صخره‌ی روزنامه، یک سطح صخره‌ای به مساحت ۱۸.۵ مترمربع است که در شهرستان سن خوآن (San Juan) ایالت یوتا قرار دارد. این صخره در واقع چون روزنامه‌ای است که سابقه‌ی دو هزار سال حضور انسان را در این منطقه در قالب سنگ‌نگاره‌های باستانی ایجاد شده توسط بومیان، به تصویر می‌کشد.
نمونه‌هایی شبیه به این سنگ‌نگاره در بخش‌های مختلفی از آمریکا دیده شده‌اند اما این نمونه، یعنی صخره‌ی روزنامه، یکی از بزرگ‌ترین و در دسترس‌ترین سنگ‌نگاره‌های جنوب غربی آمریکا است که به خوبی حفظ و نگهداری شده است.
این سنگ‌نگاره ترکیبی از اشکال مختلف نظیر انسان، حیوانات، ابزارها و شکل‌های انتزاعی است که معرف فرهنگ‌های گوناگونی چون Fremont، فرهنگ باستانی پوئبلو، ناواهو و Anglo هستند.
این صخره درست کنار جاده‌ی یوتا ۲۱۱ در ۴۵ کیلومتری جنوب غربی مانتیسلو (Monticello) و ۸۵ کیلومتری جنوب مواب (Moab) قرار گرفته است. این سنگ‌نگاره‌ها در صخره‌های سنگی عمودی وینگیت (Wingate) در انتهای دره‌ی Indian Creek قابل مشاهده هستند.
تصاویر موجود در صخره‌ی روزنامه با حکاکی روی پوشش بیرونی و تیره‌ی صخره، تحت عنوان جلای بیابانی (desert varnish)، ایجاد شده‌اند. جلای بیابانی، ترکیبی از آهن و منگنز به رنگ مشکی است که ظاهر بیرونی صخره‌های سنگی را از طریق واکنش با آب باران و باکتری‌ها تشکیل می‌دهد.
هنرمندان باستانی بیش از ۶۵۰ شکل و الگوی مختلف را با تراشیدن این لایه ایجاد کرده‌اند. در واقع آنها با استفاده از ابزارهای نوک‌تیز، جلای بیابانی را تراشیده‌اند تا به لایه‌های زیرین و روشن‌تر صخره رسیده‌اند. رنگ اشکال قدیمی‌تر به مرور زمان تیره‌تر شده است.
اولین حکاکی‌های این صخره، در حدود دو هزار سال قبل و توسط تمدن Anasazi ایجاد شده‌اند؛ تمدنی که بیشتر با خانه‌های سنگی و خاکی‌شان شناخته شده هستند تا هنرشان. تمدن Fremont، که هم‌عصر با تمدن Anasazi می‌زیستند، در ایجاد این صخره با آنها همکاری کرده‌اند. آنها شمایل انسانی با تنه‌هایی ذوزنقه‌ای شکل، گوسفندهایی با شاخ‌های بزرگ و تعداد زیادی جای دست و رد پا ترسیم کرده‌اند. بعدها تمدن‌های یوت و ناواهو، شکل‌هایی که نمایانگر شکارچیان سوار بر اسب بودند و تصاویری از انواع چرخ و سپرهای جنگی را به این صخره افزودند.
قدمت جدیدترین حکاکی‌های روی این صخره به اوایل قرن بیستم میلادی باز می‌گردد که توسط اولین کاشفان مدرن این منطقه ایجاد شده‌اند. آنها با حک کردن نام و حروف اول اسامی‌شان در حاشیه‌ی این تصاویر، یادگاری از خود به جا گذاشته‌اند.
برای پیشگیری از آسیب رسیدن به سطح این صخره، اطراف آن با حصارهایی احاطه شده است واکنون بازدیدکنندگان با فاصله‌ی ۳ متری می‌توانند از آن بازدید کنند. در نزدیکی این سنگ‌نگاره، منطقه‌ای به عنوان توقفگاه، در نظر گرفته شده است.
