انتظار فرج، یعنى انتظار حاکمیت قرآن و اسلام
نزدیک شدن به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه نزدیک شدن در مکان هست و نه نزدیک شدن به زمان. نزدیک شدن به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نه نزدیک شدن در مکان هست و نه نزدیک شدن به زمان.
شما که مى خواهید به ظهور امام زمان نزدیک بشوید، ظهور امام زمان یک تاریخ معینى ندارد که صد سال دیگر مثلاً، یا پنجاه سال دیگر، تا ما بگوییم که ما از این پنجاه سال، یک سال و دو سال و سه سالش را گذراندیم، چهل و شش سال و چهل و هفت سال دیگر باقى مانده، نه. از لحاظ مکان هم نیست که ما بگوییم ما از اینجا حرکت می کنیم به طرف مثلاً شرق یا غرب عالم، یا شمال یا جنوب عالم تا ببینیم که ولىّ عصر کجاست و به او برسیم، نه. نزدیک شدن ما به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) یک نزدیک شدن معنوى است، یعنى شما در هر زمانى تا پنج سال دیگر، تا ده سال دیگر، تا صد سال دیگر که بتوانید کیفیت و کمیّت جامعة اسلامى را افزایش بدهید، امام زمان صلوات الله علیه ظهور خواهد کرد. اگر بتوانید در درون خود جامعة تان، همان جامعة انقلابى تقوا و فضیلت و اخلاق و دین دارى و زهد و نزدیکی معنوى به خدا را در خود و دیگران تأمین کنید، پایه و قاعدة ظهور ولىّ عصر صلوات الله را مستحکم تر کردید و هر چه بتوانید از لحاظ کمیّت و مقدار، تعداد مسلمانان مؤمن و مخلص را افزایش بدهید، باز به امام زمان و زمان ظهور ولىّ عصر، نزدیکتر شدید. پس ما مى توانیم قدم به قدم جامعة خود و زمان و تاریخ خود را به تاریخ ظهور ولىّ عصر صلوات الله نزدیک کنیم؛ نکتة دیگر این است، که ما امروز در انقلاب خودمان حرکت ها و روش هایی داریم، این روش ها باید به کدام سمت حرکت کند؟ این نکته، بسیار شایان توجه است. ما یک محصّلى را در نظر مى گیریم که این محصّل مثلاً مى خواهد در دانش ریاضى استاد بشود. حالا مقدمات کار او را چگونه باید فراهم کنیم؟ باید جهت تعلیماتى که به او مى دهیم، جهت ریاضى باشد. معنى ندارد که ما یک نفرى را که مى خواهیم ریاضى دان بشود بیاییم درس فقه مثلاً به او یاد بدهیم. یا آن کسى که مى خواهد فقیه بشود بیاییم درس طبیعى مثلاً به او بدهیم؛ باید مقدمات متناسب با نتیجه و غایت باشد. غایت، جامعة آرمانى مهدوى است؛ پس ما هم باید مقدمات را همان جور فراهم بکنیم. ما باید با ظلم نسازیم و باید علیه ظلم حرکت قاطع بکنیم، هر گونه ظلمى و از هرکسى. ما باید جهت خودمان را جهت اقامة حدود اسلامى قرار بدهیم. در جامعة خودمان هیچ مجالى به گسترش اندیشة غیر اسلامى و ضد اسلامى ندهیم. نمى گویم با زور، نمى گویم با قهر و غلبه، که مى دانیم با اندیشه و فکر؛ جز از راه اندیشه و فکر نمى شود مبارزه کرد، بلکه مى گویم از راه هاى درست و منطقى و معقول، باید اندیشة اسلامى گسترش پیدا کند.
گاهى افرادى که با این بعُد از تفکر اسلامى آشنا نیستند، در مقابل معادلات عظیم مادى جهان، دچار حیرت و یأس مى شوند، احساس می کنند با این قدرت هاى عظیم، با این تکنولوژى پیشرفته، با این سلاحهاى مخرّب، با بودن بمب اتمى در دنیا، یک ملت حالا انقلاب هم بکند، مگر چقدر مى تواند مقاومت کند؟ اما اعتقاد به مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، اعتقاد به روزگار دولت اسلامى و الهى به وسیلة زادة پیغمبر و امام زمان، این امید را در انسان به وجود می آورد که نه، ما مبارزه می کنیم براى اینکه عاقبت، متعلق به ماست؛ براى اینکه روال تاریخ به سمت آن چیزى است که ما امروز پایه اش را ریختیم، نمونه اش را درست کردیم ولو نمونة ناقصش. این امید اگر در دل ملت هاى مبارز مخصوصاً ملت هاى اسلامى به وجود بیاید، یک حالت خستگى ناپذیری به آنها خواهد داد که هیچ عاملى نمى تواند آنها را از میدانِ مبارزه رو گردان کند و آنها را به شکست درونى و انهزام درونى دچار کند.
انتظار فرج، یعنى انتظار حاکمیت قرآن و اسلام. شما به آنچه فعلاً جهان در آن قرار دارد قانع نیستید، حتى به همین پیشرفتى هم که با انقلاب اسلامى به دست آوردید قانع نیستید، مى خواهید باز هم به حاکمیت قرآن و اسلام نزدیکتر بشوید، این انتظار فرج است. انتظار فرج، یعنى انتظار گشایش از کار انسانیت.
امروز کار انسانیت، در گره هاى سخت، پیچیده و گره خورده است. امروز فرهنگ مادى، به زور به انسانها تحمیل شده است؛ این یک گره است. امروز در سطح دنیا، تبعیض، انسانها را مى آزارد؛ این گرة بزرگى است. امروز، کارِ ذهنیت غلط، مردم دنیا را به آنجا رسانده اند که فریاد عدالت خواه یک ملت انقلابى در میان عربده هاى مستانة قدرت گرایان و قدرتمندان گم می شود؛ این یک گره است. امروز مستضعفان آفریقا و آمریکاى لاتین و میلیونها انسان گرسنة آسیا و آسیاى دور، میلیونها انسان رنگین پوستى که از ستمِ تبعیض نژادى رنج مى برند، چشم امیدشان به یک فریادرس و نجات بخش است و قدرتهاى بزرگ نمى گذارند نداى این نجات بخش به گوش آنها برسد؛ این یک گره است. فرج یعنى باز شدن این گره ها. دید را وسیع کنید، به داخل خانة خودمان و زندگى معمولى خودمان محدود نشویم، در سطح دنیا، انسانیت فرج مى طلبد، اما راه فرج را نمى داند.
منبع: کتاب انسان 250 ساله مقام معظم رهبری
