پارک ملی سیرا دل دیوایزر پرو که در دل جنگلهای آمازون واقع شده، جدیدترین پارک ملی جهان است. این منطقه سکونتگاه گونههای کمیابی است که مختص این پارک است.
منطقهی سیرا دل دیوایزور در مرز پرو و برزیل، در مرکز حوضهی آبگیر رود آمازون واقع شده و جدیدترین پارک ملی جهان است که در ۸ ام نوامبر سال ۲۰۱۵ تاسیس شده است. این پارک که شامل ژرفترین نقاط جنگلحارهای آمازون تا دامنههای رشته کوه اندز میشود، یکی از بزرگترین منطقهی یک پارچهی حفاظت شده در آمریکای لاتین است. این پارک ملی ۱/۳ میلیون هکتار وسعت دارد که از مجموع مساحت دو پارک ملی یوزمیت و یلواستون بزرگتر است.
چشم انداز زیبای این پارک با جفرافیای ناهموار و دشتهای کوههای آتشفشانی، تنها منطقهای در آمازون است که بسیار مسطح است. آبشارها، مخروطهای آتشفشانی خفته، رودخانههای خروشان، دریاچههای دور افتاده، درههایی با صخرههای ناهموار و جنگل های سرسبز از دیگر منظرههای بینظیر این پارک است. «ال کانو» آتشفشانی خفته و یکی از آتشفشانهای پراکندهی موجود در انتهای جنوب رشتهکوه، از دیگر ویژگی بارز این منطقه است. ارتفاع ال کانو از سطح دشت آمازون بیش از ۱۶۰۰ فوت است و جنگل آمازون گرداگرد آن را فراگرفته است. این کوه آتشفشانی سنبل سیرا دل دیوایزر است.
سیرا دل دیوایزر به خاطر ساختار زمین شناختی منحصر بهفرد خود، سکونتگاه تعداد قابل توجهی از گونههای بومی است که به جز این پارک، در هیچ کجای دنیا نمیتوان یافت. اما به دلیل این که تا چند دهه پیش دسترسی به این منطقه امکان نداشت، مطالعات علمی روی این منطقه فقط در چند سال اخیر انجام شده است. طی یک بررسی در سال ۲۰۰۵، محققان دریافتند که دهها گونهی موجود در این پارک تا آن روز برای علم ناشناخته بود. بر اساس این یافتهها محققان انتظار دارند که در بررسیهای آینده نمونههای دیگری کشف کنند.
سیرا دل دیوایزر همچنین سکونتگاه چند قبیلهی بومی مجزا است که جمعا ۳۰۰ الی ۴۰۰ نفر جمعیت دارند. این قبایل جدا از جهان بیرون زندگی میکنند. اگرچه در سال ۲۰۰۶ سیرا دل دیوایزر به عنوان منطقهی حفاظت شده اعلام شد، اما دولت پرو در حفاظت از این منطقه در مقابل تخطیها و انواع تهدیدات انسان موفق نبوده است. در طول چند دههی اخیر پروژههای وسیع مختلفی از جمله اکتشاف نفت، لوله کشی گاز و ساخت جاده در این منطقه اجرا شده است. هم اکنون بخشی از مناطق مجاور این پارک به علت حفاری معدن و چوب بری درختان جنگل، تخریب شده است. ماهیگیریهای غیر قانونی و خارج از موعد و هم چنین شکار، جمعیت حیوانات را تهدید میکند. این منطقه به دلیل داشتن گونههای عجیب و کمیاب باعث جلب توجه شکارچیان شده است.
ایجاد پارک ملی سیرا دل دیوایزر در ماه نوامبر گذشته، از سوی طرفداران حفظ منابع طبیعی به عنوان یکی از بزرگترین دستاوردها در جهت حفاظت از جنگلهای حارهای در نظر گرفته شده است. روز افتتاح این پارک وزیر محیط زیست پرو، مانوئل پولگار ویدال، در صفحهی توییتر خود نوشت:
افتتاح این پارک تاییدی بر اجرای تعهدات دولت پرو در قبال حفاظت از منابع طبیعی، توسعهی پایدار و مبارزه با تغییرات اقلیمی است.
هومالا، رییس جمهور وقت پرو در خبر رسمی گفت:
ما قصد داریم از این منطقهی جفرافیایی که مثل ریه هوای جهان را تصفیه میکند، محافظت کنیم. همچنین میخواهیم از آن در برابر اعمال غیرقانونی مانند چوببری غیرقانونی، قاچاق مواد مخدر و دیگر فعالیتهایی که باعث تخریب جنگل میشوند، حفاظت کنیم.
پارک ملی سیرا دل دیوایزر نه تنها به دلیل تنوع زیستی غنی آن، بلکه به خاطر این که دومین منبع تامینکنندهی کربن تولیدشده در پرو است، از اهمیت ویژهای برخوردار است. طبق تحقیقات سازمان محیط زیست ایالات متحدهی آمریکا، جنگلهای این منطقه دارای ۱۶۵ میلیون متریک تن کربن است که این مقدار تقریبا برار با کربن دی اکسید تولید شده از ۱۲۷ میلیون اتومبیل در سال است.