مبحث 113 طرح صالحین: «مدل زندگی اسلامی و غربی»

همه‌ی کارها را میشود برای خدا انجام داد؛ حتّی تلاش معاش را هم میشود برای خدا انجام داد و قصد الهی کرد.۱۳۹۴/۰۲/۰۶

بیانات در دیدار فرماندهان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی

یكی از مسائلی كه باید در خطبه های نماز جمعه مورد توجه جدی قرار گیرد، موضوع سبك زندگی و بحث های كاملاً مستند و زنده در این خصوص است.۱۳۹۲/۰۶/۱۸

دیدار ائمه‌ی جمعه‌ی سراسر کشور با رهبر انقلاب

هدایت قرآن را باید در زندگی خود حاكم كرد. ما بحمدالله هم قرآن را داریم، هم كلمات اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) را داریم؛ كه «انّی تارك فیكم الثِّقْلَیْن» یا «انّی تارك فیكم الثَّقَلَیْن»؛(۱) دو چیز گرانبها را در بین شما گذاشتم. هر دو بحمدالله در اختیار ما است؛ باید از اینها استفاده كنیم، جامعه را بر اساس اینها شكل دهیم.۱۳۹۲/۰۴/۱۹

بیانات رهبری در محفل انس با قرآن

غرب با برنامه های شبکه های ماهواره ای به شدت سعی در ترویج فرهنگ خودش به جای اسلام داره...چرا که اسلام به تدریج در حال فتح تمام سنگرهای غرب هست.

نمونه ش ازدواج سفید یا همخونه شدن دو نامحرم بدون ازدواج رسمی و تشکیل زندگی مشترک !!

یا می توان به از بین بردن اهمیت و نقش خانواده اشاره کرد..

که همه ی این ها متأسفانه ناشی از تغییر سبک زندگی هست

اختلاف ماهوی در تعریف از زندگی در فرهنگ غرب و نظام دینی

هرچند به صورت متفرقه در ضمن بحث قبلی به تفاوت دیدگاه‌ها اشاره شد؛ ولی شاید در شکل تفصیلی، بتوان تمام دیدگاه‌ها حول موضوع «زندگی» را ذیل دو دیدگاه کلی جمع‌آوری نمود که این دو دیدگاه کاملاً در تضاد و تقابل با همدیگر هستند؛ به طوری که اثبات و پذیرش یکی، ناخودآگاه، مساوی و ملازم با رد دیگری خواهد بود.

هر کسی، با واقعیت یا خیالی به زندگی خود معنی می‌بخشد؛ برای یک دانشجوی هیئتی، زندگی کسی که هیئت نمی‌رود بی‌معناست. دیگری نیز با موسیقی به زندگی خود معنا می‌بخشد... صورت زندگی کنونی ما، تنها شکل ممکن و بهترین شکل موجود برای زندگی نیست.

اندیشه­ها و نظرگاه­های دیگر بر حسب میزان برخورداری از شاخص‌های هر کدام از این دو دیدگاه با درجه‌ای از شدت و ضعف، به این دو دیدگاه دور و نزدیک می‌شوند، ولی آنچه که نقطه‌ی صفر و بیست در حوزه‌ی تئوری در مورد نگاه به زندگی است همین دو دیدگاه است که عبارت‌اند از:

1. جهان‌بینی مادی: جهان‌بینی مادی بر اساس نگرش نفی خدا و قیامت از جهان هستی شکل گرفته است. در این جهان‌بینی، تمام هستی در جهان مادی و طبیعی خلاصه شده است که هیچ آفریننده‌ی دارای شعور و ادراک، خارج از عالم ماده ندارد و هر چه هست، در همین عالم ماده است و چیزی به نام ماورای طبیعت و خداوند و عالم دیگر (قیامت و رستاخیز) وجود ندارد و وجود انسان در وجود مادی او خلاصه می‌شود که با مرگ از بین می‌رود یا تغییر به اجزای دیگر مادی می‌شود.

2. جهان‌بینی الهی: این جهان‌بینی مبتنی بر سه اصل است: 1) اعتقاد به خدای یگانه 2) اعتقاد به معاد و زندگی ابدی برای هر فردی از انسان در عالم آخرت 3) اعتقاد به بعثت پیامبران توسط خدا برای هدایت بشر به سوی کمال نهایی و سعادت دنیا و آخرت.

3-بازیچه و بی‌ارزش بودن زندگی مادی دنیوی: اگر دنیا ارزشی دارد، از آن حیث است که می‌تواند ابزاری باشد برای نیل به سعادت اخروی و زندگی واقعی وگرنه به سبب زوال‌پذیری و و توأم بودن آن با سختی‌ها و... ارزش واقعی ندارد و جز بازیچه‌ای موقتی برای کسانی که از خدا غافل شده‌اند نیست.

4-متأثر بودن خوشی و ناخوشی «زندگی» از عوامل غیرمادی: بر حسب جهان­بینی الهی، خوشی و ناخوشی دنیا صرفاً متأثر از بهره‌مندی یا فقدان امکانات مادی دنیوی نیست، بلکه اساساً خوشی و شیرینی زندگی در این دیدگاه تعریف دیگری دارد و عوامل فراهم‌کننده‌ی مجزایی برای آن تعریف شده است؛

5. پرهیز از دلبستگی و توجه افراطی به زندگی دنیوی: استفاده از مواهب مادی در حد نیاز نه تنها اشکالی ندارد، بلکه ضرورت و مقتضای تداوم حیات مادی است؛ ولی هرگونه دلبستگی و توجه افراطی بدان مورد نکوهش واقع شده است.

6-بهره­گیری بیش از حد کفاف، عامل تباهی زندگی: بر حسب جهان­بینی الهی، انسان در زندگی دنیایی مسافری بیش نیست که مقصدش زندگی آخرت است و زندگی دنیا، منزلگاه و مسافرخانه‌ی سر راهی اوست و ناگفته پیداست که راحتی هر مسافری در سبک‌بالی اوست.

مسلما همینطوره

و هرکس از خودش شروع کنه بایاری خداوند به زندگی ایده آل می رسیم

هر امری که بایستی با نام خداوند شروع کنیم و رضای الهی رو درش لحاظ کنیم

اینطوری زندگی رنگ خدایی می گیره 

کار بخش عمده زمان افراد را به خود اختصاص داده است.

آنچه در زندگی مدرن دارای اولویت اول است تولید درآمد و سرمایه بیشتر است و از این رو زن و مرد ساعات زیادی از شبانه روز خود را صرف تولید درآمد می نمایند و از این رو ساعات تعامل زن و مرد با یکدیگر در خانواده و با فرزندان به شدت تقلیل پیدا کرده است.

همچنین شیوه گذران اوقات فراغت نیز تغییر نموده است و بسیار فردی گردیده است.

سکونت گاه های سنتی که بر مبنای مدل ایرانی اسلامی تولید می شد تبدیل به آپارتمان ها کوچک شده و شهرهای با هویت ایرانی- اسلامی نیز به تبع آن تبدیل به کلان شهرها و شهرک های اقماری بی هویت تبدیل شده، یا در حال تبدیل است.

پوشش زنان و مردان ایرانی متاثر از پوشش های غرب تغییر شده است

و داشتن پوشش زنان غربي يعني داشتن پرستيژ اجتماعي همچنین استانداردهاي زيبايي را در افراد مخصوصا زنان تغيير یافته

و اين مسئله موجب شده است تا جراحي‌هاي زيبايي و مصرف مواد آرايشي افزايش پيدا كند.

روابط با نامحرم توسعه یافته است.

ارتباطات خانوادگی بر خلاف تاکید اسلام مبنی بر صله ارحام کاهش یافته است

و مسئولیت های اجتماعی افراد نیز در حال کاهش است.