حاکم شدن دولت واحد دینى و انقراض دولت هاى متعدّد

عـصـر مـهدوى ، عصر انقراض دولت ها و حکومت ها و جایگزینى یک حکومت دینى در سراسر جـهـان هـستى است . و این دولت تا قیامت به دست حضرت مهدى (عج ) و جانشینان وى تداوم مى یابد.

طـاغـوت هـا و حـکـومـت هـاى سـتـمـگـر کـه مـوجـب رعـب ، تـفـرقـه ، جهل ، نابودى حرث و نسل و در نتیجه نا امنى مى شدند، از بین مى روند و بساط سرکشى هـا، طـغـیـان ها و ظالمان که زمین را مالامال از جور و ستم کرده بودند (کما ملئت جورا) و همه دولت هـاى بـاطـل از صـحـنه گیتى برچیده مى شوند. و تنها یک حکومت به دست معصوم و صـالح تـریـن فـرد روى کـره زمـیـن بـا کـارگـزاران صـالح و خـداجـوى شکل مى گیرد.

امام باقر(ع ) در تفسیر آیه ((وَ قُل جاءَ الحَقّ وَ زَهَق الباطِلُ)) (اسراء: 81) فرمود:

اِذا قـامَ القـائم ذَهـَب دَولةُ البـاطِل .

هرگاه قائم آل محمد(ع ) قیام کند، دولت باطل نابود مى شود (و بستر نا امنى ها در جامعه از میان مى رود.

در دولت حـضـرت مـهـدى (ع ) اشـرار کـه عـامـل نـا امـنـى و تـرس و وحـشت هستند از بین مى رونـد، بـیـعـت هـیچ طاغوتى پذیرفته نمى شود، اهـل شـرق و غرب بر گرد حضرتش جمع مى شوند. و خـداونـد شـرق و غـرب را تـحـت سـیـطـره و مـالکـیـت و حـاکـمـیت آن حضرت و یارانش در مى آورد. مـردم بـه امـت واحـدى تـبـدیـل مـى شـونـد و در سـایـه اتـحـاد، هـمـزیـسـتى و زندگى آرام و لذت بخشى را مى گذرانند. همه مطیع امام و رهبر خویشند و بر آستان قانون الهى و قوانین اجتماعى سر مى سایند و به آن احترام مى نهند.

ایـن دولت کـریـمـه کـه بـر کـل جـهـان سـیـطـره دارد چـنـد ویـژگـى دارد از قبیل :

اوّلا: حکومت به دست کارگزارانى صالح و باتقوا اداره مى شود. قرآن مى فرماید: ((وَعَد اللّهُ الّذیـنَ آمـَنـوا مـِنـکـُم وَ عـَمـِلوا الّصالِحاتِ لَیَستَخلِفَنَّهُم فِى الاَرضِ)) (نور: 55)؛ و خداوند به کسانى از شما که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده اند وعده مى دهد که قطعا آنان را حکمران روى زمین خواهد کرد.

بـه عـبـارت دیـگـر، شـایـسـتـه سالارى است نه خویشاوند گرایى ، باند بازى و حزب گرایى .

به سخنى از علامه سیدهاشم حسینى بحرانى اشاره مى کنیم :

قـرآن کـریـم در بـیـش از صد و بیست آیه به این معنى اشاره کرده و اعلام مى کند که طبق اراده الهـى ، حـکـومـت سـتـم و حـاکمیت شیاطین به پایان خواهد رسید و بندگان صالح خدا حـکـومـت گـیـتـى را از آن خـود خـواهـنـد کـرد، تـا قـوانـیـن اسـلام را بـه طـور کامل اجرا کنند و سعادت افراد بشر - حتى حیوانات و تمام موجودات زمین - تضمین و تاءمین گردد و هدف نهایى از خلقت تحقق پذیرد.

ثـانـیـاً؛ عـدالت گـراسـت . ((یـَمـلاَهـا عَدلا کَما مُلئِت جورا))؛ زمـیـن را مـالامـال از عـدل مى کند همچنان که پر از ظلم و ستم شده بود. آن حضرت بساط ظلم و بى عدالتى را که از بسترهاى مهمّ ناامنى است ، بر مى چیند و سفره عدالت و عدالت خواهى را بـراى انـسانهاى عدالت جو در سراسر گیتى مى گستراند، چرا که برقرارى عدالت در زندگى اجتماعى هدف بنیادین خالق هستى است .

طـبـق آمـوزه هـاى دیـنـى ، رسـالت پـیـامـبـران الهـى اجـراى قـسـط و عدل در جامعه بوده است ؛ ((لِیقُوم النّاسُ بِالقِسط)) (حدید: 25)

از ایـن رو حـضـرت مـهـدى (ع ) شـهـد عـدالت را در کـام بـندگان خدا مى ریزد و از همین رو بـنـدگـان خـدا در سـایـه عـدالتـش در آرامـش و امـنـیـت کـامـل به سر خواهند برد و احدى احساس ظلم و ستم به خود نخواهد کرد.

ثالثا؛ امام (ع ) در قضاوت بر اساس علم خود (و نه بیّنه و شهود) و به روش داود(ع ) قـضـاوت مـى کـنـد. امـام صـادق (ع ) فـرمـود: وقـتـى قـائم آل مـحـمـد(ع ) قـیـام مى کند، همانند حضرت داود در بین مردم داورى مى کند، نیازى به بینّه (شـهـود عادل ) ندارد، خداوند به او الهام مى کند و به هر کس از آنچه پنهان کرده و انجام داده خبر مى دهد.

رابعا؛ ثروت و مال را درست به دست مردم مى رساند.

خـامـسـا؛ هـمـه انـسـان هـا در حـکومتش برابرند، در هر قاره ، با هر زبان ، نژاد و رنگ که باشند، عضو یک خانواده محسوب مى شوند و در کرامت انسان برابر شمرده مى شوند

هـمـچـنـان کـه پـیامبر(ص ) فرمود: عرب بر غیر عرب ، عجم بر عرب ، سرخ پوست بر سـیـاه پـوست ، و سیاه پوست را بر سرخ پوست فضیلتى نیست جز بر تقوا.

رسول خدا(ص ) از این ویژگى ها چنین خبر داد: ((مژده مى دهم شما را به مهدى ، او در امت من بـه هـنـگـام سـخـتـى هـا و اخـتـلاف هـا بـرانـگـیـخـتـه مـى شـود. پـس زمـیـن را از قـسـط و عـدل پـر مـى کـند، همانگونه که از جور و ظلم پر شده باشد، ساکنان زمین و آسمان از او راضـى مـى گـردنـد، مـال را در بـیـن مـردم بـه طور مساوى و برابر تقسیم مى کند و خدا دل هـاى امـت مـحـمـد(ص ) را از بـى نـیـازى پـر مـى کـنـد و عدل او ایشان را فرا مى گیرد.

رضایت ساکنان زمین و آسمان از حکومت حضرت مهدى (ع ) نشان از امنیت و آرامش آنان دارد.

کارکرد این عدالت محورى که اساس کار دولت حضرت مهدى (عج ) است و رضایت همه مردم را در پى دارد، موجب مى شود که زمینه ها و بسترهاى نا امنى در جامعه از بین برود.