بزغاله های مجازی مدرن
لطفاً به این حکایت تاریخی توجه کنید:
معاویه به کمک دستیار دسیسه گرش عمروعاص تصمیم گرفتند تا از محبوبیت حضرت علی(ع) نزد کودکان شیعه بکاهند.
نقشه های گوناگونی را مرور کردند تا این که به پیشنهاد عمروعاص قرار شد تعدادی بزغاله تهیه و از طرف معاویه به این کودکان هدیه بدهند و بعد از مدتی که کودکان با این بزغاله ها انس گرفتند، آن ها را دزدیده و تقصیر آن را گردن حضرت امیر(ع) بگذارند.
در دنیای ما هم به شیوه های دیگری این حکایت در حال تکرار شدن است.
دشمن اول تصمیم می گیرد بازی های جذاب رایانه ای، خدمات اینترنتی و مانند آن را رایگان در اختیار ما بگذارد و بعد از مدتی به بهانه تحریم، همه آن ها را از کاربران پروپا قرص ایرانی می گیرد و محرومشان می کند.
به نظر شما این دو حکایت شبیه هم نیستند؟ نوجوان ایرانی وقتی دلیل محروم شدن از بازی مورد علاقه خود را به نظام و سیاست های آن مرتبط بداند، چه واکنش عاطفی از خود بروز خواهد داد؟
این گونه حقه های حرف های شاید به نظر ساده یا پیش پاافتاده به نظر برسد ولی نه ساده است و نه بدون سابقه؛ بلکه شگردهایی است که دشمن در جنگ نرم از آن ها بیش ترین بهره برداری را می کند. فرزندان خود را از آسیب ها و حیله ها با خبر کنیم.
پی نوشت :
ابراهیم اخوی، ماهنامه خانه خوبان، شماره 73، 1393.
