معنویت، رمز قدرت انقلاب
آنچه مكتب امام را از سایر مكاتب سیاسی و انقلابی دیگر متمایز می كند، وجود همین عنصر معنویت است.
آنچه مكتب امام را از سایر مكاتب سیاسی و انقلابی دیگر متمایز می كند، وجود همین عنصر معنویت است. چه بسا كسانی كه در دنیا قدرت نظامی و اقتصادی و سیاسی و یا حتی اجتماعی داشتند و دارند اما هر كدام با نقیصه و كمبودهایی اساسی مواجه هستند.
برخی قدرت نظامی دارند اما چون توام با معنویت و هماهنگ با فطرت مردم نیست، همان قدرت نظامی چماقی بر سر خودشان شده است! از سوی دیگر هستند كشورهایی كه مردم آن در رفاه اقتصادی زندگی می كنند اما معضلات اخلاقی جدی در عرصه اجتماع و خانواده دارند. مكتب امام كه برگرفته از دین جامع و كامل اسلام است با جمع ظاهر و باطن، سیاست و اقتصاد و دنیا با معنویت توانسته است الگویی سعادتبخش برای بشریت به ارمغان آورد. آنچه مكتب امام را پیش برده است و خواهد برد بی شك عنصر معنویت است.
عنصری كه در دوران مختلف و گردنه های دشوار انقلاب، بارها قدرت و عظمت خود را به نمایش گذاشته و تومار نقشه ها و شیطنت های گوناگون دشمنان اسلام و انقلاب را در هم پیچیده است! مردم ایران با استفاده از همین عنصر بر طاغوت ۲۵۰۰ ساله غلبه كرد و پس از آن در بدترین شرایط اقتصادی با دست خالی علیه تمام دنیا ایستادگی نمود و پس از آن تحریمها و ستمهای اقتصادی را فرصتی برای پیشرفت خود قرار داد و روز به روز بر عزت و عظمت خود در دنیا افزود.
این ضربه های سهمگین كه از طرف ملت ایران بر دشمنان و مستكبران عالم تحمیل شده است نه از قدرت نظامی و نه از قدرت اقصادی بوده است؛ بلكه توجه و اتكال به خداوند و اعتقاد به قدرت لایتناهی حضرت حق بوده است.
ملت ایران از بن دندان معتقد است "تا روح اسلام، تا معنویّت اسلام، تا تعبّد به اسلام و عقیده به اسلام در جامعه هست، هیچ عاملی نمی تواند این ملت و این جامعه را از صراط مستقیم انقلاب اسلامی منحرف كند"(امام خامنه ای: ۱۳/۰۹/۱۳۷۶).
دشمنی كه تا دندان مسلح بود خود را پیروز بلا منازع نبرد با ملت ایران می دانست در برابر عزم راسخ ملت متحیر گشت و كوشید از نقطه ای به ایران اسلامی هجوم آورد كه از همان نقطه بارها مورد آسیب قرار گرفته بود! آنها كه در محاسبات خود جایی برای غیب و معنویت نمی دیدند و تنها بر قدرت مادی خود تكیه داشتند، به اشتباه اساسی خود پی بردند و از آن زمان در نحوه مواجهه آنها با ملت ایران و انقلاب اسلامی یك بعد دیگر نیز اضافه گشت.
آنها دریافتند هر چه بر ملت ایران بیشتر سخت گرفته می شود رشد و تعالی آنها بیشتر می گردد! ازا ین رو راهكار جدید آنها در انتقام از انقلاب علاوه بر تهدیدهای نظامی و تحریمهای اقتصادی، هجوم بر معنویت و صفای حاكم بر جامعه ایران بود! "وقتی كه قدرت الهی، قدرت اسلام، قدرت قرآن، قدرت معنویت، در یكجا عَلَم برمی افرازد، كسانی كه مخالف معنویتند، دشمنی می كنند؛ كسانی كه اهل ظلمند، دشمنی می كنند؛ كسانی كه اهل فسادند، دشمنی می كنند؛ كسانی كه به هر جهتی معنویت و دین را برنمی تابند، دشمنی می كنند"(۰۴/ ۱۰/ ۱۳۷۷) هر جا معنویت و صفا و یكرنگی ما بیشتر بوده است آنجا دشمن بیشتر آسیب دیده است، اما آنجا كه روح معنوی جامعه كاسته شده است دشمن توانسته تا حدودی پیش روی كند. "
نمی خواهند بگذارند زیر پرچم دین و معنویت و اسلام، جامعه ای با این خصوصیات به وجود بیاید. این جامعه، اهداف استكباری را هدف قرار می دهد و می كوبد؛ لذا مخالفت وجود دارد"(۱۹/ ۰۲/ ۱۳۸۴).
با نگاهی به گذشته نه چندان دور و دقت در سالهایی كه سپری شده است به خوبی می توان این بخش از فعالیتهای دشمن را به خوبی مشاهده نمود.
ترویج بی بند و باری، اعتیاد، تفرقه افكنی به صفوف ملت، مصرف گرایی، مادیگرایی افراطی، دنیادوستی، رواج شایعه و تهمت و افترا و... همه و همه اقداماتی بوده است كه دشمنان انقلاب برای مخدوش كردن و كاستن معنویت مردم ایران به كار بسته اند. اگر سلاح انحصاری و پرقدرت انقلاب نا كارآمد شود و مردم رو به مادیت و دنیا بیاورند آنگاه در جایگاهی برابر و بلكه پایین تر از دشمنان قرار خواهند گرفت و همین می تواند دشمن را امیدوار كند!
آنان رمز قدرت انقلاب اسلامی را شناخته بودند از این رو برای رودر رویی با ملت ایران با "قدرت نرم" وارد كار شدند. قدرت نرم به هر امكانی گفته می شود كه به وسیله آن بتوان ذهن و قلب مخاطب را جذب كرده و به آن نفوذ نمود و به تسخیر در آورد.
اگر موطن معنویت قلب پاك و ذهن بی اوهام است، دشمن در جنگ نرم می كوشد با نفوذ به قلب و ذهن این عنصر حیاتی را از او گرفته و به جای آن بی عفتی، بی غیرتی، بی حیایی، بی مسئولیتی و ... را جایگزین كند! كه اگر چنین كند یك گام به غلبه بر جمهوری اسلامی نزدیك شده است. همین است كه مقام معظم رهبری با تیزبینی و درك صحیح از اوضاع "جنگ نرم" را اولویت اول نظام می داند و از حوزه ها و دانشگاهها می خواهد در این عرصه نبرد با بصیرت و معنویت وارد كارزار شوند.
ایشان از سال ۱۳۷۰ با تعابیر مختلفی مانند "تهاجم فرهنگی"، "شبیخون فرهنگی"، "ناتوی فرهنگی"، "جنگ نرم" و ... این راهبرد دشمن را هشدار داده بودند اما متاسفانه عده ای در داخل و برخی مسئولین نه تنها این سخنان را جدی نگرفتند بلكه گاه با اقداماتی نامناسب به تسریع فعالیتهای دشمن كمك كردند! سالهایی كه به ظاهر اصلاحات نامیده می شود را می توان نمونه ای برای این امر ذكر كرد.
دورانی كه مسئولین بی كفایت فرهنگی آن با ارائه نظراتی مانند تساهل و تسامح و ... به دشمن خدمت كردند و امروز همانها جور دیگر و با صراحت وابستگی خود به دشمن ملت را نشان می دهند.
