از خدا بی واسطه بخواه ، مطمئن باش بی واسطه خواهد داد – 1
خوشه ای ازوصایای امام علی ( ع ) به فرزند عزیزش امام حسن (ع ) 1
مقدمه :
انسان وقتی بدنیا می آید ، دو چیز است که هیچگاه از او جدا نخواهد شد ، 1 – نیاز به غذای جسم 2 – نیاز به غذای روح
و این دو نیاز است که مانند هاله ای سنگین ، روی زندگیش می گسترد و همه تصمیماتش را تحت الشعاع قرار می دهد . و حتی همین دو هستند که می توانند بهترین ابزار برای بهره کشی دیگران از او باشند .
همه بشریت در هماره تاریخ ، می دانسته اند ، که در آفرینش وجود کاملی هست که به هیچ چیز از جنس نیازهای ما نه محتاج است و نه وابسته ، و هموست که قادر مطلقی است که می تواند به همه کس ، همه چیز بدهد .
اما چگونه باید از او خواست ؟ ، و یا او چگونه می شنود ؟ و یا از همه مهمتر ، او چگونه می دهد ؟
این تنها سوال مشترکی است که همه انسان ها با آن مواجه بوده و با پاسخی که به آن می دهند پایه های سرنوشت خویش را گذارده و بنای آنرا می سازند .
و البته همین جا نیز هست که در آسیب شناسی دلایل وابستگی انسان ها به دیگرانی از جنس خودش ، در طول تاریخ ، به این نکته اساسی می رسیم که :
« هرگاه انسانهایی ، فرصت پیدا کردند تا خود را بیابند و در دست یابی به خزائن مادی و معنوی جهان هستی ،
( آنهم به هر اندازه ) از دیگران پیشی بگیرند و در این مسیر در چنگال نفس خود اسیر شدند ، اهریمن وار دیگران را به زیر سلطه خویش کشیدند و آنگونه رفتار کردند که نتیجه اش چیزی نبود جز استثمار و استحمار آنها » .
به مردم القا کردند که " خداوند آنقدر بزرگ است و دور که شما کوچکترین ها ، امکان حتی فکر کردن به او را نخواهید داشت ، چه رسد به آنکه از او افاضه فیضی بخواهید و یا اجابت دعایی و یا اعطای نعمتی ! "
پس باید دیگرانی باشند تا واسطه این امر شده ، هم برایتان دعا و طلب کنند ، و هم در گرو آبرو و شان ملکوتیشان ، از او ، برایتان ، فیض و رحمت و نعمت ، دست و پا کنند . !
اما آیا واقعا اینگونه است ؟ آیا همویی که تک تک خلق را عیال خود دانسته 2 و به خلقت همه آنها مباحات کرده است 3، بشر را خلق کرده تا بر او فخر و تکبر کند ؟ و یا در جایگاهی بس رفیع بنشیند و عطای رحمت خویش را محصور به موانعی از جنس همین آدمیان کند که هرگاه اینان خواستند ، او عطا نماید ؟!!
حاشا و کالله ، که او هرگز چنین نبوده و نیست ، که او نه درخلقت ، محتاج شریکی بوده 4 و نه در عطا و بخشش ، نیاز به واسطه ای 5 ، که او " غنی عن العالمین 6 " است .
در این جا گوشه ای از کلام امام همام علی ( ع ) در وصایایش به فرزند عزیزش امام حسن ( ع ) را می آوریم ، که چقدر زیبا و دلنشین ، وجود خداوند حکیم را برایش توصیف می کند و چگونه او را به او فرا می خواند !!
ادامه دارد
محمد صالحی – 23/7/88
