عن رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

مَن سَعى لِمَريضٍ في حاجَةٍ قَضاها أو لَم يَقضِها ، خَرَجَ مِن ذُنوبِهِ كَيَومَ وَلَدَتهُ اُمُّهُ .
فَقالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنصارِ : بِأَبي أنتَ واُمّي يا رَسولَ اللّه‏ِ ، فَإِن كانَ المَريضُ مِن أهلِ بَيتِهِ ، أوَ لَيسَ ذلِكَ أعظَمَ أجراً إذا سَعى في حاجَةِ أهلِ بَيتِهِ؟
قالَ : نَعَم .

امام على عليه‏السلام :

پيامبر خدا فرمود : «هر كس در برآوردن نياز بيمارى بكوشد ، خواه آن را برآورد و خواه برنياورد ، از زير بار گناه خويش بيرون مى‏رود ، به‏سان آن روز كه از مادر ، زاده شده است» .
در اين هنگام ، مردى از انصار گفت : اى پيامبر خدا ، پدر و مادرم به فدايت! اگر بيمار از خانواده شخص باشد ، آيا در صورتى كه در برآوردن نياز خانواده خويش بكوشد ، اين كار ، پاداش بيشترى ندارد؟
فرمود : «چرا» .

كتاب من لايحضره الفقيه ، ج4، ص16 ، ح4968 ، الأمالي للصدوق ، ص517 ، ح707 ، كلاهما عن الحسين ابن زيد، عن الإمام الصادق عن آبائه عليهم‏السلام ، ثواب الأعمال ، صفحه 341 ، حديث 1 عن ابن عبّاس نحوه ، بحارالأنوار ، ج81 ، ص217 ، ح9؛ الفردوس ، ج3 ، ص548 ، ح5711 عن أبي هريرة ، وليس فيه من «فقال رجل .. .» دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 180

رسول اللّه‏ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

مَن أطعَمَ مَريضاً شَهوَتَهُ ، أطعَمَهُ اللّه‏ُ عز و جل مِن ثِمارِ الجَنَّةِ .

پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :

هر كس غذايى را كه بيمار هوس كرده است ، به او برساند ، خداوند ، از ميوه‏هاى بهشتى به او خواهد خوراندْ .

المعجم الكبير ، جلد 6 ، صفحه 241 ، حديث 6107 عن سلمان ، كنز العمّال ، جلد 9 ، صفحه 97 ، حديث 25157؛ الدعوات ، صفحه 230 ، حديث 639 ، بحارالأنوار ، جلد 81 ، صفحه 224 ، حديث 32 دانش نامه احاديث پزشكي : 1 / 182

ارزش پرستار از دیدگاه اسلام

پرستاری چه به مفهوم مراقبت، مواظبت و کمک به افراد نیازمند و رنجوران جسمی و روحی، و چه به لحاظ حرفه پزشکی یعنی اجرای صحیح و دقیق دستورات بهداشتی، درمانی و مراقبتی افراد بیمار یعنی دستیار پزشک، از دیدگاه فرهنگ غنی و پر بار اسلام حرفه ای مقدس و بسیار پرارزش می باشد. ما در ذیل دلایل و براهینی که موجب ارزشمندی این شغل شده را به طور مختصر بررسی می کنیم.

1- حرفه پرستاری از حیث نوع مشاغل.

مولی علی(ع) می فرماید: کارها بر سه گونه است: فرایض (واجبات)، فضائل و معاصی.

فرایض یا واجبات به فرمان حتمی، خواست و رضایت خدا و علم و تقدیر اوست و اگر بنده اینگونه کارها را بجا آورد از عذاب خدا برهد. ولی فضائل بر فرمان حتمی و الزام خداوند نیست و تنها به خواست و رضایت و علم و تقدیر اوست و هر که خواهد داوطلبانه انجام دهد و پاداش گیرد. معاصی نه به فرمان خداست، نه به خواست و رضای او، ولی علم و تقدیر خدا به آنها تعلق گرفته و اگر بنده آنها را به طور اختیاری انجام دهد، از طرف خدا کیفر ببیند، زیرا خداوند بنده را از انجام آنها منع کرده و او نپذیرفته است.

2- صاحبان حرفه پرستاری، مجهز به زیور علم و دانش هستند و مدتی از دوران حیات خود را در تحصیل علوم به شکل تئوری و علمی سپری می نمایند. لذا به سبب دارا بودن علم، جزو میراث داران انبیاء و پیروان راستین امامان معصوم می توانند قرار گیرند، زیرا پیامبر اسلام(ص) فرموده اند:

"العلم میراثی و میراث الانبیاء من قبلی: علم میراث من و میراث پیغمبران پیش از من است."

در این حدیث علم در معنای کل آورده شده و شامل علم الادیان و علم الابدان است و پاداش اصل هر عمل در آخرت پیش خداست.

پس از دیدگاه اسلام و پیشوایان شرع مبین، حرفه پرستاری از نظر لفظ باید شامل علم و دین و خداشناسی و مسائل علوم طیبه باشد.

3- حرفه پرستاری از نظر نوع خدمت:

همه ما می دانیم که شاغلین این حرفه، بهترین مقطع از دوران سنی خود را، که حدوداً بین 25 تا 45 سالگی است، بعد از فراغ از تحصیل مصروف خدمت به بندگان بیمار، رنجور، علیل و نیازمند می نمایند.

در بیمارستان ها، درمانگاه ها، مراکز اورژانس و یا در موارد سوانح طبیعی مانند زلزله، سیل، آتش سوزی و یا در جنگ ها، هنگامی که چشم ها به خواب شیرین بسته شده و قلب ها به طور آرام می تپد، این ایثارگران با چهره مصمم و قلبی مطمئن از شفای الهی، و با صبر و استقامت در مقابل خستگی و بی خوابی، و با رافت و مهربانی در کنار تخت بیماران حاضر شده و با اجرای دستورات و رفع نیازها، درد دردمندی را تسکین داده و اضطراب درونی بیماری را به آرامش تبدیل کرده و بیماران را به شفا و عنایت خاصه ی حق تعالی امیدوار می سازند و در قبال این 6 تا 8 ساعت کاری که تعهد انجام آن را دارند، مبلغی اندک به عنوان اجرت العمل دریافت می دارند.

حال باید روشن کنیم که در قبال این همه ایثار، چه بها و ثمنی از دیدگاه مکتب اسلام به آنها داده شده است.

الف- "اذا ارادالله بعبد خیراً صیر حوایج الناس الیه

وقتی خداوند برای بنده ای نیکی و خیر خواهد، رفع حاجت های مردم را در دست او قرار می دهد. "

بر این اساس می توان گفت خداوند از حیث خیر و نیکی، رفع نیاز بیماران را در دست برادران و خواهران پرستار قرار داده و لذا قطعاً مورد توجه او قرار گرفته اند.

ب- حرفه پرستاری که از دیدگاه اسلام یک عمل برای رضای خدا و وسیله تقرب به اوست، یک عمل اخروی محسوب می شود و اجر و مزد مادی آن مقدار اندکی است.

ج- برادران و خواهران پرستار، در هر شیفتی از 24 ساعت، به طبع حرفه خویشتن سعی بر حل مشکل و معضل از گرفتاری های بیماران دارند و این عمل بر اساس مبنای فکری توحیدی، بهای بسیاری را در بر گرفته است که به موردی از آن اشاره می شود:

- رسول خدا می فرماید: "من اصبح و لم یهتمّ بامور المسلمین فلیس بمسلم. کسی که روز را شروع کند و هیچ تلاشی برای رفع گرفتاری مسلمین نکند، مسلمان نیست." پرستاران با انتخاب این شغل به این حدیث پاسخ مثبت می دهند و می گویند: بلی یا رسول خدا ما از امت تو هستیم.

  لذا چون حرفه ی پرستاران، عیادت بیمار است، در راه بهشت طی طریق می کنند.

و در حدیث دیگر می فرماید:"عائد المریض یخوض فی الرحمه: کسی که بیماری را عیادت کند، در رحمت خدا فرو می رود."

خوشا به حال پرستاران که بیشتر از هر کس مستوجب این رحمت هستند.

4- حرفه پرستاری از نظر مسئولیت شرعی:

پرستار باید در انجام وظایفی که به او محول شده، خود را مسئول دانسته و با آخرین توان ممکن در ایفای آن بکوشد. موارد روشنگر عبارتند از:

- رعایت حدود الهی در محیط کار بر اساس ضوابط شرعی

- اجرای دقیق استریلیته(نکات بهداشتی) در امور مربوط به عملکرد پرستار

- توجه به دقت زمانی اجرای دستورات دارویی بیمار

- استمداد از پزشکان در حل مشکلات اورژانس بیماران

- آماده سازی و ذخیره نمودن امکانات عملی پزشکی در شیفت کاری

- مریض را از خود و خود را از برای مریض دانستن

وقتی احساس کنیم مریض از ماست و ما به طبع شغل از برای خدمت به مریض هستیم، قطعاً به بیمار همان خواهیم کرد که بر خود روا می داریم. امام صادق می فرماید: "احب له کما تحب لنفسک و اکره له ما تکره لنفسک. آنچه را برای خود می پسندی برای دیگری نیز بپسند و آنچه را که نمی پسندی، برای دیگری نیز نپسند."

انشاءالله وقتی چنین عمل کردیم محبوب ترین بندگان نزد خدا خواهیم بود که می فرماید:" این گروه به حال بندگانش سودمندتر و به حق پایبندترند و اینان همانند که خداوند، عشق به نیکی و نیک کرداری را در دلشان افکنده است. "

در پایان می توان گفت اجر و پاداش پرستاران تنها و تنها با خداست و ما فقط می توانیم برای سربلندی و عزت این قشر دلسوز و زحمتکش دعا کنیم.

روزتان مبارک و توفیقتان مستدام باد.

كسي  كه وقت سحر سخت كوش  و بيدار است

   فرشته ايست  كه نام خوشش پرستار است  

كسي كه همدم  او غمزده  هاي ناهيد است

   كسي كه همره  بيمار در  شب تار است  

 چنين سروش كه ديدست در طريقت عشق 

   كه بند بند  وجودش شفاي  بيمار است  

 تو را چه باك  زبيماري  وغم ايام    

   چرا كه با تو پرستار  يار و غمخوار است  

 تو اي نسيم  سحر ساز كن ترانه عشق    

  كه  روز عاشقي و رقص  گل به گلزار است  

 سلامتي  وجودش  بخواهم از يزدان    

ای پرستار عزیز که همه می گویند

تو به یک شاخه گل می مانی

تو به یک تیر آهن بیشتر می مانی

تا به یک شاخه گل

این چه شاخی است که از شب تا صبح

سر پا تک نفره شیفت دهد

آن هم اندر بخشی که تمامی مریضانش نیز

پایشان بر لب گور ابدی می لغزد

و آن چه شاخی است که در بخش پر جراحی

که مرتب و سی و اندی بیمار

اندر آن بستری اند

با یکی شاخه گل مثل خودش

روز و شب جان بکند

وآن چه شاخی است که اندراورژانس

جای الفاظ قشنگی

ز قبیل چمن و بلبل و آواز هزار

حرف دور از ادب همراهان

هستی اش را به تمسخر گیرد

ای پرستار تو یکی شاخه گل

در ره طوفان حوادث هستی

گله از دست حوادث که نشاید کردن

باغبان اما چه ؟

یک نفر نیست که پرسر قربان

شاخه گلهای خود را دریابد

همگی پژمردند

همگی تشنه کارانه ویارانه مسئولینند

بیست و سی ساعت مازاد

اگر هم هر ماه  مرحمت فرمایی

سخت شرمنده اخلاق شما می گردیم

راستی سقف اضافه کاری آنقدر کوتاه است

که اگر برخیزم می خورد بر یر من

گویا این قانون آمده تا بخورد بر سر ما

ای پرستار یقینا تو به یک شاخه گل می مانی

و اگر نیک ببینیم به قول سعدی رحمه اله علیه

تو در میان گلها چون گل بی خاری

اما خبر نداری

ای پرستار کمی نیز ز کارتو شکایت دارم

من به آمپول دیازپام قسم خواهم خورد

پشت چشمان تو هر شب باز است

و سرم ها همه D/C شدو است

قرص وآمپول ده ونیمه شب جمله با هم بدهی

از TPR چه بگویم که بسی دلگیرم

این علائم که حیاتی هم است

کنترل  می کنی از راه بعید

 وقت ادمیت مریض

خنده را با فانوس در رخت باید جست

ای پرستار  پرستار نبایست که بد خو باشد

جان من این روشی نیست که نیکو باشد

دوستان شعر مرا یا که نشنیده بگیرید و یا

نیک درباره آن فکر و تامل بکنید

دل می تپد از لحظه دیدار پرستار                                            

                                     در سینه مرا هست دلی یارپرستار     

هر لحظه شب باز کنم دیده خود را                                             

                                بینم به برم دیده بیدار پرستار

چون بعد خدا اوست نگه دار مریضان                                           

                           یارب تو خودت باش نگهدار پرستار

خود سوختن و نور نمودن به بر جمع                                           

                         چون شمع شب افروز بود کار پرستار

آزرده کند خلق و رسولان خدا را                                                

                       هر کس که بود در پی آزار پرستار

معیار پرستار چو پرسند بگویم                                                   

                        زینب بود اینجا همه معیار پرستار

مائیم دعا گوی پرستار و خدا نیز                                                

                             باشد همه جا یار و ممد کار پرستار

«سیمرغ»چنین گفت که بهبودی بیمار                                         

                          باشد همه از ارزش وآثار پرستار
 

پرستار

او پرستاراست

شبها بیدار است
با مهربانی
فکر بیمار است
او مهربان است
شیرین زبان است
مثل فرشته
در آسمان است
چراغی در دست
می گیرد هر شب
همیشه دارد
لبخندی بر لب
سر تا پا سفید
می پوشد لباس
رنگ لباسش
مثل گل یاس
او به بیماران
دوا می دهد
با مهربانی
غذا می دهد
او پرستاراست
شبها بیدار است

*واقدی

مادر هم یه پرستار است

پرستار

 

ديشب شب بدي بود
بسيار بدتر از بد
زيرا كه تب به جانم
يك تير آتشين زد
مي سوخت مثل كوره
تا صبح پيكر من
دستي نبود اما
از لطف بر سر من
تب بود و درد هم بود
مادر نبود اما
تا با محبّت خود
تسكين دهد دلم را
اما نه، يك نفر بود
در آن سياهي شب
وقتي كه او مي آمد
مي رفت از تنم تب
از كوشش پرستار
شب شد چو روز روشن
امروز خوب خوبم
تب رفته از تن من

 

 

 

عقیله بنی هاشم  

چرا به حضرت زینب عقیله بنی هاشم می گویند؟
برای حضرت زینب القاب و اوصافی ذکر شده است از جمله: عقیله بنی هاشم، عالمه غیرمعلمه، عارفه، فاضله، کامله، عابده آل علی، موثقه (1) و کنیه اش «ام کلثوم» است. عقیله از القاب رایج حضرت زینب است که به معنای زن کریمه و ارزشمند است.(2)

1. موسوعه الامام الحسین، ج10، ص372
2. ابن اثیر، النهایه، ج3، ص282
 

امتيازات مبحث 117 صالحين

پرستار.

با سلام

ممنون از زحمات شما، یک سؤال داشتم؛ هر پستی چند امتیاز دارد؟ و امتیازها چگونه جمع بندی می شود؟

با تشکر...