روش هاي حل اختلافات بين زن و مرد
فاصله عاطفي که در پي مشاجرات پديد مي آيد را مجددا از ميان بر مي دارند. زن و مرد با اعمال زير ميان خود فاصله عاطفي ايجاد مي کنند:
۱) صحبت نکردن با يکديگر.
۲) با عصبانيت صحنه را ترک کردن و در را محکم پشت سر خود بستن.
۳) در نهايت يکي از طرفين کوتاه آمده اما در باطن از خشم به خود مي پيچد و در دل مي گويد: "دفعه بعد تلافي مي کنم".
۴) خودداري از ابراز عشق و محبت.
يک تصور غلط در مورد اختلافات وجود دارد و آن اين است که"صلح و آرامش طبيعي بوده اما اختلافات و ناسازگاري ها غير عادي مي باشند." اما حقيقت آن است که هر گاه دو فرد با يکديگر در ارتباط باشند، بروز اختلافات طبيعي و اجتناب ناپذير خواهد بود. بروز اختلافات دلايلي دارد که به مهم ترين آن ها مي پردازيم:
۱) عدم ارتباط موثر: ناتواني از در ميان گذاشتن عقايد و احساسات، طرف مقابل را مجبور مي کند که تنها فکر شما را بخواند. ما نيز بدون علت فکر طرف مقابل را خوانده و واکنش او را پيش بيني مي کنيم. اين گونه رفتار معمولا در ما ايجاد بدگماني کرده و نگراني و اظطراب را بر مي انگيزد و پس از مدتي اعتماد به يکديگر کم رنگ شده و ما دائما بدگمان بوده و حالت تدافعي به خود خواهيم گرفت.
۲) تفاوت در ارزش ها، عقايد و انتظارات: اين اختلافات هنگامي که ما از عقايد متعصبانه و غير قابل انعطاف در مورد انجام صحيح امور پيروي مي کنيم، در تصميم گيري هاي ما ايجاد تداخل مي کنند. عقايد و ارزش هاي متفاوت زمينه را مهيا مي کند که دو فرد اهداف متفاوتي را برگزيده و يا براي دستيابي به يک هدف واحد روش هاي مختلفي را برگزينند و از آن جايي که دستيابي به هر هدفي مستلزم سرمايه گزاري زمان، تلاش و کوشش و هم چنين فدا کردن برخي امور مي باشد، دو فرد قادر به پيروي يک هدف بدون فداکردن فرد مقابل نخواهد بود.
۳) نزاع بر سر فرد تصميم گيرنده: عدم توافق بر سر آن که چه کسي بايد تصدي امور را بعهده داشته باشد و بقولي رئيس باشد و يا تصميم گيري در مورد نحوه انجام کار ها مي توانند علت بروز اخلافات باشند.
۴) اختلاف بر سر نقش و وظيفه: اگر ديد طرفين نسبت به وظايف متفاوت باشد، زمينه ايجاد اختلاف فراهم مي گردد. مثلا هرگاه نقش و وظيفه زن با نقش و وظايفي که شوهرش از وي متصور مي باشد متفاوت باشد، با يکديگر سازگاري نخواهند داشت.
۵) اختلافات حل نشده گذشته: هر اندازه که تعداد اختلافات گذشته ميان دو فرد افزايش مي يابد، احتمال بروز اختلافات آينده نيز افزايش مي يابد. برخي از افراد از آن که اختلافات خود را مطرح کرده و حل و فصل کننده ابا دارند. زيرا خاطرات اختلافات و کشمکش هاي گذشته هنوز آن ها را آزار مي دهند. اختلافاتي که موجب پديد آمدن زخم هاي روحي از جانب اعضاء خانواده، دوستان صميمي و يا همکاران امين وي در گذشته بوده است.
۶) بهره وري پايين: توانايي انجام وظايف و دستيابي به اهداف از اجزاء ضروري در محيط کار و خانواده مي باشد. اگر وظيفه انجام نپذيرد ما خشمگين مي گرديم و هر گاه شخص مقابل به عصبانيت و خشم ما با انجام دادن آن وظيفه واکنش نشان دهد، آن وقت عامل خشم به منظور نتيجه گرفتن در آن رابطه برقرار مي گردد. زن و شوهر هايي که در ازدواج شان بهره وري پاييني دارند معمولا عادت دارند که نق بزنند و يا مقابله به مثل کنند(اگر تو اين کار را بکني منم آن کار را مي کنم) و انتقادگر مي شوند.
روش دعوا و مشاجره منصفانه
زن و شوهرها مي توانند با فراگيري روش دعوا و مشاجره منصفانه اختلافات خود را حل و فصل کنند:
۱) اختلاف موجود را برسميت بشناسيد: هيچ کسي نبايد بدنبال بروز اختلاف باشد. اما اگر اختلافي بروز کرد ابتدا آن را به رسميت بشناسيد و انکارش نکنيد سپس از آن به عنوان يک فرصت براي شناخت بهتر خود و فرد مقابل سود بريد. آن را زمان رشد و بالنگي تلقي کنيد. بدبيني و خوش بيني شما در مورد موضوع مورد اختلاف حل شدن آن را تحت الشعاع قرار مي دهد.
۲) به فرد مقابل کاملا گوش فرا دهيد: هر گونه خواسته در خصوص ايجاد تغيير از سوي هم زن و هم مرد درک شده و بها داده شود. اگر به صحبت هاي يکديگر گوش دهيد ديري نمي پايد که متوجه مي گرديد طرف مقابل بيشتر شما را جدي مي گيرد.
۳) زمان مناسب را برگزينيد: بسيار مهم است که زماني را براي بحث انتخاب کنيد که قادر باشيد بيشترين نتيجه را از آن بدست آوريد. اگر خسته، گرسنه، از لحاظ روحي و عاطفي آزرده خاطر بوده و يا براي رسيدن به مکاني عجله داريد، بهتر است بحث و حل اختلاف خود را به زماني ديگر موکول کنيد.
۴) سهم خود را در مورد مشکلات تعيين کنيد: تنها کافي است که در حل اختلافات زناشويي به فرد مقابل خود بگوييد"ما" مشکل داريم. هنگامي که مسئوليت مشکل را مي پذيريد، شريک زندگي شما ميل و رضايت شما براي همکاري را درک کرده و براي بحث و مذاکره تمايل بيشتري از خود نشان مي دهد.
۵) صراحت کلام داشته باشيد: موضوعي را که مي خواهيد در مورد آن گفتگو کنيد در يک جمله کامل بيان کنيد. صريح و مشخص صحبت کنيد. طفره نرويد. سعي کنيد از سرزنش کردن، تحقير، تمسخر و هجوم به فرد مقابل خود خودداري کنيد هم چنين وي را با اطلاعات و موضوعات گوناگون گيج و مستأصل نکنيد. در مورد موضوع و رفتار بخصوص بحث کنيد و نه فرد، شخصيت فرد و يا انگيزه هاي وي. در مورد زمان حال صحبت کنيد. اشتباهات و خطا هاي گذشته را بازگو نکنيد.
۶) مسئوليت مشکل را بپذيريد: به شريک زندگي خود علت مطرح کردن موضوع براي بحث را بيان داريد. براي مثال به وي بگوييد: "من يک مشکلي دارم که بيان آن براي من سخت مي باشد اما رابطه ما براي من بسيار مهم است و عقيده دارم با گفتگو در مورد آن، رابطه اي بهتري خواهيم داشت. مي خواهم نظر و احساس تو را در مورد آن بشنوم." اين گونه جملات بسيار موثرتر از رويارويي انفجاري مي باشد.
۷) راه حل هاي موجود را شناسايي کنيد: هنگامي که مشکل خود را شناسايي کرده و هر دوي شما نسبت به آن ابراز مسئوليت کرديد، آن گاه تغيير رفتار به مصلحت هر دوي شما خواهد بود. مرحله بعد حل مشکل مي باشد که هميشه آسان و روشن نخواهد بود. اکنون زمان آن است که فکر خود را روي هم بگذاريد و با يکديگر مشورت کنيد. هر کدام از طرفين مي بايد در مورد هر تعداد راه حل که به ذهن شان مي رسد و در حل مشکل چاره ساز مي باشد بيانديشد. هر چقدر تعداد راه حل ها و جايگزين هاي آن بيشتر باشد، احتمال يافتن راه حلي که مورد پذيرش هر دو طرف باشد بيشتر خواهد بود.
۸) در مورد راه حل هاي قابل پذيرش دو جانبه تصميم بگيريد: پس از شناسايي تمام راه حل ها و جايگزين هاي آن ها نوبت به ارزيابي آن ها مي رسد. در ارزيابي آن ها نکات زير بايد لحاظ گردند:
▪ مراحل اجرا و اعمال آن ها
▪ پي آمدها و نتايج احتمالي آن ها
۹) اعمال رفتار جديد: روي تغيير رفتار خود تمرکز کرده و اجازه دهيد شريک زندگي شما نيز چنين کند.
۱۰) رفتار هاي مؤثر را برگزينيد: درخواست تغيير شما بايد عواقب و اثرات مثبتي روي ارتباط تان بگذارد. هم چنين اگر پشنهاد تغيير به شريک زندگي خود مي دهيد، آن تغيير بايد مورد حمايت و پشتيباني شما قرار گيرد و براي ايجاد تغيير مطلوب يک پاداش نيز مانند تغيير رفتار بخصوص در خود شما که مورد درخواست فرد مقابل مي باشد صورت پذيرد تا در خواست شما عادلانه باشد.
۱۱) از مکانيزم"حفظ آبرو" استفاده کنيد: هيچ گاه فرد ديگر را به حاشيه نرانيد و هرگاه مشاهده کرديد احساسات به اوج خود رسيده اند بحث را متوقف کنيد و به قول معروف "تايم اوت" دهيد و زمان ديگري را براي از سرگيري بحث تعيين کنيد. به خاطر داشته باشيد صلح موقت تسليم محسوب نمي شود.
منبع: سايت آفتاب
