یکی از وظایفی که همه‌ی پیامبران الهی در برابر فرستنده‌ی خود یعنی خداوند حکیم بر عهده دارند، عمل بر اساس مأموریتی است که به آنان داده‌شده است. به این بیان که پیامبران خدا با همه‌ی بزرگی و عظمت خود، در عرصه‌ی تبلیغ، مجاز به هر نوع فعالیتی نبوده و تنها حق پیمودن مسیری را داشتند که خداوند بر آنان مشخص کرده بود. بر همین اساس می‌بینیم که برخی از انبیاء الهی تنها برای تبلیغ در قوم خود مبعوث شده و برخی نیز مانند پیامبر اسلام، گستره‌ی فعالیتشان و فلسفه‌ی بعثتشان تبلیغ جهانی دین اسلام بوده است.
مسیحیان کنونی با تبلیغ و تبشیر گسترده‌ی خود در سرتاسر جهان، مدعی هستند که عیسی مسیح برای تمام جهانیان مبعوث شده و حوزه‌ی تبلیغی وی منحصر در قوم و ملیت خاصی نیست. حال اینکه علاوه بر قرآن که به صراحت عیسی مسیح را پیامبر بنی‌اسرائیل می‌داند، کتاب مقدس مسیحیان نیز بر این امر تأکید دارد. خداوند حکیم در قرآن در مورد محدوده‌ی تبلیغی مسیح (علیه‌السلام) چنین می‌فرماید: «وَ رَسُولاً إِلى بَني إِسْرائيلَ أَنِّي قَدْ جِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ...[آل‌عمران/۴۹] درحالی‌که فرستادهاى است به سوى بنی‌اسرائیل و به اين پيام كه من به سوى شما آمدم با معجزهاى از ناحيه پروردگارتان...» خداوند در این آیه به صراحت بیان می‌کند که عیسی مسیح فرستاده‌ای به سوی بنی‌اسرائیل بود که برای هدایت آن‌ها مبعوث شده بود.
قرآن در بخشی دیگر از آیات هدایت‌گر خود به روایت گفتگوی عیسی مسیح با بنی‌اسرائیل پرداخته که در آن عیسی مسیح خود را رسول و پیامبر بنی‌اسرائیل معرفی می‌کند: «وَ إِذْ قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يا بَني إِسْرائيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جاءَهُمْ بِالْبَيِّناتِ قالُوا هذا سِحْرٌ مُبينٌ [صف/ ۶] و چون عيسى بن مريم به بنی‌اسرائیل گفت: من فرستاده خدا به سوى شمايم درحالی‌که كتاب آسمانى قبل از خود يعنى تورات را تصديق دارم و به آمدن رسولى بعد از خودم كه نامش احمد است بشارت مىدهم ولى همین‌که آيات روشن برايشان آورد گفتند اين سحرى است آشكار.» عیسی مسیح در این آیه به‌وضوح رسالت خود را تبلیغ معارف الهی در بین بنی‌اسرائیل دانسته و بیشتر از این مطلب، ادعای دیگری نمی‌کند.
نه‌تنها در قرآن کریم، بلکه در کتاب مقدس نیز از زبان خود عیسی مسیح، تصریح‌شده است که ایشان برای تبلیغ معارف الهی در بین قوم بنی‌اسرائیل برانگیخته‌شده‌اند. چنانکه کتاب مقدس، قول عیسی مسیح را دراین‌باره، چنین نقل می‌کند: «او در جواب گفت، فرستاده نشده‌ام مگر به جهت گوسفندان گمشده خاندان اسرائیل.»[۱] در این آیه کتاب مقدس، عیسی مسیح رسالت خود را منحصر در قوم بنی‌اسرائیل دانسته است؛ اما اینکه پس از عیسی مسیح، حواریون و پیروان آن حضرت وظیفه‌ی تبلیغ جهانی داشتند یا اینکه آنان نیز ملزم به تبلیغ در بین بنی‌اسرائیل بوده‌اند، سؤالی است که جواب آن در بخش‌های دیگر کتاب مقدس آمده است.
علاوه بر اینکه عیسی مسیح، رسالت خود را تبلیغ در بین بنی‌اسرائیل می‌داند، به حواریون خود نیز دستور به تبلیغ در بین بنی‌اسرائیل داده و در وصیتی ایشان را از تبلیغ در بین سایر امت‌ها بر حذر داشته و آنان را از این کار منع می‌کند. کتاب مقدس دراین‌باره چنین می‌نویسد: «این دوازده را عیسی فرستاده، بدیشان وصیت کرده، گفت، از راه امّت‌ها مروید و در بَلَدی از سامریان داخل مشوید، بلکه نزد گوسفندان گمشده اسرائیل بروید.»[۲]
همان‌طور که قرآن کریم تصریح می‌کند که عیسی مسیح ولایتی جهانی نداشته و حوزه‌ی رسالت وی منحصر در قوم بنی‌اسرائیل بوده است، کتاب مقدس نیز به چنین اعتقادی، با نقل گفتار خود عیسی مسیح تصریح می‌کند. با توجه به صراحت کلام عیسی مسیح مسیحیان کنونی چرا داعیه‌ی تبلیغ جهانی دارند؟ در کجای کتاب مقدس عیسی مسیح به آنان چنین دستوری داده است؟ آیا از کسی جز عیسی مسیح پیروی می‌کنند؟
پی‌نوشت:
[۱]. ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، متی ۱۵: ۲۴.
[۲]. ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، متی ۱۰: ۵-۶.
