شعـــــ📝ــــــر مهـــــــ💕ـــــدوے
🌷ای که صـد قافـله دل را به نگـاهی بـبری
وقـت آن است کـه ما را به دعـایی بخری
🍃عمر مـامی گـذرد نـاز چو شیــرین منما
تا چـو فرهاد نمانیـم دراین بی خـبری
🌷ترس آن است که رنجور شـود خاطر گـل
ورنه می گفتم از این هجر و از ایـن دربه دری
🍃بعد از این نـان و نمکها واز این جـلوه گری
مرغ دل پـــر نکشـد برســـرکـــوی دگـری
🌷تو که هرشـب نظـرت بدرقـه اهل دل است
چه شـود بـــار دگـــر برشب تـــارم گذری
🍃مابه راه قـــدمت دیـــده نهـــادیم شـــها
کی شـــود فرش رهت را ز کــرم درنــگری
🌷ماکــه عمری به فراقت همه شـب ناله زدیم
کی شــــود نــاله ما را بنمـــــایی نظـــری
🍃تار زلفـــت که به تاراج بـــرد هستــی دل
گفتــمش جلوه نمـــودی و ز ما برحـــذری
🌷دل که افتــاد به دنبـــال نگاری چـــو شما
خـود ندانــست که افتــاد به جـــانش شرری
🍃من نه آنم کــه بگویم به همــه خلق جــهان
حاصلم هیچ نشد جز غـــم وخـون جـــگری
🌷پس بیــا تا به جمــالت نـگرم دلـبر مــن
پیــش ازآنی کــه بیــایی و نبـینی اثـــری
🍃درد بسیـار ز هجـران تـو افتـاد بــه دل
آنچــه بنوشت رضــا بود غم مختصـری
✍محمد رضا بیگی محمد آبادی