خراسان/ حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی در تفسیر آیه 172 سوره مبارکه بقره با این مضمون که: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از نعمت‌های پاکیزه‌ای که به شما روزی داده‌ایم بخورید و شکر خدا را به جای آورید. اگر فقط او را پرستش می‌کنید.» نکاتی را مطرح فرموده‌اند که در ادامه می‌خوانید:
1- خودسازی و زهد و تقوا، منافاتی با بهره‌گیری از طیّبات ندارد.
2- در مکتب اسلام، مادّیات مقدمه معنویات است.
3- اسلام در تغذیه، به بهداشت توجّه دارد.
4- قبل از تأمین زندگی مردم و محبت به آنان، توقعی نداشته باشید.
5- شکر، نشانه خداپرستی و توحید ناب است. اگر انسان رزق را نتیجه فکر اقتصادی، تلاش، مدیریّت، سرمایه و اعتبارات خود بداند، برای خداوند سهمی قائل نخواهد بود تا او را شکر کند.
6- شکر، نمونه روشن عبادت است.
7- شکر خداوند، واجب است.
8- خداپرست، آنچه را خدا حلال شمرده، از پیش خود حرام نمی‌کند.
برگرفته از «تفسیر نور»، ج 1، ص 262
