن خیابان و در کنارش خانههایی ساخته شود. اما بحران موشکی کوبا، عملا پروژه خانهسازی را از بین برد.
کارکنان یک شرکت باتریسازی، در انتظار تکمیل خانههایشان به مدت دو سال درون خانههای چادری داخل این جزیره زندگی کردند. همینطور آسایشگاه ارتش ۷۲۷ آمریکا برای نیروی هوایی نیز در این منطقه در حال ساخت بود. حتی یک سالن بسیار بزرگ در این ناحیه ساخته شده بود.
از این ناحیهی حفاری شده، بعدها بهعنوان محل ماهیگیری، غواصی، قبرستان خودرو و محل دفن دیگر چیزهای دورریختنی استفاده خواهد شد. طی سالیان اخیر، مردم تصمیمی را که برای استفاده از این ناحیه گرفته شده بود فراموش کرده و شروع به حدس زدن درمورد آیندهی این مکان کردند.
اما در اغلب موارد، مردم با شنیدن اینکه اینجا بزودی کانالی برای نگهداری زیردریاییهای باقیمانده از جنگ جهانی دوم خواهد شد، بسیار ذوق زده میشوند.