راهنمای سفر نوروزی به استان خراسان جنوبی (قسمت اول)

در این مقاله، در دو بخش به بررسی این استان می‌پردازیم. بخش اول، جاذبه‌های تاریخی و مردمی و بخش دوم به جاذبه‌های طبیعی این استان می‌پردازد.

استان خراسان جنوبی در شرق ایران واقع شده و مرکز آن، شهر بیرجند است. استان خراسان جنوبی، با مصوبه مجلس شورای اسلامی و پس از تقسیم استان خراسان به سه استان، در سال ۱۳۸۲ ایجاد شد. مساحت این استان ۱۵۱،۱۹۳ کیلومتر مربع است که از این نظر سومین استان ایران است. براساس سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت آن برابر با ۷۳۲،۱۹۲ نفر بوده و از این نظر ۲۸امین استان کشور است. خراسان جنوبی شامل محدوده‌ای از خراسان بزرگ است که در سده‌های پیش، قهستان نامیده می‌شده ‌است. شهرهای مهم ایالت قهستان، تون (فردوس امروزی) و قائن بوده‌اند. مارکوپولو نیز در سفرنامه خود، از این منطقه با نام تونوکاین (تون و قاین) یاد کرده‌ است. در این مقاله با جاذبه‌های تاریخی و مردمی این استان آشنا می‌شویم.

موزه میراث پهلوانی بیرجند

موزه میراث پهلوانی، در سال ۱۳۸۵ مصادف با هفته دولت و با همکاری بخش خصوصی، واقع در زورخانه قدیمی امیر‌عرب، مشهور به «زورخانه لوبند» افتتاح شد.

سابقه زورخانه امیر عرب به بیش از ۲۰۰ سال می‌رسد. در آن زمان فقط یک زورخانه در محله «لب بند» و در فاصله دو بند معروف «حاجی محمد جعفر» و «باروت کوبان» در یک کوچه فرعی واقع بوده است که با نام زورخانه لب بند (در لهجه محلی «لوبند») مشهور بوده و اکنون به نام زورخانه امیر عرب فعال است. بنای تاریخی زورخانه امیر عرب از دیرباز محل ورزش پهلوانان نامدار بوده است، تا اینکه در سال ۱۳۸۰ ساختمان جدید این زورخانه به بهره‌برداری می‌رسد و فکر ایجاد موزه و نمایشگاهی دائمی از مواریث پهلوانی و ورزش باستانی در بنای تاریخی مذکور قوت می‌گیرد.

قسمت‌های مختلف این موزه عبارتند از: نمایش عکس‌های پهلوانان و پیشکسوتان صاحب‌نام، ابزار و آلات ورزشی (از قبیل میل، کباده، تخته شنا و…)، ضرب، ابزار و آلات پهلوانی زینتی چون شمشیر و سپر و تعدادی مانکن که حالات مختلف ورزشی را به نمایش درآورده‌اند. هدف از تأسیس این موزه آشنایی عموم با ورزش باستانی و آداب و سنن مربوط به این رشته دیرپا و مردمی است.

موزه اشیا مردم‌شناسی خضری

این موزه با مشارکت سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان با شهرداری، بخشداری و شورای اسلامی شهر خضری دشت بیاض، در ساختمانی با زیربنای حدود ۹۰ متر، در حاشیه‌ی پارک جنت این شهر راه‌اندازی و افتتاح شد.

آثار و اشیاء این موزه را مجموعه‌ای متنوع از اشیاء مردم‌شناسی و لوازم سنتی زندگی و حرف گذشته تشکیل می‌دهند.

موزه صنایع دستی و مردم‌شناسی سرایان

موزه اشیاء مردم‌شناسی سرایان در محل شترخانه کاروانسرای سرایان راه‌اندازی شده است. این کاروانسرا که به «رباط شاه عباسی» نیز معروف است، از آثار دوره‌ی صفوی است و به شیوه‌ی دو ایوانی ساخته شده و فضا‌های معماری آن عبارتند از: دو ایوان، سر در ورودی، هشتی، اتاق‌های فرعی و حجره‌های متعدد و اصطبل.

این موزه متشکل از تالاری است که شامل اشیاء مردم‌شناسی و لوازم زندگی مردم منطقه در گذشته و صنایع دستی قدیمی (همچون ابریشم‌بافی- شال‌بافی- چاقوسازی) است.

موزه مردم‌شناسی نهبندان

این موزه در خانه سالاری، از خانه‌های تاریخی زیبای شهر نهبندان و داخل بافت تاریخی این شهر واقع شده و دارای وسعتی حدود ۱۸۰۰ متر‌مربع است.

خانه سالاری از نوع خانه‌های دو ایوانی است و با توجه به سبک معماری موجود، این خانه در اواخر دوره‌ی قاجار ساخته شده و در دوره‌های بعد الحاقاتی به آن افزوده شده است.

قسمت‌های مختلف موزه عبارتند از: نمایشگاه عکس‌های بناهای تاریخی، لباس‌های محلی، مراحل کاشت، داشت و برداشت محصولات کشاورزی، قالیبافی و نخ‌ریسی و…

موزه مردم‌شناسی فردوس

موزه مردم‌شناسی فردوس شامل دو بخش «آداب و رسوم حمام» و «مشاغل سنتی» شهر قدیم فردوس است که از جمله بخش‌های موزه می‌توان به مشاغل آهنگری، نمدمالی، خراطی، دلاکی و… اشاره کرد. از دیگر بخش‌های موزه می‌توان اتاق نشیمن‌خانه، مطبخ‌خانه و نگارخانه را نام برد.

موزه خصوصی بشرویه

موزه خصوصی بشرویه در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۷، با همکاری بخش خصوصی در خانه‌ی تاریخی ملاعبدالله تونی (اسدی) واقع در بافت تاریخی شهرستان بشرویه ایجاد و راه‌اندازی شد.

این بنا از خانه‌های چهار ایوانی دوره‌ی صفویه است و با معماری اصیل خود، زادگاه یکی از علمای بزرگ ایران در دوره‌ی صفویه به نام ملاعبدالله تونی بشروی بوده است و دارای اتاق‌های متعدد، مطبخ، اتاق زمستانی و اتاق بادگیر است.

بنای منزل اسدی با توجه به گفته‌های افراد محلی حدودا چهارصد سال قدمت دارد و با توجه به تزئینات معماری آن، تقریبا همزمان با بنای مسجد میان ده است.

موزه مردم‌شناسی قاین

موزه مردم‌شناسی قاین در طبقه همکف خانه تاریخی سلطانی (از بناهای تاریخی شهر قاین) طراحی شده و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۴ افتتاح شد.

بنای منزل قدیمی سلطانی در خیابان جانبازان و در محدوده‌ی بافت تاریخی شهر قاین واقع شده و اطراف آن را بافتی منسجم و سالم در بر گرفته است. این منزل قدیمی، متعلق به خانواده‌ی سلطانی از ملاکین و بزرگان قاین بوده است. اصل بنا متعلق به دوره‌ی زندیه بوده و در دوره‌ی قاجار و دوره‌ی پهلوی نیز تغییراتی در آن به‌ وجود آمده و فضاهایی به آن اضافه شده است.

این موزه در بخش‌های مختلفی چون: مراسم شب یلدا (کف‌زنی)، دستاسی، جاجیم‌بافی، کاشت، داشت و برداشت زعفران، ریسندگی، حلاجی و جلک‌ریسی، مراسم سنتی کشاورزی، تلم‌زنی (تهیه مواد لبنی) و مراسم سنتی عروسی همراه ساز و دهل و رقص محلی (اجرای موسیقی مقامی قاینات و خراسان جنوبی) با استفاده از مانکن با پوشش محلی که بیانگر آداب و رسوم کهن منطقه است، طراحی شده است.

موزه آب قاین

موزه آب شهرستان قاین در آبان ماه سال ۱۳۸۶، همزمان با سفر دوم هیأت محترم دولت به این شهرستان، پس از انجام عملیات مرمتی توسط سازمان میراث فرهنگی قاین در آب انبار بازار این شهر افتتاح شد.

این آب انبار در انتهای کوچه سنگی که بازار قدیم در آن واقع بوده قرار دارد و به همین دلیل به آب انبار بازار معروف است که از قنات آبگیری می‌شده است. بنای آب‌انبار دارای کلیه قسمت‌ها و مشخصات اصلی آب‌انبارها است و دارای راه‌پله‌ای است که به پاشیر منتهی می‌شود. با توجه به پوشش آب‌انبار و شواهد تاریخی موجود، بنای آب‌انبار مربوط به دوره تیموری بوده ‌است.

این موزه که تنها موزه‌ی آب استان است، شامل نمایش شاهراه‌های آبی مرتبط به دوره‌های تاریخی و مجموعه‌ای از تصاویر مرتبط به تاسیسات آبی (سدها، آب‌انبارها، قنوات و…)، وقف‌نامه‌ها و … است.

موزه مفاخر و مشاهیر بیرجند

موزه مشاهیر در خانه تاریخی پردلی واقع در بافت تاریخی بیرجند دایر شده است. این منزل قدیمی به لحاظ استقرار در خیابان منتظری جنب مسجد خضر علی قرار دارد.

منزل پردلی به‌عنوان یک خانه تک هسته‌ای به تبعیت از اهداف مذهبی و اجتماعی خاصی ساخته شده است به طوری که اجزا و عناصر بکار رفته در آن نمایانگر این خصوصیات ویژه است و منازلی با چنین ویژگی‌هایی به مراتب در سطح شهر کمتر از منازل مردم عادی یافت می‌شده و بستگی به قدرت مالی افراد و طبقات اجتماعی خاص داشته است.

این موزه در تاریخ ۱۳۸۲ در این خانه‌ی تاریخی راه‌اندازی و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. در این موزه مجموعه‌ای از زندگی‌نامه‌ها، اسناد و نسخ خطی، تألیفات، نشان‌های ملی، علمی و ادبی، لوح‌ها، عکس‌ها و لوازم شخصی بزرگان علمی و فرهنگی این خطه از ایران زمین، به نمایش گذاشته شده است. هدف از ایجاد این موزه یادکردی از چهره‌های ماندگار و اندیشمندانی است که تمامی عمر خویش را صرف تحقیق و پژوهش برای تمام عصرها و نسل‌ها کرده‌اند.

 موزه باستان‌شناسی بیرجند

موزه باستان‌شناسی بیرجند با وسعت ۶۰۰ متر مربع زیربنا در طبقه اول عمارت اکبریه (که در واقع ساختمان تشریفات و ارگ حکومتی امیر ابراهیم خان شوکت‌الملک بوده)، با توجه به عواملی همچون غنای فرهنگی منطقه، جمعیت جوان، وجود دانشگاه‌ها و عزیمت هزاران گردشگر به این منطقه در سال ۱۳۷۱ تاسیس و راه‌اندازی و در سال ۱۳۷۴ با طرحی نو توسعه و تجهیز شد.

این موزه بزرگترین موزه باستان‌شناسی در سطح استان است که مشتمل بر بخش‌های متعددی است: از بخش‌های مهم آن می‌توان به بخش سفال، سکه، فلز، اسلحه و ابزار آلات جنگ، بخش روشنایی، قرآن و کتابت و نیز مجموعه‌ای از اشیا و مواریث خاندن امیر اسدالله علم (که توسط بنیاد مستضعفان در اختیار موزه‌ی بیرجند قرار داده شد) و تالار آینه اشاره کرد. در موزه باستان‌شناسی بیرجند اشیا به نمایش گذاشته شده، سیر تاریخی مدون و منظمی را از هزاره سوم قبل از میلاد مسیح (ع) تا دوره قاجار، مشتمل بر بخش‌های متفاوتی در بر می‌گیرند.

موزه مشارکتی مردم‌شناسی بیرجند

موزه مشارکتی مردم‌شناسی بیرجند با مشارکت بخش خصوصی در خانه تاریخی اعتمادی نیا، واقع در بافت تاریخی بیرجند، در سال ۱۳۹۱ راه‌اندازی و افتتاح شد.

این مجموعه که با تلاش و علاقه فراوان (آقای احمدعلی صادقی خراشاد) جمع‌آوری شده، شامل انواع لوازم معیشتی، ابزار و وسایل حرف سنتی و صنایع دستی، انواع پوشاک، ظروف و سایر لوازم زندگی و بازی‌های محلی و…. است.

موزه حیات وحش بیرجند

کشور ایران به دلیل موقعیت خاص اقلیمی و جغرافیایی و برخورداری از آب و هوای گوناگون دارای گونه‌های متنوعی از جانوران و حیات وحش است. شهرستان بیرجند به دلیل برخورداری از دو نوع آب و هوای کویری خشک و کوهستانی، گونه‌های متنوعی از جانوران، اعم از پرندگان، پستانداران، خزندگان و… را در خود جای داده است.

در این موزه گونه‌هایی از حیات وحش اعم از بومی و یا غیر بومی در قالب چند مجموعه ارائه شده است، همچنین نمونه‌های شاخص و نادری از پوشش جانوری منطقه جنوب خراسان، به ویژه بیرجند نیز به نمایش در‌آمده است. این مجموعه تقریبا دارای ۱۰۰ جنس مختلف پرنده و حدود ۴۰ پستاندار و خزنده به صورت تاکسیدرمی است که با هدف آشنایی پژوهشگران و محققین با گونه‌های جانوری منطقه در دو بخش اصلی ایجاد شده است.

آرامگاه بوذر جمهر قاینی

حکیم قسیم بن ابراهیم بن منصور معروف بزرگمهر قائنی، سیاستمدار ادیب و عارف و شاعر اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری قمری است که در دربار سلطان مسعود غزنوی خدمت می کرده است. مقبره حکیم بوذر جمهر در فاصله چهار کیلومتری جنوب غربی شهر قائنات و در دامنه کوهی موسوم به کوه ابوذر (بزرگمهر) قرار دارد.

بنای مقبره که از بناهای قرن ششم و هفتم هجری است، به فرم چلیپایی و با معماریی بسیار زیبا ساخته شده است. مصالح اصلی در ساخت بنا سنگ گچ و آجر است. درخت بنه ۷۰۰ ساله‌ای نیز در کنار این مقبره وجود دارد که به زیبایی اثر افزوده است.

آرامگاه سپهسالاری

آرامگاه سپهسالار در روستای چهارده شهرستان طبس قرار دارد. این بقعه دارای بنای چهارگوش گنبدداری به ابعاد ۱۵×۱۵ متر و در سه جهت دارای ورودی است. در داخل بنا آثار چند سنگ قبر دیده می‌شود.

به اعتقاد اهالی محل، این بنا مدفن مالک بن ذیب و مالک بن عمر از سرداران احنف بن قیس است که در تعقیب یزدگرد سوم آخرین پاشاه ساسانی، راه خود را گم کرده و در محل جوخواه جان سپردند. این مقبره که به گنبد جوخواه نیز معروف است، در دوره قاجار بر مدفن مزبور ساخته شد.

پیر حاجات

مزار پیر ابونصر ایراوه‌ای که نزد مردم طبس به پیر حاجات معروف است، در فاصله ۱۱۰ کیلومتری شمال طبس و چسبیده به صخره در دامنه کوهستانی بنا شده است. پیر حاجات یکی از روستاهای زیارتی و سیاحتی طبس است که به دلیل وجود مزار پیر حاجات و تاریخی بودن و ییلاقی بودن روستا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

آرامگاه ابن حسام خوسفی

بنای تاریخی آرامگاه ابن حسام خوسفی، شاعر برجسته قرن نهم قمری بر فراز صخره‌ای سنگی در حاشیه شمالی شهر خوسف قرار دارد. این آرامگاه که از جمله آثار تاریخی و دیدنی استان خراسان جنوبی به حساب می‌آید، بیش از ۵۰۰ سال قدمت دارد. بنای مذکور ابتدا در دوره صفویه بنا شده و در دوره قاجار تغییراتی در آن داده شد.

آرامگاه تورانشاه

ورودی آرامگاه تورانشاه سرایان شامل یك طاق بوده و پس از سر در ورودی، فضای داخلی آرامگاه یا گنبدخانه دیده می‌شود و گنبد مذكور به شیوه عرقچین با كمك فیلپوش‌های كوچكی كه فضای هشت‌ضلعی را به دایره نزدیك كرده‌اند بنا شده است. دوره تاریخی این بنا براساس مدارک موجود به احتمال فراوان به دوره تیموری تعلق دارد.

چندین قطعه سنگ قبر که به قبرهای اطراف و به دوره تیموری تعلق دارند و نیز سنگ لوحی بالای درگاه ورودی بنا از دیگر آثار موجود در این مکان هستند. آرامگاه تورانشاه با شماره ۱۵۲۸۶ در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده است.

مدرسه علیا

نام بانی این مدرسه میرعلی بیک است و در اواخر دوره صفویه آن را بنا کرده است. تا پیش از زلزله، این مکان مورد استفاده طلاب بود. معماری این مدرسه در نوع خود کم‌نظیر و نمای ورودی آن بسیار زیبا است. مدرسه دارای چهار ایوان است و در سه ضلع آن نیز حجره‌های طلاب ساخته شده‌اند.

مدرسه شوکتیه

تاسیس مدرسه شوکتیه (آموزش نوین) در بیرجند همزمان با انقلاب مشروطیت بود. قابل ذکر است که مدرسه شوکتیه پس از مدرسه عالی دارالفنون (سال ۱۲۶۸ ه.ق) و مدرسه ابتدایی رشدیه که به همت حاجی میرزا تبریزی معروف به رشدیه (سال ۱۳۱۵ ه.ق) در تهران تاسیس شد، سومین مورد از نوع مدارس جدید در ایران محسوب می‌شد. این مدرسه تا فروردین ماه ۱۳۱۶ هجری شمسی زیر نظر شوکت‌الملک اداره می‌شد و چون در آن سال طرح یکنواخت کردن برنامه‌های آموزشی در سراسر کشور مطرح شد و دولت مصمم به اجرای این طرح گردید، این مدرسه نیز چون دیگر مدارس زیر نظر اداره‌ی معارف که بعد به نام فرهنگ تغییر نام داد، قرار گرفت.

منزل مستوفی

منزل مستوفی در خیابان ملا‌عبدالله‌ تونی‌ بشروی و کوچه مستوفی شهر بشرویه قرار دارد. این عمارت از جمله بناهای اعیانی است که در دوره قاجاریه ساخته شده و متعلق به شخصی به نام مستوفی است. سبک معماری و بادگیرهای زیبا و ساباط در جانب شمال شرقی این سازه و تزیینات گچی در بخش‌های دیگر بنا از ویژگی‌های بارز ‌منزل مستوفی به شمار می‌رود. مصالح به کار رفته در منزل مستوفی خشت خام و در قسمت‌هایی آجر با ملات گل و گچ است‌.

منزل استاد فروزانفر

خانه استاد بدیع‌الزمان فروزانفر (سماواتی) در استان خراسان جنوبی، خیابان صاحب‌الزمان شهر بشرویه قرار دارد. این خانه که بیش از ۲۰۰ سال قدمت دارد، محل زندگی کودکی استاد بدیع‌الزمان فروزانفر، از اساتید و چهره‌های نامدار ادبیات و تاریخ ادبیات فارسی ایران بوده است. خانه فروزانفر که بعدها به شخصی به نام سماواتی فروخته شد، نمونه کاملی از یک معماری ایرانی در اقلیم گرم و خشک ایران به حساب می‌آید.

در این خانه قدیمی، پلانی ساده و درونگرا، با حفظ محرمیت به چشم می‌خورد و همچنین تزئینات رسمی‌بندی و گچبری زیبایی نیز در بالای طاق‌نماها، نورگیر اتاق‌ها، بادگیرها و سایر بخش‌ها وجود دارد. خانه استاد بدیع‌الزمان فروزانفر (سماواتی) در سال ۱۳۸۵ توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با شماره ۱۶۳۵۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

حوض انبار میان‌ده

گفته شد که بشرویه در گذشته کلاً به چهار محله یا منطقه تقسیم می‌شده است. این محلات عبارت بودند از بالامحله، سرپل، ملاسعدی و پائین محله. به نظر می‌رسد که حوض انبار مزبور قبل از تقسیم در محلی قرار گرفته بود که وسط یا میان‌ده به حساب می‌آمده است؛ زیرا در بررسی‌ها روشن شده است که اولاً موقعیت این حوض انبار در میان‌ده نیست و ثانیاً هر یک از محلات برای خود دارای حوض انبار جداگانه‌ای بوده‌اند.

بنابراین شاید این اولین حوض انبار ساخته شده در بشرویه باشد. معصوم علیشاه نیز از این حوض انبار نام می‌برد و تاریخ آن را نیز که بر لوحه حوض انبار است، بیان می‌کند. حوض انبار دیگر که به قریب مدرسه و مسجد است، تاریخ بنایش نهصد و هفتاد و نه است. تاریخ و نام بانی بر لوحه سنگی منقوش و منصوب است. از ویژگی‌های این بنا استحکام و زیبائی خاصی است که در ساخت آن صورت گرفته به طوری که با گذشت چهارصد سال کوچکترین تغییری در آن رخ نداده است.

برج چشمه مولید

برج چشمه مولید مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان بیرجند، روستای چشمه مولید واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۹۳ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مولید، روستایی است از دهستان المقورات بخش حومه شهرستان بیرجند که در ۳۶ کیلومتری شمال بیرجند واقع است. کوهستانی و معتدل است و ۴۴۹ تن سکنه دارد. آب کشاورزی روستا از قنوات تامین می‌گردد. عمده محصولات روستا غلات است و اهالی روستا به زراعت مشغولند. گله‌داری و بافتن قالیچه و راهش مالرو از صنایع دستی روستا است. چشمه ابوالقاسم و چشمه محمدبیک جزء این آبادیست.

پل آب بر (ترناو)

در مغرب روستای فتح آباد بشرویه، در حدود ۱۲ کیلومتری این روستا، کوهی بنام کوه شتری قراردارد. از دامنه این کوه رودخانه‌ای به نام عوض سرچشمه می‌گیرد و حدود ۱۰ کیلومتر از غرب به شرق جریان می‌یابد و در محلی بنام سرپل، واقع در مغرب روستای فتح‌آباد و در فاصله یک کیلومتری آن روستا تغییر نام یافته و با نام کم‌نگار به سمت شمال جریان می‌یابد. پس از طی مسافتی حدود ۴۰ کیلومتر در نزدیکی بشرویه به کال‌شور می‌پیوندد. در حال حاضر این رودخانه خشک و جریان آن فصلی است و آبی که از چشمه‌ها می‌جوشد به کانالی در دامنه‌ی جنوبی دره هدایت شده و دور دست مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اما گویا در گذشته به نحو دیگری آب جاری از آن سو به این سوی رودخانه هدایت می‌شده است. به این صورت که آب را در بخش‌های بالای رودخانه مهار می‌کردند و از طریق یک جوی که بر بستر سنگی دامنه شمالی دره ایجاد شده بود، آنرا هدایت کرده و در نهایت از روی پل‌هایی به سمت جنوبی رودخانه می‌رسانیدند و آنگاه از کانالی به زمین‌های زراعتی در فاصله‌های دور می‌بردند. این پل‌ها اکنون در محل موجودند و به سر پل شهرت دارند.

بازار بیرجند

بازار بیرجند در بافت قدیمی این شهر قرار دارد. این بازار طی دوران‌های متمادی بافت سنتی خود را حفظ کرده و با گذشت ایام و گرمی داد و ستد، همچنان فعال بوده و هست. بازار بیرجند دارای کوچه‌هایی تنگ و در پاره‌ای از اماکن آن معماری سنتی قدیمی است که این معماری نشان از اصالت و قدمت دیرینه این بازار دارد.

همچنین این بازار دارای کاروانسراهای قدیمی است. به طوری که سابقه این کاروانسراها به بیش از ۳۰۰ سال پیش می‌رسد. این کاروانسراها غالباً دفاتر کار تجار و انبار کالا و مرکز خرید و فروش کالا بوده است. همجواری این بازار با مرزهای کشورهای پاکستان، افغانستان و حتی هندوستان آن دوران باعث تبدیل شدن این بازار به بازار شاخص منطقه و شرق کشور شده است.

در آن دوران بازرگانان هندی به بیرجند می‌آمدند و ادویه هندی را وارد بازار بیرجند می‌کردند و سالیان سال در بازار بیرجند اشتغال به کار داشتند. این بازار در قدیم‌الایام عرصه خرید و فروش فرآورده‌های محلی مانند زعفران، گلیم، گیوه، گندم، جو، عدس، لوبیا، نخود، کتیرا و انقوزه، ترنجبین، قارچ، توت خشک، برگه هلو و زردآلو بوده است.

بازار بیرجند در سال‌های اخیر جنب و جوش بیشتری یافته و حوزه وسیع‌تری را پیدا کرده است. همچنین شهر بیرجند علاوه بر بازار قدیوی دارای چندین بازار دیگر است، از جمله:

بازار سادسی: ورودی شرقی آن واقع در میدان امام و ضلع غربی آن متصل به بازار سرپوش است.

بازار سرپوش: واقع در بین دو بازار سادسی و ملک.

بازار ملک: از قدیمی‌ترین بازارهای بیرجند است. از سمت شرق متصل به بازار سرپوش و از سمت غرب منتهی به سه راه اسدی است.

بازار چهکندی‌ها: واقع در سه راه اسدی. در این بازارها انواع پارچه، پوشاک، مواد خوراکی ، لوازم خانگی، فرش، سوغات بیرجند و … به فروش می‌رسد.