حواریون حضرت عیسی (علیه‌السلام) دوازده نفر بودند و در همه‌ی شرایط سخت، همراه حضرت بودند و هیچ‌گاه از دستورات ایشان سرپیچی نکردند، همه آنان از مقام والایی برخوردار بودند که از زبان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بسیار ستوده شده‌اند، حضرت عیسی (علیه‌السلام) از میان آن‌ها شمعون را به‌عنوان جانشین خود انتخاب کرد و طبق روایات معتبر شیعه، شمعون به مقام نبوت نائل شد و خداوند علم و حکمت الهی را به او عطا کرد، رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: «وقتی خداوند خواست عیسی (علیه‌السلام) را بالا برد بدو وحی کرد که نور و حکمت و علم کتاب خدا را به شمعون بن حمون الصفا که جانشین او بر مؤمنان بود، بسپارد و او نیز چنین کرد. شمعون نیز پیوسته در میان قوم خود اوامر خدای تعالی را اجرا می‌کرد و از گفته‌های عیسی (علیه السّلام) در میان بنی‌اسرائیل پیروی کرده و با کفّار مجاهده می‌نمود و هر کس که از او اطاعت کرد، مؤمن بود و هر کس نافرمانی می‌نمود، کافر بود»[۱]
این دیدگاه صحیح اسلام درباره حواریون و حضرت شمعون (علیه‌السلام) است؛ اما متأسفانه خود مسیحیان تهمت‌های ناروایی به این اولیای الهی نسبت می‌دهند و حتی جانشین حضرت عیسی (علیه‌السلام) را نیز از این اتهامات در امان نگذاشته‌اند، در انجیل متی آمده است ابتدا حضرت عیسی (علیه‌السلام) شمعون را به‌عنوان جانشین انتخاب کرد، به او لقب پطرس (به معنای صخره) می‌دهد که کلیسا و دین مسیحیت را بر پطرس استوار می‌داند، باکمال تعجب بلافاصله حضرت عیسی (علیه‌السلام) او را توبیخ و تحقیر می‌کند و او را بانام شیطان خطاب می‌کند: «و من نیز تو را می‌گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا می‌کنم و ابواب جهنّم بر آن استیلا نخواهد یافت و کلیدهای ملکوت آسمان را به تو می‌سپارم؛... ازآن‌پس، عیسی آشکارا به شاگردانش می‌گفت که او به اورشلیم خواهد رفت و در آنجا سران یهود او را آزار داده، خواهند کشت؛... و پطرس او را گرفته، شروع کرد به منع نمودن و گفت، حاشا از توای خداوند که این بر تو هرگز واقع نخواهد شد! امّا او برگشته، پطرس را گفت، دور شو از من ای شیطان زیرا که باعث لغزش من هستی، زیرا نه امور الهی را، بلکه امور انسانی را تفکّر می‌کنی!»[۲] در ادامه همین گفتار، حضرت عیسی (علیه‌السلام)، پطرس (شمعون) را توبیخ می‌کند که او به خاطر ترس و ضعف، حتی اصل وجودی حضرت عیسی (علیه‌السلام) را هم کتمان می‌کند: «آنگاه عیسی بدیشان گفت، همه شما امشب درباره من لغزش می‌خورید چنانکه مکتوب است که شبان را می‌زنم و گوسفندان گله پراکنده می‌شوند. پطرس در جواب وی گفت، هرگاه همه درباره تو لغزش خورند، من هرگز نخورم. عیسی به وی گفت، هرآینه به تو می‌گویم که در همین شب قبل از بانگ زدن خروس، سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد!»[۳]
در آخر هم انجیل متی گفته است که پطرس (شمعون) از سؤال کنیزکان وحشت کرده بود و طبق گفته عیسی (علیه‌السلام) ایمانش را انکار کرد و قسم می‌خورد که هیچ‌گاه عیسی را ندیده و نمی‌شناسد: «امّا پطرس در ایوان بیرون نشسته بود که ناگاه کنیزکی نزد وی آمده، گفت، تو هم با عیسی جلیلی بودی! او روبروی همه انکار نموده، گفت، نمی‌دانم چه می‌گویی! و چون به دهلیز بیرون رفت، کنیزی دیگر او را دیده، به حاضرین گفت، این شخص نیز از رفقای عیسی ناصری است! باز قسم‌خورده، انکار نمود که این مرد را نمی‌شناسم. بعد از چندی، آنانی که ایستاده بودند پیش‌آمده، پطرس را گفتند، البتّه تو هم از این‌ها هستی زیرا که لهجه تو بر تو دلالت می‌نماید! پس آغاز لعن کردن و قسم خوردن نمود که این شخص را نمی‌شناسم؛ و در ساعت خروس بانگ زد. آنگاه پطرس سخن عیسی را به یاد آورد که گفته بود، قبل از بانگ زدن خروس، سه مرتبه مرا انکار خواهی کرد. پس بیرون رفته زارزار بگریست.»[۴]
جانشین واقعی حضرت عیسی (علیه‌السلام) همان شمعون باایمان، دارای علم و حکمت الهی و شجاعی است که از زبان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) توصیف‌شده، نه یک شمعون ترسو، سست ایمان و دروغ‌گویی که در کتاب مقدس آمده است! پی‌نوشت:
[۱]. کمال‌الدین، ابن‌بابویه، ترجمه پهلوان، ناشر: دار الحدیث، قم،۱۳۸۰،، ج۱، ص: ۴۲۷.
[۲]. متی ۱۶: ۱۸ – ۲۳
[۳]. متی ۱۶: ۳۱ – ۳۳
[۴]. متی ۱۶: ۶۱ –
