اشعار زیبای بهار و عید نوروز



اشعار زیبای بهار و عید نوروز

سپيـــــده‌دم، نسيمي روح پــــــــــرور
وزيــــــد و کـــــــــرد گيتي را معنبـــــــر

تـــو پنــــــداري زفـــــروردين و خــرداد
بـــــــه باغ و راغ، بُــــــد پيغـــــــام‌آور

به رخسار و به تن، مشاطه کــــردار
عـروســـان چمـــن را بست زيــور

گرفت از پاي، بندِ سرو و شمشاد
سترد از چهره، گرد بيد و عرعر

ز گــــوهر ريزي ابر بهـــــــــار
بسيط خـــــاک شـــد پر لؤلؤ تــــر

مبـــــــارکبـاد گـــــويان، درفکندنـد
درختـــان را بــــه تارک، سبـــــــز چــــادر

نمــــــاند انـــدر چمن يک شــاخ کـــــان را
نپـــــــوشاندنـــد رنگين حُلــــــــه در بـــــر

زبس بشکفت گــــوناگـــــون شکوفــــــه
هــــوا گرديـــــد مشکيــــــن و معطـــــــر

بسي شـــــد، بر فــــراز شاخســـــاران
زمــــــرّد، همســـــــر ياقوتِ احمـــــــر

به تن پوشيد، گــل استبرق ســـــــرخ
بــــه بر بنهـــاد نـــــــرگس، افســـر زر

بهـــــاري‌لعبتان، آراستـــــــــه چهـــر
بــــــه کـــردار پريــــــــرويان کشمــــر

چمن، با سوسن و ريحــــان منقش
زمين، چون صحف انگليون مصـــور

 در اوج آسمان، خـورشيد رخشان
گهي پيــــدا و ديگــر گه مضمّــــر

  فلک، از پست‌راييهــــا مبــــرا
   جهـــــان زآلوده ‌کاريها مطهر 
پروين اعتصامي

شعر تبریک عید نوروز

رسيد مژده که آمد بهار و سبزه دميد
وظيفه گر برسد مصرفش گل است و نبيد

صفيــر مرغ برآمــــد، بط شـــــراب کجاست
فغان فتـــاد بـــه بلبل، نقاب گــل که کشيد

ز ميــوه‌هــــاي بهشتي چــــه ذوق دريابــــــد
 هـر آن که سيب زنخــدان شاهــدي نگـــزيد

مکن ز غصــه شکــايت که در طريق طلب
  به راحتي نرسيد آن که زحمتي نکشيد

ز روي ساقي مهوش گلي بچين امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دميد

 چنان کرشمـــه‌ي ساقي دلم زدست ببرد
که با کسي دگرم نيست برگ گفت و شنيد

من اين مرقع رنگين چــو گل بخواهم سوخت
کــه پير باده‌فـــــروشش به جرعه اي نخريد

   بهــــار مي‌گــــذرد دادگستـــــــرا دريــــــاب
    که رفت موسم و حافظ هنوز مي نچشيد

حافظ