ضمیر کلمه‌ای دستوری یا گرامری است که جانشین یک اسم یا عبارت اسمی می‌شود. ضمیرها انواع مختلفی دارند که مهمترین آنها عبارتند از: ضمایر فاعلی، مفعولی، ملکی، انعکاسی، اشاره‌ای، نامعین، نسبی و سؤالی که از این میان ضمایر فاعلی، مفعولی ملکی و انعکاسی جزو ضمایر شخصی به حساب می‌آیند.
ضمایر فاعلی
|
جمع
|
مفرد
|
|
|
we |
I |
اول شخص
|
|
you |
you |
دوم شخص
|
|
they |
he, she, it
|
سوم شخص
|
1- همه ضمایر شخصی (فاعلی، مفعولی و…) به استثناء it در مورد انسان به کار گرفته می‌شوند. (they هم می‌تواند به انسان و هم به اشیاء اشاره کند.)
2- ضمیر I همیشه بصورت بزرگ نوشته می‌شود، حتی اگر در وسط یک جمله بکار گرفته شود:
ضمایر مفعولی
|
فاعل |
→ |
مفعول |
|
I
|
→
|
me
|
|
you
|
→
|
you
|
|
he
|
→
|
him
|
|
she
|
→
|
her
|
|
it
|
→
|
it
|
|
we
|
→
|
us
|
|
they
|
→
|
them
|
اگر چه این ضمایر را ضمایر مفعولی می‌نامیم، اما آنها به جز در جای مفعول در هر جای دیگری هم می‌توانند قرار بگیرند، مثلاً بعد از فعل یا بعد از یک حرف اضافه:
-
Our teacher was angry with us. (معلممان از دست ما عصبانی بود.)
-
Give me a ring tomorrow. (فردا به من زنگ بزن.)
-
When he comes in, please tell him I phoned.
(هر وقت آمد، لطفاً به او بگویید که من زنگ زدم.)
-
I’m older than you. (من از تو بزرگترم.)
-
‘I’m hungry.’ ‘Me too.’ («من گرسنه‌ام.» «من هم همینطور.»)
هنگامیکه از ضمایر شخصی به همراه and استفاده می‌کنیم، مؤدبانه‌تر این است که ضمایر I و we را بعد از اسامی و ضمایر دیگر بکار ببریم:
you and I, my father and I, them and us
همچنین you را باید قبل از اسامی و ضمایر دیگر به کار برد:
you and your wife, you and her
