سری_دروس_عقاید

#سری_دروس_عقاید

بخش اول مباحث مقدماتی توحید

:high_brightness: در مكتب الاهیِّون (كتاب و سنت) آمده است كه اساس و پایه دین، توحید و عدل است كه نصف دین، توحید است . « التَّوْحِیدُ نِصْفُ الدِّین »
:closed_book: بحار الانوار: ج 3 - ص 240

و نیم دیگر آن، عدل است كه نبوّت دنباله ی توحید و امامت استمرار نبوّت است و معاد نیز لازمه ی عدل است .
بحث نخست و مهم ما توحید است و در آینده، راجع به عدل، توضیحات بیشتری خواهیم داد. ان شاء الله.

:small_red_triangle_down:در حدیثی از امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) در حکمت 470 نهج ‌البلاغه آمده است كه «التَّوْحِیدُ أَلَّا تَتَوَهَّمَهُ وَ الْعَدْلُ أَلَّا تَتَّهِمَهُ» (نهج‏ البلاغة - ص 558) ؛
توحید آن است كه خدا را توهّم نكنی و عدل این است كه او را متّهم منمایی !

:eight_pointed_black_star: بنابراین بیان شریف، توحید یكتاپرستی نیست و عدل این نیست كه خدا عادل است و ظلم نمی‌كند. همه می‌ دانند كه خدا یكی است و ظلم و ستم نمی‌كند؛
بلكه توحید آن است كه خدا را توهّم و تصوّر نكنی و عدل آن است كه او را متّهم و گنه كار به فعلت ندانی.

:warning: توهّم خدا – كه از آن نهی شده ایم - چیست؟
توهّم آن است كه یك چیزی به ذهنت خطور كند و آن را تصوّر نمایی. مثلاً وقتی می‌گوییم؛ خاك، یا درخت، یا انسان، یا خورشید، یا ملائكه، یا وجود مقدّس امام عصر (عجّل الله فرجه) ، مفهوم هر كدام از اینها، در ذهنت ایجاد می‌شود. ولی تا می‌گوییم خدا، اگر خدا در ذهنت آمد، شرك ایجاد شده است و یك بت ذهنی، در ذهنت ساخته ای كه در روایات،
از قول امام صادق (علیه السّلام) آمده است: «مَنْ عَبَدَ اللَّهَ بِالتَّوَهُّمِ فَقَدْ كَفَر»
:orange_book: توحید شیخ صدوق - ص 220 ؛ هر كسی خدا را با توهّم عبادت كند، مشرك است.
«وَ الْعَدْلُ أَلَّا تَتَّهِمَهُ» ؛ عدل آن است كه خدا را متّهم به فعل خطایت نكنی. عدل آن است كه فعل خودت را جدا بدانی و فعل خدا را جدا بدانی. گناه، كار تو است؛
آن را به خدا نسبت ندهی. البته خدا امكاناتی را به بشر می‌دهد؛ از قبیل آلات و ابزار بدن ما كه به وسیله آن ها، من فعل انجام می‌دهم و مسئول هم هستم.
لذا در قیامت حساب و كتاب می‌شوم و جهنّمی و بهشتی بودن من، مشخّص می ‌شود.

:heavy_minus_sign::heavy_minus_sign::heavy_minus_sign::heavy_minus_sign::heavy_minus_sign:

:beginner:درس اول توحید


:high_brightness: خداوند متعال از بابِ تفضُّل به بندگانش ، وجود نازنین ائمّه‌ ی معصومین صلوات الله علیهم اجمعین را مبیّنِ دین خود گردانید و در این گذار، مذهبِ حقِّ تَشیُّع كه
برگرفته از قرآن و سیره‌ ی آن جنابان است هر آینه از دریای بی كران علوم محمّد و آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) سیراب شده و پناهی برای جویندگانِ
حقیقیِ معارف می‌ باشد و در پاسخ به اصلی ترین چالش بشری كه همانا شناخت خالق است با نهایتِ دقّت ، اصول و روش‌ هایی را تَبیین نموده كه با تمسّك به
آن هر فردی فارغ از همه‌ ی تعلّقات و پیش فرض ها و با كنار گذاردن حجاب‌ ها و مراجعه به حقیقت فطرت، خالق خود را می‌ یابد.
در این رجوع مبارك به فطرت، فطرتی كه خداوند همه‌ ی انسانها را بر اساس آن آفریده و در قرآنِ عزیز، ما را یاد آور می‌ شود:

:small_red_triangle_down:" فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها (الروم 30) "
" كه خدای، ایشان را بر آن فطرت خلق كرد "

:books: بحارالأنوار ج 3 ،ص 281 ،باب 11- اَلدِینُ الحَنیف وَ الفِطرَة

[غوالی اللئالی‏] قَالَ النَّبِیُّ (ع) كُلُّ مَوْلُودٍ یُولَدُ عَلَی الْفِطْرَةِ حَتَّی یَكُونَ أَبَوَاهُ یُهَوِّدَانِهِ وَ یُنَصِّرَانِهِ
هر فرزند بر فطرت متولّد می‏ شود و ثانیاً پدر و مادرش او را یهود یا نصاری و یا مجوس می‏ نمایند.

:books: بحارالأنوار ج 26 ، ص294 ،باب 6- تَفضیلهم عَلی الأنبیاء

وَ قَالَ النَّبِیُّ (ع) كُلُّ مَوْلُودٍ یُولَدُ عَلَی الْمَعْرِفَةِ بِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی خَالِقُهُ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ‏
هر فرزندی بر شناختِ خداوندِ متعال که خدا خالقش می باشد متولّد می شود
(تمام انسان ها اتوماتیک وار خدا شناس به دنیا آمده اند لذا معرفت خدا فطری
است و همه ی ذرّات عالم خالقشان را بدون طور و کیفیت و توهّم می شناسند)

:large_orange_diamond: در این مبحث ما سه دسته داریم:
:small_blue_diamond:اوّل این كه ما دائماً در حال تغییر و تبدّل هستیم .

:small_blue_diamond:دوّم این كه كسی هست كه ما را تغییر می‌ دهد.

:small_blue_diamond:سوّم این كه مغیّرِ ما صورتِ ادراكی ندارد و از مداركِ حسّ و خیال و وَهم و عقل ما خارج است.

:low_brightness:« قیوم را درحال احتجاب می‌یابیم.»
به فرموده‌‌‌ ی رسول الله صلی الله علیه وآله و سَلَّم
" مَنْ‏ عَرَفَ‏ نَفْسَهُ‏ فَقَدْ عَرَفَ‏ رَبَّهُ "‏

:books:(مصباح الشریعة / 13 / الباب الخامس فی العلم )

هر کسی خودش را شناخت خدایش را می شناسد
(وِجدان فقر خویشتن = وِجدان خداوند در عین احتجاب)

این درس ادامه دارد ....

 

:

:mag::mag:#سری_دروس_عقاید

ادامه درس دوم توحید:

:anger::anger::anger:



:books: 3-التوحید (للصدوق) /ص 329 /باب 53 /باب فِطرَةَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ الخَلق عَلَی التَّوحید

عَنْ
أَبِی عَبْدِاللَّهِ قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ
جَلَّ «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها» مَا تلْكَ
الْفِطْرَةُ؟ قَالَ: «هِی الاْءِسْلَامُ فَطَرَهُمُ اللَّهُ حِینَ أَخَذَ
مِیثَاقَهُمْ عَلَی التَّوْحِیدِ، فَقَالَ: «أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ» وَ
فِیهِ الْمُؤْمِنُ وَ الْكَافِرُ»؛

:low_brightness:حضرت
امام صادق علیه ‏السّلام در پاسخ به چیستی فطرت فرمودند: آن اسلام است كه
خداوند مردم را بر آن آفرید، هنگامی كه بر توحید و یگانگی خود از ایشان
پیمان می‏ گرفت و زمانی كه پرسید: پروردگار شما چه كسی است، در این پیمان
مؤمن و كافر داخل بودند.


:books: 4-التوحید (للصدوق) / ص 329 /باب 53 / باب فطرة الله عز و جل الخلق علی التوحید

عَنْ
زُرَارَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ
وَ جَلَّ «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها» قَالَ:
«فَطَرَهُمُ جَمِیعا عَلَی التَّوْحِیدِ»؛

:low_brightness:امام صادق علیه‏ السلام در پاسخ به پرسش زراره درباره آیه «فطرت» فرمودند: خداوند همه ی مردم را بر توحید خلق كرده است .


این درس ادامه دارد .....

:mag::mag:#سری_دروس_عقاید

ادامه درس دوم توحید:

:anger::anger::anger:

:books: 5-التوحید (للصدوق) /ص 329 /باب 53 /باب فطرة الله عز و جل الخلق علی التوحید

عَنْ أَبِی‏عَبْدِاللَّهِ فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها» قَالَ: «التَّوْحِیدُ وَ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلِی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ»؛

:low_brightness:امام صادق علیه ‏السّلام درباره ی آیه فطرت فرمودند: «فطرت» خلق كردن خداوند است به معرفت‏ توحیدی ‏و اقرار به ‏این كه‏ حضرت‏ محمّد صلی الله علیه و آله فرستاده‏ ی خداوند و حضرت ‏علی علیه ‏السّلام امیرمؤمنان است .



:books: 6-بحارالأنوارج 3 ص 278 باب 11- الدین الحنیف و الفطرة و صبغ

عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ أَصْلَحَكَ اللَّهُ، قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی كِتَابِهِ «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها» قَالَ: «فَطَرَهُمْ عَلَی التَّوْحِیدِ عِنْدَ الْمِیثَاقِ عَلَی مَعْرِفَتِهِ أَنَّهُ رَبُهُمْ.» قُلْتُ: وَ خَاطَبُوهُ؟ قَالَ: فَطَأْطَأَ رَأْسَهُ، ثُمَّ قَالَ: «لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ یَعْلَمُوا مَنْ رَبُهُمْ وَ لَا مَنْ رَازِقُهُمْ»؛

:low_brightness:زراره می‏ گوید: به حضرت امام باقر علیه‏ السّلام عرض كردم كه خداوند کار تو را به اصلاح آورد. قول خداوند كه در كتابش می‏ فرماید: «فطرت اللّه...» به چه معناست؟. ایشان فرمودند: مردم را در هنگام پیمان بر معرفت پروردگارشان بر توحید آفرید. عرض كردم: آیا مردم با خدا گفت‏ و گو كردند؟ حضرت سر خود را به زیر افكندند و سپس فرمودند: اگر این‏گونه ـ مكالمه ـ نبود، مردم نمی ‏دانستند كه چه كسی پروردگارشان و چه كسی روزی‏ دهنده ی ایشان است .


این درس ادامه دارد ..... :flashlight:

:heavy_minus_sign::heavy_minus_sign:

:mag::mag:#سری_دروس_عقاید

ادامه درس دوم توحید:

:anger::anger::anger:

:books: 7-التوحید (للصدوق) /ص 331 /باب 53 / باب فطرة الله عز و جل الخلق علی التوحید

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ «لَا تَضْرِبُوا أَطْفَالَكُمْ عَلَی بُكَائِهِمْ؛ فَإِنَّ بُكَاءَهُمْ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الصَّلَاةُ عَلَی النَّبِی وَ آلِهِ وَ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ الدُّعَاءُ لِوَالِدَیْه»؛

:low_brightness:رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: اطفال خود را به خاطر گریه كردنشان نزنید؛ زیرا گریه ی بچه‏ ها در چهار ماهِ اول، شهادت است بر این كه خدایی جز اللّه نیست و در چهار ماهِ ـ بعد ـ درود بر پیامبر و آل ایشان علیهم‏ السّلام است و در چهار ماه ـ دیگر ـ دعا برای پدر و مادر است.
 
 
:diamond_shape_with_a_dot_inside::diamond_shape_with_a_dot_inside:" با توجه اجمالی به احادیث نورانی فوق به دو مطلب كلیدی پی می‌بریم: یكی این كه خداوند متعال، انسان را بر طبق فطرت توحیدی آفریده و دیگر این كه در عوالم قبل از این توحید اخذ میثاق نموده است. "
 

:books: 8 -بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏26 / 294 / باب 6 تفضیلهم ( ع )علی الأنبیاء و علی جمیع الخلق و أخذ میثاقهم عنهم و عن الملائكة و عن سائر الخلق و أن أولی العزم إنما صاروا أولی العزم بحبهم صلوات الله علیهم ..... ص : 267
، تفسیر فرات بن إبراهیم ابْنُ الْقَاسِمِ مُعَنْعَناً

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع‏ قَوْلُهُ تَعَالَی‏ وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِنْ بَنِی آدَمَ‏ إِلَی آخِرِ الْآیَةِ قَالَ أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّیَّتَهُ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ فَعَرَّفَهُمْ‏ نَفْسَهُ‏ وَ أَرَاهُمْ‏ نَفْسَهُ‏ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ یَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ قَالَ‏ أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ قالُوا بَلی‏ قَالَ فَإِنَّ مُحَمَّداً ص عَبْدِی وَ رَسُولِی وَ إِنَّ عَلِیّاً أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ خَلِیفَتِی وَ أَمِینِی.

:low_brightness:در حدیث فوق وجود مقدّس امام معصوم می‌ فرمایند: خداوند از پشت حضرت آدم، ذرّیه‌ی ایشان تا روز قیامت را به صورت ذرّه خارج كردند و ذرّات مذكور (بدون تصویر ذهنی) خدا را شناختند و خدا را دیدند و خداوند از آن ها پرسیدند: كه آیا من ربِّ شما نیستم ؟ و همه‌ی ذرّات عرض كردند: بله و سپس خداوند فرمودند: محمّد بنده و رسول من می‌‌ باشد و علی،  امیر المؤمنین و خلیفه‌ و امین من می‌ باشد.

:boom:لذا این عالم را عالم ذر نامیده‌اند و پیمان را پیمان الست.
چون چنین است ما خدا شناس هستیم و شناسایی ما از خداوند شناسایی كُنهِ اوست و معرفتی است كه خودِ خداوند فاعل آن بوده و اداراكی و عقلی و مفهومی نیست بلكه وجدانی و فطری است لذا ما در این دنیا از وصف خداوند عاجز هستیم (معرفت در عینِ احتجاب).

:warning:عجز ما از وصف او به دلیل این است كه او از عقل و فهم و ادارك ما فراتر است. با این بیان وصف خداوند از دایره ی معرفت خارج می‌ شود و معرفت به وِجدان و یافتنِ خدا می باشد ، آن هم یافتنی كه از جانب خود خداوند متعال باشد.

پایان درس دوم ...

:heavy_minus_sign::heavy_minus_sign: