باجگیران شهری است در استان خراسان رضوی در شرق ایران. این شهر در بخش باجگیران شهرستان قوچان قرار دارد. این شهر نقطهٔ صفر مرزی بین ایران و ترکمنستان است.
جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۸۳۷ نفر بوده‌است.
شهر باجگیران در شمال غربی کوه سَمْخُل (مرتفع‌ترین قله ۲۲۶۰ متر) واقع است. دره‌های کوه سمخل دارای مرغزار و جنگل است و در ۷۸ کیلومتری شمال شهر قوچان و دو کیلومتری جنوب مرز ایران و جمهوری ترکمنستان قرار دارد.
بیشتر مردم آن از کرمانج‌های تیرهٔ سیوکانلو هستند که از شرق ترکیه به این منطقه مهاجرت کرده‌اند زبان‌های متداول در شهر بیشتر کرمانجی، ترکی و فارسی است. مذهب تمامی اهالی شیعه دوازده‌امامی است.
در ۱۰ اردیبهشت ۱۳۰۸ زمین لرزه‌ای شمال شرقی ایران و ترکمنستان را لرزاند که براثر آن خانه‌های باجگیران آسیب دید.
تاریخچه
محل این شهر در قدیم زمستانگاه کُردهای تیرهٔ کیلانلو بود.
اداره گمرگات ایران در زمانی که در دوره قاجار به بلژیکی‌ها واگذار شده‌بود برای گرفتن سهم دولت از کالاهایی که از مرز عشق‌آباد خارج می‌شد باج‌گیرهایی را که اسب و تفنگ داشتند برای این کار استخدام کرد. این افراد باج‌گیر نخست در روستای بردر (در ۸ کیلومتری باختر باجگیران) جای گرفتند. بعداً که این گروه به محل کنونی شهر باجگیران انتقال یافتند نام آن‌ها (باجگیران) نیز به محل جدید داده شد. محل گمرک نخست ساختمان حاتم بیک، سپس کاروانسرای حاجی قربان و پس از آن به محل فعلی که با کمک آلمانی‌ها ساخته شده‌است منتقل شد.
منطقه شکار ممنوع مرزی باجگیران
منطقه شکار ممنوع باجگیران در فاصله 2 کیلومتری شمال شرقی شهرستان باجگیران و در نزدیکی مرز ایران و ترکمنستان قرار دارد. اين منطقه که شامل اسلمه، قاطربش، بردر و قرچقه می‌باشد، از تاريخ اول بهمن ماه سال 1382 به مدت هفت سال به عنوان منطقه تيراندازی ممنوع اعلام گرديد. این منطقه تپه ماهوری است و پوشش جانوری آن شامل کل، بز، قوچ، میش، گرگ، کفتار، روباه، خرگوش و … است.
منبع : سیری در ایران
