تولکان (Tulcan) مرکز استان کارچی (Carchi) در اکوادر، شهری با جمعیت ۶۰ هزار نفر است که در مرز اکوادور و کلمبیا قرار دارد. تولکان برای بازدیدکنندگان هیچ چیز قابل توجهی ندارد اما با توجه به نزدیکی آن به مرز، شهر پر رفت و آمدی است که روزانه داد و ستد فراوانی در آن انجام می‌شود. با این حال قبرستان تولکان ارزش بازدید را دارد. در حالی که بسیاری از قبرستان‌های توریستی به خاطر مقبره‌های باشکوه و زیبا مشهور هستند، شهرت قبرستان تولکان به علت بوته های سروی است که به شکل استادانه تراشیده شده‌اند.

قبرستان تولکان در سال ۱۹۳۲ به عنوان جانشینی برای قبرستان قدیمی شهر ساخته شد. قبرستان قدیمی بر روی تپه سانتیاگو قرار داشت و در زلزله سال ۱۹۲۳ به شدت آسیب دیده بود. قبرستان تولکان در ۴ هکتار زمین در شمال شرقی شهر ساخته شد. انتخاب محل ساخت مطابق با قانونی بود که برای جلوگیری از شیوع بیماری‌های واگیردار، سازندگان قبرستان را ملزم به ساخت آن در خارج از محدوده شلوغ شهر می‌کرد. مهم‌ترین ویژگی زمینی که قبرستان در آن ساخته شد خاک آهکی آن بود که خاک بسیار مناسبی برای رشد سرو است.

خوزه ماریا فرانکو گوئررو (Jose Maria Franco Guerrero) که در آن زمان مدیر پارک‌های تولکان در شهرداری این شهر بود با کاشتن درختان سروی که در حال حاضر نیمی از قبرستان را پوشانده‌اند، شروع به بهره‌برداری از خاک مناسب آن منطقه کرد. او دستور داد درختان را به شکل چهره‌های مختلف که تأثیر گرفته از توتم‌های پیش-کلمبیایی، آگوستینی و عربی بودند، هرس کنند. بعضی از آن‌ها چهره‌های اساطیری و بعضی دیگر حیوانات و اشکال هندسی ساده بودند. در حال حاضر بیش از ۳۰۰ درخت هرس شده در قبرستان وجود دارد.

اهمیت کار آقای گوئررو در سال ۱۹۸۴ مورد توجه واقع شد. در این سال قبرستان توسط سازمان میراث فرهنگی اکوادور به عنوان "میراث فرهنگی کشور" شناخته شد و وزارت جهانگردی، این قبرستان را به عنوان مکانی با اهمیت ملی معرفی کرد.

خوزه ماریا فرانکو گوئررو در سال ۱۹۸۵ درگذشت و طی مراسمی در قبرستان باشکوهی که خود آن را ساخته بود دفن شد. روی سنگ قبر او نوشته شده: "در تولکان قبرستانی وجود دارد که زیبایی آن انسان را دعوت به مرگ می‌کند." پنچ پسر او نگهداری از باغ-قبرستان شگفت انگیز تولکان را بر عهده دارند.

در سال ۲۰۰۵ نام قبرستان، به "خوزه ماریا آزائل فرانکو" تغییر یافت.