رراگر فرصتی را برای مطالعه و شناخت بهتر از مقوله "ولایت و امامت" اختصاص دهیم، ذهن کمتر با این قبیل سؤالات مواجه می‌گردد.
الف – کافیست که انسان از خود بپرسد: مگر قرار است که ایشان پس از ظهور جایی استخدام شوند و یا کارگاه و کارخانه‌ای برای خود دایر نموده و یا برای معاش خود به تجارتی اقدام نمایند که اکنون سؤال شود که پس تا وقتی ظهور نرسیده، چه می‌کنند و از کجا تأمین و اداره می‌شوند؟
ب – بی‌تردید زندگی ایشان چه در دوران غیبت و چه در دوران ظهور و قیام و چه در دوران حکومت بر جهان [که ان شاء الله زودتر برسد]، هم چون زندگی اجداد کرامشان (رسول اکرم، حضرت امیرالمؤمنین و ... علیهم السلام) خواهد بود؛ پس نه تنها اهل عصمت، بلکه اهل ایمان و تقوا نیز در این دنیا مصرف‌گرا نیستند که دغدغه‌ی درآمد کم یا زیاد را داشته باشند.
ج – در عین حال، وقتی خداوند متعال کار و تلاش را برای تأمین امرار معاش مقدر و مقرر فرموده است و در احادیث نیز تأکید و تصریح شده که «اگر "تقوا" ده قسم باشد، نه قسم آن در کسب حلال است»، لابد ایشان نیز بی‌کار نیستند؛ چنان که هیچ یک انبیا و اولیای الهی بی‌کار نبوده‌اند. عده‌ای چوبانی می‌کردند، عده‌ای نجاری می‌کردند. حضرت داود علیه السلام با آن گستره‌ی حکومتی، از راه آهنگری و زره‌سازی کسب درآمد داشتند و حضرت سلیمان علیه السلام که به نوعی حکومت جهانی داشتند، از راه زنبیل‌بافی کسب درآمد داشتند و همان مقدار نیز برای زندگی و مصرف شخصی آنها کافی بود.
د – مهم‌ترین شغل (اشتغال) اولیاء الله، همان «ولایت و امامت» است که در این شغل آنها «کارگر» و خداوند متعال، "کارفرما"ی آنان است؛ خدایی که رازق المرزوقین تمامی مخلوقات و بندگانش می‌باشد.
ﮪ – در قرآن کریم تصریح شده است که برای حضرت مریم علیهاالسلام، مائده‌ی آسمانی می‌آمد:
« فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّى لَكِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاء بِغَيْرِ حِسَابٍ »
ترجمه: پس پروردگارش وى [مريم] را با حُسنِ قبول پذيرا شد و او را نيكو بار آورد، و زكريا را سرپرست وى قرار داد. زكريا هر بار كه در محراب بر او وارد مىشد، نزد او [نوعى] خوراكى مىيافت. [مى] گفت: «اى مريم، اين از كجا براى تو [آمده است؟ او در پاسخ مى] گفت: «اين از جانب خداست، كه خدا به هر كس بخواهد، بىشمار روزى مىدهد.»
*- به تصریح کلام وحی در قرآن کریم، خداوند متعال حتی برای آن مردمان عنود و لجوج در قوم بنی‌اسرائیل، از آسمان مرغ بریان و سلوا فرستاد.
نکته:
البته منظور این نیست که لابد امام زمان علیه السلام در گوشه‌ای نشسته‌اند و روزی سه وعده از آسمان برای‌شان خوردنی و آشامیدنی می‌آید؛ بلکه منظور این است که بدانیم نه تنها موارد اینگونه وجود دارد، بلکه زندگی امام علیه السلام نیز مانند سایر اهل عصمت و اولیاء الله علیهم السلام می‌باشد؛ پس وقتی حضرت سلیمان که حکومت جهانی داشتند، با زنبیل بافی امرار معاش می‌کردند، برای امام زمان علیه السلام نیز برخورداری از باغ، زراعت، گله یا ...، تصور بعیدی نیست، هر چند که هیچ کس اطلاع دقیقی ندارد.
