افسردگي

افسردگي

سؤال: اگر انسان افسرده باشد، نه از نوع خيلى شديد، بلكه از نوعى كه دكترها و روان شناسان تشخيص افسردگى دهند و در اين مدّت نمازش را عمداً ترك كند و روزه هم نگيرد و به خدا بدگمان شود و از رحمت او مأيوس گردد و كشف حجاب كند، در حالى كه عقلش سر جايش است و آگاه و عاقل است، حكمش چيست؟

جواب: انسان بايد هميشه به خداوند قادرمهربان اميدوار باشد و آنچه را او دستور داده از نماز، روزه، حجاب، يا ساير وظايف دينى انجام دهد و از رحمت واسعه او مأيوس نباشد، كه نااميدى از گناهان كبيره است و هيچ كس حق ندارد به بهانه افسردگى وظايف شرعى خود را ترك كند; مگر اين كه بر اثر بيمارى افسردگى عقل و هوش خود را از دست بدهد.

پی نوشت :
آيت الله مكارم شيرازي، استفتائات جديد، ج2، س450.

سؤال: در بعضى مواقع پسران و دختران مجرّد، كه رشيد مى باشند، به اتّفاق هم به حقير مراجعه و اعلام مى نمايند كه چندين بار خانواده پسر به خانواده دختر جهت امر مقدّس ازدواج مراجعه كرده اند، امّا پدر دختر بدون جهت با ازدواج نامبردگان مخالفت مى نمايد، كه اين امر باعث افسردگى روحى دختر و پسر، كه اغلب بالاى سنين 20 سال مى باشند شده و طرفين اصرار شديد جهت اجراى صيغه عقد بدون اذن ولىّ زوجه دارند و اعلام مى كنند كه در عسر و حرج خاصّى به سر مى برند، آيا در اين جا اذن پدر ساقط است؟

جواب: اگر شوهرى كه براى دختر پيدا شده شرعاً و عرفاً كفو و مناسب او باشد، پدر حقّ مخالفت ندارد؛ ولى بايد تحقيق كرد كه آيا پدر دليلى براى مخالفت خود دارد يا نه؟

تذكر روان شناختي: براساس تجارب مشاوره اي در مشاوره ، دختر لازم است با خانواده و افراد عاقل و بالغ فاميل مشورت كند و خود را از تجربه آنها بي نصيب نداند ،چون اغفال ها و يا ساده انگاري هاي رمانتيك سبب ناشادي اين پيوندها و جدايي مي شود.

پی نوشت :
آيت الله مكارم شيرازي، استفتائات جديد، ج2، س918.