دانستنی های علمی:
توت یک درخت قدیمی و یا تاریخی در اکثر کشورهای جهان که معمولاً در هر کشوری دارای قدمت بیش از دویست، سیصد سال است، می باشد. دارای پوست زرد نارنجی بوده که از مشخصه های جالب آن در زمستان است (بیشتر در مورد درختان نهال و جوان). درختی است مقاوم و کم نیاز که در اکثر مناطق و آب و هوا رشد می نماید و حتی می تواند به ارتفاع تا 25 متر نیز برسد. بعضی از درختان توت فقط گل های نر تولید نموده و بنابراین میوه نمی آورند. این نوع درختان به عنوان یک درخت زینتی سایه دار بسیار مناسب هستند.
خصوصیات گیاهشناسی:
توت یکی از گیاهان دو لپه است. توت در گیاه شناسی معمول ترین گونه میوه گوشتدار یک تکه محسوب می شود که در آن تمام دیواره تخمدان درون یک پیرابر خوراکی به عمل می آید. تخمدان همیشه در قسمت زیرین گل ها که دارای یک یا چند برچه درون یک پوشش نازک می باشند قرار دارند و دارای قسمت های داخلی گوشتداری هستند. دانه ها درون گوشت مشترک یک تخمدان یک یا چند برچه ای محصور شده اند.
شاهتوت یا توت هیمالیایی یکی از گونه های توت است که دارای میوه هایی بزرگ به طول چندین اینچ می باشد. این میوه ها دارای طعم و مزه ای بسیار خوب و همانند توت سیاه هستند. این میوه ها به صورت مجتمع می باشند.
درخت توت هیمالیایی دوپایه بوده و معمولاً در اندازه های متوسط (حدود 20 تا 30 فوت)، در برخی موارد تا 70 فوت وجود دارد. درختان این جنس دارای عمر طولانی بوده و می توانند برای چند صد سال نیز میوه تولید کنند.
شرایط محیط رشد:
این گیاه در هر نوع خاک، در آفتاب کامل یا سایه روشن به عمل می آید و چون سیستم ریشه سطحی و عمیق دارند لذا خاک های عمیق و قوی و آهکی را ترجیح می دهد. کوددهی برای رشد این گیاهان لازم نیست.
این درختان تا حدود دمای 18 تا 25 درجه فارنهایت می توانند مقاوم باشند.
خشکی متوسط را تحمل می کنند اما در طول روزهای طولانی، باید آبیاری صورت پذیرد.
درخت توت هیمالیایی یا شاهتوت از نظر نیازهای رشدی و شرایط آب و هوایی، بسیار به توت سیاه شباهت دارد.
خواص درمانی و کاربردهای صنعتی:
توت سرشار از املاح معدنی، تانن، مواد چربی و ویتامین های D و C می باشد. جوشانده‌ً پوست خشک شاخه های جوان و تازه درخت توت برای لینت مزاج مفید است.
شیرینی توت از جنس قند یعنی گلوکز و فروکتوز و نظایر آن نیست بلکه شیرینی توت از سوربیتول آن می باشد.
قند موجود در توت سفید برای كسانی كه مبتلا به مرض قند هستند ضرر ندارد. به همین علت به آنها توصیه می شود به جای قند، چای را با توت خشك بخورند.
این میوه خوشمزه دارای آنتی اكسیدانی به نام آنتوسیانید است. آنتی اكسیدان موجود در این میوه فواید بسیاری برای سلامتی دارد كه یكی از آنها كاهش میزان كلسترول بد خون و جلوگیری از ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی است.
نقش دیگر آنتی اكسیدان ها پیشگیری از سرطان است، به همین دلیل مصرف توت برای پیشگیری از سرطان توصیه می شود. توت حاوی فیبر فراوانی است، به همین دلیل ملین خوبی است.
توت در سهل كردن جریان ادرار نیز نقش دارد.
مصرف این میوه وزن را كاهش می دهد. طبق یافته های پژوهشگران فیبرهای نامحلول موجود در توت كالری جذب شده در بدن را كاسته و موجب كاهش وزن می شود.
توت حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین C و آهن است، از این رو مصرف آن برای كسانی كه كم خونی دارند توصیه می شود.
جوشانده پوست خشك شاخه های جوان و تازه درخت این میوه، ملین و روان كننده مزاج است.
توت به علت داشتن انواع ویتامین های گروه B در كاهش و رفع ترس، عصبانیت، خمودی، اضطراب و هیجان مؤثر است.
ویتامین A موجود در توت باعث رشد ناخن ها و تقویت چشم می شود.
تکثیر:
تکثیر معمولاً از طریق بذر صورت می گیرد. گیاهان تکثیر شده به روش کشت بذر، پس از چندین سال به باردهی می رسند. بذرها برای جوانه زنی به 2 تا 3 ماه سرمادهی مرطوب نیاز دارند.
بذر از فروردین تا خرداد ماه بطور سطحی کاشته می شود و سپس آن را توسط شن کش با خاک مخلوط می کنند. (بهتر است قبلاً میوه کامل را با ماسه بکوبید) بر روی آنها در شهریور می توان انواع مجنون، توت سیاه معمولی و یا شاه توت را پیوند زد که در زمستان سال دوم قابل بهره برداری هستند. در پاییز یا اسفند در فضای بیرون می توان قلمه‌های 30 سانتیمتری آن را کاشت. با شاخه خوابانیدن نیز می توان اقدام به تکثیر نمود که در شهریور یا بهار انجام می شود.
منبع : نارگيل
