<<زد كه زد خوب كرد كه زد >>
هروقت روستایی ساده دلی بنشیند و «خیال پلو» بپزد و آرزوهای دور و دراز ببافد حاضران این مثل را می زنند.
می گویند یك روز زنی كه شغلش ماست فروشی بود، ظرفماستش را رو سرش گذاشته بود و برای فروختن به شهر می برد. در راه با خودشفكر كرد كه «ماست را می فروشم و از قیمت آن چند تا تخم مرغ میخرم. تخم مرغها را زیر مرغ همسایه میذارم تا جوجه بشه. جوجه ها كه مرغ شدند می فروشم واز قیمت آن گوسفند می خرم. كم كم گوسفندهام زیاد میشه، یك روز میان چوپونمن و چوپون كدخدا زد و خورد میشه كدخدا مرا میخواد و از من میپرسه : چراچوپون تو چوپون مرا زده؟
منم میگم : زد كه زدخوب كرد كه زد !» زن كه در عالم خیال بود همینطور كه گفت : «زد كه زد خوبكرد كه زد» سرش را تكان داد و ظرف ماستی از رو سرش به زمین افتاد و ماستها پخش زمین شد.
