انتظار فرج
صحبت از نشانه های قریب الوقوع بودن ظهور مولا به هیچ عنوان به منظور تعیین وقت آن نیست که همانا امام باقر(ع) فرمود "کذب الوقاتون"(تعیین کنندگان وقت دروغگویند).
هدف از یادآوری این نشانه ها بیدار شدن خیلی از ماهاست.
خیلی از ماها انگار فراموش کردیم یه امامی داریم که غایبن،
یادمون رفته بایدمنتظرشون باشیم.
این روزا واسه خیلی از ماها خیلی از مسائل مهمتر از انتظارفرج شده،مثل قیمت نان،پیروزی فلان تیم فوتبال از فلان لیگ،داشتن امضای فلان هنرپیشه و خیلی چیزای دیگه.
ای کاش لااقل به اندازه یکی از چراغ قرمزهایی که پشتشون انتظار سبز شدنشون رو میکشیم منتظر ظهور مولا میشدیم.
این نشانه ها رو یادآوری میکنم برای آدمایی که هدفمند کردن یارانه ها از هدف خلقت براشون مهمتره!
یادآوری میکنم تا یادمون بیاد که ظهور افسانه نیست و شاید تو عمر خودمون رخ بده.
اگه رخ داد آقا مارو بعنوان یار خودشون میپذیرن یا اینکه اصلا خودمون پیشاپیش میریم تو صف دشمنای آقاییکه(مثلا) سالها منتظرش بودیم؟!
آیا آمادگیشو داریم فرمانبردار مطلق مولاباشیم و رای و نظر ایشون رو به رای و نظر خودمون ترجیح بدیم؟!
اصلا خودمون نه، موبایلامون آمادگی ظهور مولا رو دارن؟ یا هنوز باید خیلی چیزارو ازتوشون پاک کنیم تا بشن موبایل یه آدم منتظر ظهور؟!
وظیفه ی ما تو دوران غیبت مولا خیلی سخته...
باید جوری منتظر آقا باشیم که انگار مطمئنیم همین جمعه، نه اصلا همین امشب، همین امروز یا تو همین لحظه ظهور میکنند (همانطور که تو دعای فرج، "فرجاً عاجلاً قریباً کلمح البصر" رو از خدا میخوایم) و از طرفی نباید اونقدر نا امید باشیم که اگه خدایی ناخواسته تو روز و ماه و سالی که انتظارش رو داشتیم ظهور رخ نداد دلسرد بشیم و دیگه انتظار نکشیم.
دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم
