هر جند از زندگانی و دین حضرت خدیجه(س) قبل از ازدواج با پیامبر (ص) و دوران جاهلیت اطلاع چندانی در دست نیست اما شواهدی در دست است که ایشان به دین حنیف ابراهیمی بوده و موحد بوده اند.
با توجه به اینکه لقب حضرت خدیجه قبل از اسلام، طاهره بوده( بحار الانوار، ج 16، ص 12 ؛ رياحين الشريعه، ج2،ص207) و طاهره به معنای پاک منشی است می توان فهمید که آن بزرگوار پیرو یکی از ادیان الهی بوده و به آن نیز پایبند بوده است و به این موضوع تا حدی پایبند بوده که در میان مردم آن دوران که اکثرا در فساد و بی بندو باری بودند به طاهره ملقب شده است.
جالب اين است كه او از كساني بود كه انتظار ظهور پيامبر جديد را مي كشيد و هميشه از ورقه بن نوفل و ديگر علماء جوياي نشانه هاي نبوت مي شد. (بحارالانوار، ج16،ص52)
مطلب دیگری که باید به آن دقت کرد این است که در روایات آمده که احترام حضرت محمد(صلي الله عليه وآله) به خديجه(عليها السلام)، به خاطر عقيده و اعتقاد او به توحيد بوده است( سفينه البحار،ج2،ص 570،وقات الزهراء(س)،سيد عبد الرزاق مقرم،ص7) و از آنجا که پیامبر 15 سال قبل از بعثت با حضرت خدیجه ازدواج کرد و هنوز اسلام به آن حضرت عرضه نشده بود و نیز دیگر ادیان الهی به جز آئین حنیف ابراهیمی تماما به نحوی توحید از آنان رخت بسته بود می توان نتیجه گرفت که حضرت خدیجه بر مکتب حنیف و توحیدی ابراهیمی بوده است نه دین دیگر.
البته خوب است که به این کسانی که این شبهه را کرده اند بگوییم دین و آیین بزرگان شما و خلفایتان قبل از اسلام چه بوده؟ ایا آنان بت پرست و مشرک نبودند؟ لااقل حتی اگر هم بپذیریم حضرت خدیجه(س) قبل از اسلام ، یهودی بوده ایشان به دینی از ادیان الهی معتقد بوده نه مانند بزرگان شما که مشرک و بت پرست بوده اند.
