بررسي شاخصه لحن در تلاوتهاي مصطفي اسماعيل
مهمترين و درخشانترين نكته در باب قرائت مصطفي اسماعيل، تسلط بيبديل او بر روي الحان است كه به مدد اين تسلط عالي توانسته است سبكي ممتاز و بسيار فني بنا نهد و مشتاقان قرائت قرآن را از هر سو به طرف سبك خويش جذب كند.
اين استاد متبحر در فن تلاوت قرآن كريم ضمن مطلبي كه در سال 1972 ميلادي در مجله المصور چاپ قاهره، شماره 21، از وي به چاپ رسيده است در باب الحان قرآني ميگويد: «قرائت قرآن كريم بر هجده مقام استوار است كه بعضي از آن مقامها عبارتند از: بيات و مشتقات آن، صبا، شور، حجاز، رست، سه گاه، عجم، رمل، نهاوند، عشاق و…» در ديدگاه وي، هر قاري قرآن كه داراي صداي زيبا است، ناگزير بايد با موسيقي قرآن نيز آشنا باشد.
قرائتهاي شيخ مصطفي اسماعيل، گنجينه الحان قرآني است و اكثر نغمات رايج در قرائت قرآن و دستگاهي موجود را، خوانده است، سبك مصطفي اسماعيل اگر چه به ظاهر، كمي خشك به نظر ميرسد، ولي با دقايق و ظرافتهاي فني كه در قرائت وي وجود دارد، سبك اين استاد در تلاوت قرآن يكي از پر طرفدارترين سبكهاي قرآني است.
از ديگر نكاتي كه درباره تلاوتهاي استاد مصطفي اسماعيل بايد بدان اشاره كرد، استخدام بسيار خوب «صوت و لحن» در القاي معاني و مضامين قرآني به شنوده است تا آنجا كه شايد هيچ قاري به اندازه اين استاد در القاي عالي مفاهيم آيات الهي و تجسم معاني قرآن، موفقيت كسب نكرده باشد.