0

کودکی که نمی خواهد به مدرسه برود

 
ma1393
ma1393
کاربر طلایی2
تاریخ عضویت : شهریور 1393 
تعداد پست ها : 1942
محل سکونت : اصفهان

کودکی که نمی خواهد به مدرسه برود

 

کودکی که نمی خواهد به مدرسه برود
 
 
 
 
کودکی که نمی خواهد به مدرسه برود
 

هیچ دانش آموزی نباید مورد سرزنش قرار گیرد
کودکی که نمی خواهد به مدرسه برود


سلامت نیوز: از نظر تعریف اضطراب و هراس از مدرسه به ترس نامعقول و شدید نسبت به چیزی یا موقعیتی یا مکانی هراس گفته می شود .از آنجایی که هراس و اضطراب بهم نزدیک هستند لذا هراس یا به زبان عامیانه ترس از مدرسه ، اختلال اضطراب مدرسه نیز گفته می شود .

به گزارش سلامت نیوز ، شدت اضطراب و ترس به حدی است که موجب اختلال فعالیت و زندگی فرد در آن زمینه خاص می شود. در هراس از مدرسه کودک از رفتن به مدرسه اجتناب می کند و یا در صورت اصرار در رفتن به مدرسه با اختلالات روانی و رفتاری و یا جسمی همراه خواهد بود .

اضطراب یا هراس از مدرسه را در واقع بایستی شکل شدیدتر خجالت دانست که در آن کودک شدیدا از تعامل و مواجهه و مورد توجه و ارزیابی قرار گرفتن توسط هم کلاسی ها و معلمین مضطرب و نگران است و می ترسد که کاری خجالت آور از او سر زند و یا مورد تحقیر و سرزنش دیگران قرار گیرد . ترس از مدرسه را می توان پیش در امد اضطراب جدایی دانست ( در واقع در صورت عدم اصلاح آن به اضطراب اجتماعی تبدیل خواهد شد ).

بایستی توجه داشت که مدرسه گریزی با امتناع و اجتناب از مدرسه رفتن متفاوت است زیرا در اولی کودک احساس چندانی در رفتن و نرفتن به مدرسه ندارد و کودک از مدرسه فرار می کند و معمولا از والدین خود نیز مخفی نگه می دارد و درگیر کارهای خلاف و ضد اجتماعی می شود .

مدرسه گریزی نوعی اختلال رفتاری بوده و معمولا در زمینه اختلافات و مشکلات جدی خانوادگی ، تجربیات بسیار و بد و شدید و استعداد ژنتیکی بروز می کند و از طریق مجموع اصلاح عوامل زمینه ای خانوادگی ، رفتار درمانی و خانواده درمانی مورد اصلاح قرار می گیرد .

در اضطراب یا هراس از مدرسه به دلیل پس زمینه های روانی کودک ، مدرسه جای شکست و عدم موفقیت و محل پیدا کردن احساس بد نسبت به خود است و هر درسی یا فعالیت گروهی فرصتی برای نشان دادن بی لیاقتی و کودنی آنها تصور می شود .هر سوال و جوابی برای کودک زمانی برای تحقیر به حساب می آید .

به گزارش سلامت نیوز ،کودکان برای مقابله با اضطراب و ترس معمولا به طور نا خودآگاه دست به مکانیسم فرار یا انکار می زنند که برحسب شدت هراس و وسعت آن دیگر ، جزئیات و روش آنها متفاوت خواهد بود .برخی ممکن است فقط در مورد درس خاص غیبت کنند و یا اصلا از رفتن به مدرسه اجتناب کنند .

بعنوان یک قاعده کلی در سیستم های آموزشی تربیتی در مدارس بایستی ترتیبی اتخاذ داده شود تا حد ممکن هیچ دانش آموزی زیر نور افکن تفتیش و سرزنش دیگران ( هم کلاسی ها و معلمان ) قرار نگیرد .

نمرات و تذکرات بایستی به طور خصوصی به دانش آموزان انتقال داده شوند و از هر اقدامی که موجب ایجاد احساس خجالت ، ناتوانی و یا زیر سوال رفتن شخصیت کودک شود ، جدا خودداری شود .هر نوع تنبیه فیزیکی و یا بی احترامی و حتک حرمت جنایتی در حق کودک و جامعه است و معلمین جزء اولین افرادی باید باشند که با آن مقابله می کنند .

 

 

یک شنبه 29 فروردین 1395  2:40 PM
تشکرات از این پست
zahra_53
دسترسی سریع به انجمن ها