رویدادهای روز دوازدهم

* فرمانداری نظامی بر اثر فشار مردم ، راهپیمایی و تظاهرات را برای سه روز آزاد اعلام کرد.

* انتشار خبر استعفای دکتر علی آبادی ، دومین عضو شورای سلطنت.

* روحانیون متحصن در دانشگاه،پس از ورود حضرت امام به میهن، با انتشار آخرین اعلامیه خود، به تحصن پایان دادند.

* آیت الله طالقانی و آیت الله بهشتی با دیدن استقبال بیش از حد انتظار، به امام پیشنهاد لغو برنامه بهشت زهرا را دادند، امام با آرامی پرسیدند:«ماشین کجاست؟ من قول داده ام که به بهشت زهرا بروم و می روم».

* کمیته استقبال ، به جزماشین،تعدادی موتورسوارمسلح را نیز برای حفاظت از جان امام آماده کرده بود.مسئول این گروه را بعدها «مسیح کردستان»لقب دادند، شهید محمد بروجردی فرمانده شجاع سپاه کردستان . بروجردی وبقیه گروه دربین ازدحام جمعیت جاماندند ونتوانستند با ماشین بروند. فقط محمدرضا طالقانی که روی بلیزر نشسته بود ، توانست با ماشین همراهی کند.

۱۲بهمن روز ورود امام خمينی به ايران

امام خمينی پس از ورود به فرودگاه و ايراد سخنرانی طبق برنامه‌ای که از قبل تنظيم شده بود عازم بهشت زهرا شد. امام خمينی در ميان استقبال گسترده مردم تهران در ساعت يک بعد از ظهر وارد قطعه ۱۷که مدفن شهدای انقلاب بود شد و سخنرانی خود را ايراد نمود

رویدادهای 12بهمن57

بازگشت امام خمينره به ميهن

 با انتشــار خبر بسته شــدن فرودگاهها، مردم خشمگين به خيابانها ريخته و با تحصن و شــعارهاي كوبنده، دولت بختيار را تحت فشار شديدي قرار دادند. سرانجام، تحصنها و تظاهرات عظيم مــردم، بختيار را مجبوركرد، فرودگاهها را بازكند. كاركنان اعتصابي تلويزيون اعالم كردند براي ضبط و پخش مستقيم مراسم آمادهاند. فرودگاه مهرآباد آماده استقبال از پرواز انقالب بود. روز 12 بهمن 1357، پرشكوهترين استقبال تاريخ ايران رقم خورد و هواپيماي ايرفرانس در حوالي ساعت 9 صبح در فرودگاه مهرآباد نشست و حضرت امام، با قلبي آرام و مطمئن پس از 14 سال هجرت، پا به خاك ميهن اسالمي گذاشتند. صدها خبرنگار و عكاس و فيلمبــردار به ثبت اين رويــداد تاريخي پرداختند. جمعيت استقبالكننده در طول 33 كيلومتر -از فرودگاه مهرآباد تا بهشــتزهرا كه مقصد بعدي امام بــود- بين 4 تا 6 ميليون نفر تخمين زده مي ً شد. امام از فرودگاه مستقيما به بهشتزهرا رفتند و ضمن اداي احترام به شهداي انقالب اسالمي، سخنراني تاريخي خود را در آنجا ايراد كردند. از روز ورود امــام تــا پيــروزي انقــاب در 22 بهمن و درهمپيچيده شــدن طومار رژيم پهلوي و 2500 سال استبداد شاهنشــاهي، ده روز تاريخي سپري شــد؛ ده روزي كه بعدها »دهه فجر انقالب اسالمي« نام گرفت.

رویدادهای 12بهمن57

• امام خميني پس از اقامه ي نماز در هواپيما، روي دو پتو با آرامش خوابيدند. اين در حالي بود كه همهي عالقمندان، دوستداران و نزديكان ايشان، نگران انجام اين پرواز بودند. خطر انهدام هواپيما و يا ربودن آن در آسمان چيزي بود كه همه را تا لحظهي فرود آن در فرودگاه تهران، نگران ساخته بود. حضرت امام در اولين ســخنراني خود در ميان انبوه اســتقبال • كنندگان مشتاق در بهشت زهرا، گفتند: »من وقتي چشمم به بعضي از اينها كه اوالد خودشــان را از دست دادهاند ميافتد، سنگينياي در دوشم پيدا ميشــود كه نميتوانم تاب بياورم. محمدرضا پهلوي فرار كرد و همه چيز ما را به باد داد. مملكت ما را خراب كرد و قبرستانهاي ما را آباد«. ايشان اضافه كردند: »مــن دولت تعيين مي‌کنم، من توي دهــن دولت ميزنم ... من به پشــتيباني اين ملت دولت تعيين ميكنم. من به ارتش يك نصيحت ميكنم و يك تشــكر ... ]ما[ ميخواهيم ارتش مستقل باشد. آقاي ارتشبد شما نميخواهيد؟ آقاي سرلشكر شما نميخواهيد مستقل باشيد؟ ... و اما تشكر ميكنم از قشرهايي كه متصل شدند به ملت«. در حالي كه مراســم ورود حضرت امام به طور مســتقيم از • تلويزيون پخش ميشد، نظاميان با يورش به اين سازمان از ادامه پخش آن ممانعت كردند. امام خميني در شب اول اقامت خود در مدرسه رفاه، طي سخناني • با اعضاي كميته استقبال، بر لزوم حفظ وحدت تأكيد نمودند. حضرت امــام طي بياناتي در فرودگاه تهــران گفتند: من از • عواطف طبقات مختلف ملت تشــكر ميكنم. عواطف ملت ايــران، بارگراني بر دوش من اســت كــه نميتوانم آن را جبرانكنم. ايشــان ضمن اشــاره به اينكه طرد شاه از كشور قدم اول پيروزي بود، همگان را به وحدت كلمه و ادامه مبارزه تا قطع كامل ريشههاي فساد ترغيب كردند. ايشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند. روحانيون متحصن در دانشــگاه، با انتشــار آخرين اعالميه • خود، به تحصن پايان دادند. آيتاهلل شريعتمداري طي تلگرافي ورود حضرت امام خميني • را تبريك گفت. در پي درخواست مجدد بختيار براي مالقات با حضرت امام، • ايشان گفتند: »مالقات با بختيار را، در صورت استعفاي وي ميپذيرم«. شاپور بختيار در آستانهي ورود امام پيامي انتشار داد. وي در • پيام خود مردم را نســبت به ادامهي اعتراضات و تظاهرات، ً خصوصا در روز ورود حضرت امام، تهديد كرد. خبرگزاري فرانسه: سخنگوي كاخ سفيد اعالم كرد سخنان • ضدآمريكايــي آيتاهلل خميني، تغييــري در موضع اياالت متحده در قبال ايران به وجود نياورده است. نيروي هوايي سيستمهاي محرمانه جنگندههاي اف-14 را • مخفي كرد. گفتني است كه يكي از وظايف ژنرال هايزر در ايران، انجام همين مأموريت بوده است. بانكهاي سوئيس گفتند كه پولهاي ايران را پس نميدهند. • يونايتد پــرس اعالم كرد قراردادهاي خريد اســلحه ايران از انگليس لغو شــد. مقامات لندن گفتنــد به علت لغو اين خريدها، انگليس معادل چهار ميليارد دلار بابت عدم فروش و بيكار شدن بيست هزار نفر، زيان خواهد ديد. • مردم ليبي به حمايت از انقالب اســامي مردم مســلمان ايران، در يك راهپيمايي بزرگ شركت كردند. • وزير انـــرژي وقت آمريكا اعالم كرد در صورت ادامه توقف صدور نفت ايران به امريكا، كشــورش مجبور به جيره بندي نفت خواهد شد. اوضاع ايران باعث ايجاد شديدترين بحران نفتي از زمان تحريم نفت توســط كشورهاي عربي در سال 1352 تاكنون شده است.

حاشیه جالب ورود امام خمینی به ایران +عکس

 زمانیکه هواپیمای حامل امام خمینی (ره) در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست همه منتظر بودند تا امام هر چه سریع تر پیاده شوند اما موضوعی مانع آن شده بود. 

به گزارش راسخون به نقل از فرهنگ نیوز ، درِ هواپیما که باز شد، آیت‌الله پسندیده، برادر بزرگ امام خمینی و شهید مطهری وارد هواپیما شدند تا با امام دیداری کنند و خوش‌آمدی بگویند.

حاج احمد خمینی، که در این پرواز همراه امام بود، در خاطرات خود نقل کرده است: «وقتی که هواپیما در فرودگاه به زمین نشست، حضرت آیت‌الله پسندیده وارد هواپیما شد و پس از سال‌ها دوری، با امام خمینی دیدار کرد و لحظاتی در کنار او به گفت‌وگو نشست. لحظه رفتن که فرا رسید، حضرت امام فرمودند آقا (آیت‌الله پسندیده) باید جلو بروند و من پشت سر ایشان می‌روم. عرض کردم: مردم چهارده سال است که انتظار این لحظه را می‌کشند، خبرنگاران و عکاسان داخلی و خارجی منتظرند تا این لحظه تاریخی را به تصویر بکشند. هرچه اصرار کردم فایده‌ای نداشت، سرانجام راهی به ذهنم رسید. به عموی بزرگوارم پیشنهاد دادم که ایشان با جمعی از همراهان امام که از پاریس آمده بودند از هواپیما پیاده شوند و به جمعیت حاضر در سالن استقبال بپیوندند و بعداً امام پیاده شوند. به همین ترتیب عمل شد و بالاخره امام حاضر نشد یکی از آداب معاشرت اسلامی را نادیده بگیرد و از برادر بزرگ خویش جلو بیفتد، ولو آنکه در چنین شرایطی استثنایی که میلیون‌ها چشم به آن دوخته است، قرار داشته باشد.»

به این ترتیب آیت‌الله پسندیده جلوتر از بقیه پیاده شده و پس از او امام، حاج احمد خمینی، شهید مطهری و سایر همراهان از پله‌های هواپیما پیاده ‌شدند.

اس ام اس 12 بهمن و بازگشت امام خمینی

عطیه ی الهی
وقتی بهمن پنجاه و هفت رسید، روزها به شتاب از پی آمدند و فرصتی برای تیرگی باقی نگذاشتند؛ چنان که شب ها فانوس فریادهای «الله اکبر» بر بام سرنوشت این ملت، درخششی دو چندان یافت. هنوز بهمن به نیمه ی خود نرسیده بود که فرشته ی موعود انقلاب در آسان خدایی کشور بال گشود و عطر کلامش جان فرزندان ملت را حیات دوباره ای بخشید. امام آمد و انقلاب به لبخند پیروزی دل سپرد و دهه ی فجر، شکوه جاودانه اش به رخ طاغوتیان کشید. خداوند متعال با دست های روح اللهی خود به یاری ما آمد. خورشید در جشنی بی غروب بربام روشن جهان ایستاده بود و تولد جمهوری گل محمدی را، نظاره می کرد.

هلهله ی پیروزی در گوش خانه ها و خیابان ها پیچید و عطر گلاب و صلوات، جان عاشقان را سرمست کرد و صمیمی ترین فصل زندگی ما در بهمن آغاز شد و در سایه سار خورشیدی ترین مرد قرن با بارگاه تفضل و رحمت الهی راه یافتیم و جشن روشن آزادی را به برکت این عطیه ی الهی، به تماشا ایستادیم.

خوش آمدى «روح الله»!
مى‌آيد؛ بر بام بلند آرزو و به جست‌وجوى شهيدانى كه مسيرش را با خون خويش مطهر كردند.
خانه‌هاى قلبمان، شانه‌هاى مهربان او را مى‌جويند تا در سايه خورشيدى‌اش، طعم خوش آزادى را بچشند.
اگرچه سيه مستان شب، با خنجر ظلم، سپيداران باغ را سر بريده‌اند، دست نوازش باغبانى چون روح خدا، نگاهى سبز را به درختان آرزوهاى‌مان باز مى‌گرداند.
خوش آمدى به وطن؛ پرسوختگان منتظرت، چشم‌انتظار دست نوازش تواند كه از بام بلند ديدار، بر خاطر مجروحشان بكشى، اى روح خدا!

طلوع فجر
اينك، برخيزيد اى شهيدان راه خدا؛ باغبان سبز عاطفه، براى دوباره روييدن دانه سرخ وجودتان، به ديدار آمده است. برخيزيد كه ذوالفقار عدالت، در دست فرزند على است! امروز، پرچم سه رنگ وطن، با نام سبز روح الله آغاز مى‌شود و با سپيدى صبح آزادى و سرخى خون عدالت خواهان، در مى‌آميزد تا بر قلّه‌هاى رفيع شرافت و صداقت سرزمينمان برافراشته شود. مبارك باد طلوع فجر، در گلزار وطن.

آن روز، پرنده آهنين، حامل فرشته‌اى بود كه بر فرودگاه چشمان منتظرانش مى‌نشست و جاده‌ها، شاخه شاخه گل در مسيرش مى‌ريختند تا باغبان بازگشته از سفر را استقبال كنند. گل‌ها، اشاره‌اى سرخ بود براى رسيدن او به بهشت زهرا؛ آنجا كه جوانان عاشق، قطعه به قطعه عشق خود را با نام و تاريخ شهادت، بر مزار پاكشان امضا كرده بودند.
... و سرانجام، روح خدا بر بلنداى سخن خويش، اشتياق ديدار را به اوج تماشا رساند. آن روز، زنگ اول مدرسه‌اى بود كه استاد عشق با درس «اللّه‌ اكبر»، تمام مسير را خلاصه مى‌كرد.