شهید رحیم احمد زاده
ولادت:1341
شهادت:1357
محل شهادت: تهران ((پادگان عشرت آباد))
فرازی از وصیت نامه:
((برادرم!
بعد از من راهم را ادامه بده و تا آخرین قطره ی خونت برای این انقلاب تلاش کن و فردی موثر برای انقلاب باش))
مسافر بهشت
سیزده ساله بود،از آن سیزده ساله هایی که برای فعالیت های انقلابی بسیار دقیق عمل می کردند ،از مدرسه که به خانه می رسید،برای رفتن به مسجد بیتاب بود ؛در مسجد هم بیکار نمی نشست،اعلامیه ها ی امام را می گرفت و به خانه می آورد ،از روی اعلامیه ها می نوشت و در مدرسه پخش می کرد.
پیروزی انقلاب نزدیک بود و رژیم دست و پای آخر را می زد ؛آن شب در مسجد احمدیه مراسم بود و حجت الااسلام الهی سخنرانی داشت ،رحیم طبق معمول در مسجد بود.رحیم وچندتا از دوستانش را گرفتند،یک آشنا توانسته بود وساطت کند تا به زندان نبرندشان.
دیگر خیلی کم به خانه می آمد یا در تظاهرات بود یا در بهشت زهرا(س) برای تدفین شهدای انقلاب، تا خبر آمد رحیم پا شده و رفته تبریز خانه ی اقوام.
در تبریز هم بیکار ننشست،عکس شهدا را با خود برده بود ،جملاتی پای عکس ها می نوشت و به در و دیوار شهر می چسباند .
آنجا هم شناسایی اش کردند،قبل از اینکه دستگیر شود فرار کرده بود به سمت تهران .
عجب شبی رسید تهران!21 بهمن در اوج درگیری های نیروی هوائی با گارد شاهنشاهی ،این درگیریها رحیم را به سمت نیروی هوائی کشاند
شب که به خانه رسید دست ها و لباس هایش پر از خون بود،خودش می گفت در حمل زخمی ها و جنازه ها کمک کرده است.
وقت شام خوردن خیلی معطل کرد،چند بار صدایش زدند،آخر دیدند سر سجاده نشسته و راز و نیاز می کند. شب خبر از حوادثی می داد اکه خیلی نزدیک بود.
با پدر رفتند سمت پادگان عشرت آباد. صبح22 بهمن بود و روز پیروزی حق بر باطل ،پدر آمد،اما رحیم نه! 3روز دنبالش گشتند و سراغش را از هرکس که می شد گرفتند.
عکسش را که در پزشکی قانونی دیدند فهمیدند خاطره ی 16 ساله رحیم برای همیشه در ذهن ها خواهد ماند و دیگر صدایش در خانه نمی پیچد.
بهشت زهرا قطعه21 سه روز بود که میزبانی رحیم احدزاده را عهده دار شده بود. سر قبر که رسیند هرکس به طریقی با رحیم درودل کرد،پدر خبر پیروزی انقلاب را داد و مادر یاد آن روز صبح افتاد که رحیم را قبل از رفتن برای آخرین بار بوسیده بود.
((پسرم کجا می روی؟)) و رحیم گفته بود : ((سفر ،هر سفری که خدا بخواهد))
خداوند خواسته بود مسافر بهشت را زودتر ببیند ،با بدنی خونین و قلبی پر از عشق به امام خمینی(ره)
