مبحث 111 طرح صالحین: «جوانان و ازدواج»

وقتی صحبت از مشکلات جامعه به میان می‌آید باید دیدگاه دو بخش از جامعه‌شناسان یعنی جامعه‌شناسان عین‌گرا و جامعه‌شناسان ذهن‌گرا مورد مطالعه قرار گیرد. من به عنوان یک جامعه‌شناس عین‌گرا فکر می‌کنم بزرگ‌ترین بحرانی که کشور ما از نظر جامعه‌شناختی با آن دست به گریبان است، طرح سوال‌های جامعه‌شناختی بدون فکر کردن به راه‌حل‌هاست. در شرایطی که تمامی جوامع با مشکلات و مسائل فراوانی دست به گریبان هستند و خود آنها به این مسائل واقفند، دیگر طرح مساله به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را حل کند. مشکلاتی که هر جامعه با تصورات خود می‌تواند راه‌حل مناسبی برای آن برگزیند. این ماجرا را از سوی دیگری هم می‌توان مورد بررسی قرار داد. هر کدام از جامعه شناسان تخصص ویژه‌ای دارند، یکی آسیب‌شناس است، یکی جامعه‌شناسی تاریخی می‌داند،‌ یکی جامعه‌شناسی خانواده را در تخصص دارد و دیگری با جامعه‌شناسی سیاسی دست به گریبان است، هرکدام از این متخصصان امر باید بتوانند در حوزه تخصصی که دارند مشکلات آن حوزه را مورد بازبینی قرار دهند و برای آسیب مربوط به آن یک راه‌حل مناسب برگزینند. این همان مساله مهم مغفول مانده است. اما در یک نگاه کلی به جامعه می‌توان مشکلات آن را برشمرد، مشکلاتی که در تمام جوامع جریان دارد و تنها به جامعه ما محدود نمی‌شود. به عنوان مثال کدام جامعه است که با مشکل فقر، بیکاری، اعتیاد، قاچاق و خلاف روبه‌رو نباشد؟ ‌اما نوع رویارویی هر جامعه و متخصصان آن جامعه با مشکلات متفاوت است. عده‌ای می‌دانند که چگونه باید خم مشکلات اجتماعی را گرفت، حل معضل را به خوبی می‌شناسند و چاره‌اندیشی برای آنها کار سختی نیست. هر چند همیشه ساختن از خراب کردن دشوارتر است، اما وقتی راه ساختن را به درستی بشناسی می‌توانی بر تمام مشکلات فائق بیایی. مشکلاتی که جامعه ما را گریزی از آن نیست و جز با صرف وقت و زمان کافی نمی‌توان از پس مشکلات آن برآمد. موانع و مشکلات را باید هر کدام از متخصصان حوزه‌ها بشناسند، به جامعه معرفی کنند و در ادامه راهکارهای متناسب با آن بحران‌ها را نیز به خوبی بشناسند تا بتوانند از پس مصائب و مشکلاتی بربیایند که همه جوامع با آن مواجه هستند، اما رویارویی هر جامعه با آن متفاوت است.

آسیب‌های اجتماعی هریک به نوبه و اندازه خود برای جامعه زیان‌بار بوده و همواره افراد اجتماع از ناهنجاری‌های اجتماعی دچار زیان‌های معنوی و مادی می‌شوند. در کشور ما براساس مناطق جغرافیایی و فرهنگی و اطلس اجتماعی بسیاری از آسیب‌های اجتماعی مشترک و بعضی از آنها اختصاصی یا بیشتر در یک منطقه از کشور هستند. مهم‌ترین آسیب‌ کشور ما اعتیاد است؛ مخصوصا در حال حاضر که الگوی مصرف از مواد مخدر سنتی به مواد مخدر صنعتی و روانگردان‌ها تغییر یافته است و جامعه را با خطرات و چالش جدی مواجه ساخته است. اعتیاد هم خود زیان‌آور است و هم عوارض و آثار آن آسیب‌ساز هستند. بسیاری از طلاق‌ها و سرقت‌ها ناشی از وجود اعتیاد در زندگی است، حدود 25 درصد از قاتلان در لحظه ارتکاب جرم مواد مخدر مصرف کرده و در حالت توهم بوده‌اند، بنابراین اعتیاد و معتادان یکی از اصلی‌ترین آسیب‌های کشور بوده که باید در زمینه پیشگیری، اقدامات وسیع‌تر و جدی‌تر انجام شده و در زمینه مقابله و درمان نیز امکانات بهتر و ارزان‌تری در اختیار افراد قرار گیرد. کودکان خیابانی و حتی بخشی از کودکان رهیافت حدود 55 درصد از زندانیان هستند که در ارتباط مستقیم با اعتیاد و موادمخدرند، بنابراین ملاحظه می‌کنیم، عوارض زیان‌آور فرهنگی، اجتماعی، مادی و معنوی اعتیاد، تا چه اندازه خطرناک و گسترده است. دومین آسیب در جامعه ما که در جایگاه تهدید جدی برای خانواده‌هاست، طلاق و عوارض آن است. بیوه‌های جوانی که حداقل سن آنها 17 سال است، اخیرا در جامعه ملاحظه می‌شوند. طلاق هم خود آسیب است و هم بستر آسیب‌سازی جامعه. زنان بی‌سرپرست و سرپرست خانوار، کودکان بزهکار، دختران فراری، ازدواج‌های دوم نامناسب همه و همه ناهنجاری‌های مربوط به طلاق هستند. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که به دلیل آنکه در حال صنعتی شدن است و از طرفی با تحریم و بحران اقتصادی روبه‌رو است، با مشکلات بسیاری مواجه است. از طرفی کشور ما یک منطقه مهاجرپذیر است و به راحتی نمی‌توان اقوام مختلف را در آن دسته‌بندی کرد. در کشوری که در آن مردم با فرهنگ‌های مختلف زندگی می‌کنند، به ناچار شرایط اجتماعی و فرهنگی نیز دستخوش تغییرات فراوانی می‌شود. ما به طور کلی باید بدانیم قتل، اعتیاد، فقر جوامع و خلاف‌های متعدد در جامعه‌هایی که دارای چنین شکل جغرافیایی‌ای هستند و تنوع فرهنگی فراوان دارند تازگی ندارد و باید بتوان این مشکلات را تا حد ممکن کاهش داد. مشکلاتی که می‌تواند شرایط اجتماعی زندگی افراد را دچار بحران‌های عدیده کند. باید به فکر راه‌حل‌های اساسی و به فکر درمان بیماری‌های اجتماعی باشیم؛ بیماری‌هایی که باعث شده مردم کشور ما از ازدواج روگردان باشند، از موالید روگردان شوند و ترجیح دهند زندگی را به تنهایی بگذرانند. اما اگر بخواهیم به طلاق بپردازیم، بالطبع باید دنبال راه‌حل‌هایی برای کاهش این آسیب باشیم. گزینش مناسب، آموزش مهارت‌های زندگی ‌و مشاوره قبل از ازدواج اهرم‌های مناسب برای کاهش آمار طلاق هستند.

وقتی به معضلات مهم یک جامعه اشاره می‌شود، بحث از کلیشه‌های عادی فراتر می‌رود و ما با ماجرای گسترده‌تری طرف خواهیم شد. معضلات جوامع بر هیچ‌کس پوشیده نیست و اگر هر کدام از ما بخواهیم بنا به تخصص خودمان از مسائل و معضلات یک جامعه سخن به میان بیاوریم کار دشواری نخواهد بود، چرا که همه آن‌هایی که با جامعه خود آشنایی کافی و وافی داشته باشند می‌توانند به دغدغه‌ها و مشکلاتی بپردازند که جامعه‌شان را درگیر خودش کرده است. اما من فکر می‌کنم مسائل فراتر از این چیزها باشد. مشکل ما زمانی نمود پیدا می‌کند و قابل حل می‌شود که با خودمان روراست باشیم و بتوانیم بحران‌های اجتماعی را به خوبی بشناسیم. من فکر می‌کنم که ما جامعه‌شناسان به‌درستی جامعه خود را نفهمیده‌ایم‌. در واقع هنوز در معنای لغوی جامعه مانده‌ایم و متاسفانه با واژگانی که ترجمه می‌کنیم و دیگران به ما می‌دهند سردرگم‌تر از پیش می‌شویم. بسیاری از جامعه شناسان ما فرق فاحش میان اجتماع و جامعه را نمی‌دانند. اجتماع به هر گستره جمعی گفته می‌شود. ممکن است عده‌ای در بخشی از کشور اجتماع کنند اما جامعه را تشکیل ندهند. اجتماع یک همزیستی تلقی می‌شود که در واقع خصوصی و انحصاری است و تعریف آن با جامعه کاملا متفاوت است. اما جامعه  مهم‌ترین بخشی است که یک جامعه‌شناس باید وقت خود را برای مطالعه آن اختصاص دهد. جامعه با «اجتماع» متفاوت است و الزاماً در هر جا که مجموعه‌اى از نهادها وجود داشته باشد، جامعه پدید نمى‌آید و نیز جامعه خودبه‌خود از مجموع «اجتماع» حاصل نمى‌گردد. من مشکلات و مسائل ایرانی را سه‌بعدی تعریف کرده‌ام و می‌گویم مسائل ایران اجتماعی-جامعوی- جامعتی است. بحث جامعوی در واقع صفت را در بر می‌گیرد و جامعتی صفت کلان جامعه ماست. بگذارید با مثالی مساله را برای شما ساده کنم. خانواده بحث اجتماعی ماست، ‌جامعه مدنی بخش جامعوی مسائل ما را در بر می‌گیرد و جامعه صفت کلان جامعتی می‌شود، به‌زعم من باید مسائل را از خانه شروع کرد. فرد وقتی وارد جامعه بیرونی می‌شود مسائل وی جامعوی می‌شود و وقتی وارد نهادهای رسمی و دولتی می‌شود با بخش جامعتی ماجرا سر و کار دارد.
اگر ما همه این بخش‌ها را شناسایی کنیم به راحتی از پس حل مسائل هم بر خواهیم آمد. اما وقتی طرح مساله پیش می‌آید سعی می‌کنیم با گفتن مشکل اجتماعی همه چیز را حل کنیم، این در حالی است که باید بدانیم اگر مشکل در خانواده شکل بگیرد، نوع آن فرق می‌کند. اگر این مقوله‌ها را نشناسیم در حل مساله راه به جایی نخواهیم برد. با چسباندن واژه اجتماعی به هرچیزی نمی‌توان مسائل جامعه را حل کرد. در نتیجه ما هنوز اندر خم یک کوچه هستیم و متاسفانه جامعه‌شناسی ما کودکی است که هنوز زبان باز نکرده است و در واقع در تک کلمه‌ها باقی مانده است.

با سلام. این موضوع حل نمی شود مگر با همت عمومی و تلاش همگیر. این یک مسئله فرهنگی است که نیاز به صرف وقت دارد.

با سلام. این موضوع حل نمی شود مگر با همت عمومی و تلاش همگیر. این یک مسئله فرهنگی است که نیاز به صرف وقت دارد.

سلام. ممنون از مشارکت شما.

ولی به نظر شما چطور باید این مشکل و مشکلاتی از این قبیل رو حل کنیم.

بعضی از آداب و رسومی که الان در بین افراد رواج پیدا کرده نادرست هست. از کجا باید سبک زندگی رو عوض کرد؟ راهکاری دارید؟

سلام و ارادت

* نظر اسلام در مورد امر ازدواج چیست؟

ازدواج امری درست و سالم در جهت ارضای غرایز جنسی و عاطفی و روحی و... ست.

ازدواج بهترین راه برای بقای نسل می باشد

ازدواج هدیه ای از سوی باری تعالی به بندگان تسلیم شده ی خویش

* ازدواج در ادیان دیگر چه جایگاهی دارد؟

اطلاعات دقیقی در این باره ندارم

* آیات و احادیث در مورد ازدواج

ازدواج سنت من هست هرکس از سنت من روی گرداند از من نیست.برداشتی از حدیث پیامبر گرامی اسلام

برای جوانان و فرزندان و غلامان خود ازدواج فراهم نمایید اگه فقیرند من از فضل و کرم خودم غنی شون میکنم.برداشتی از کلام الله 

(البته دستنویس نوشتم)

* از نظر شما مشکلاتی که باعث تاخیر در امر ازدواج جوانان میشود چیست؟

توقع بیجای طرفین

غرب گرایی و مادی گرایی

بی اعتقادی و ناآشنایی با دستورات دین مبین اسلام

اخیرایکی ازرسومیکه رواج پیداکرده زوج هنوزباهم آشنانشدن درخواستگاریهازوجه بدون حجاب پیش زوج ظاهرمی شودواین چنین خونواده هاعقیده به حجاب ندارن ومعتقدندکه زوج خوب زوجه راببیندتاکم وکاستی ای نباشد،آیااگرزوج نپسندیدتکلیف بی حجابی زوجه این وسط چه می شود؟شمابااین نظرمخالفید.چرا؟دلیل دیگه ای دارین؟

ممکنه من خیلی ازحرفام شوخی باشه امااین دیگه نه واقعیته محضه ،نظرتون چیست؟
 

بسیاری از جوانان جویای ازدواج هستند، ساده هم می خواهند بگیرند ولی دیگران نمی گذارند و با فضولیهای بیجا و هزار و یک جور مانع تراشی زندگی را برایشان تلخ و سخت می کنند. ما خودمان وقتی می خواستیم ازدواج کنیم خیلی از دست این "دیگران" کشیدیم!

بزرگترهای بی عقل، فامیل فضول، عاقد فضول، محضردار فضول،... خلاصه هر کی هر کاری از دستش براومد انجام داد که ما نتونیم مثل آدم ازدواج کنیم. ولی خدا را شکر همه شون را خیط کردیم! به امید مراحل بعدی که دماغ همه شون را در ادامه ی یک زندگی معقول و عاشقانه و تربیت فرزندان صالح بسوزانیم. بلند بگو آمین!
 

برخی معتقدندکه قبل ازازدواج جهت آشنایی باطرف بریم توکافی شاپ یارستوران وچیزی بخوریم وصحبتامونوبکنیم نظرشمادراین موردچیست؟

آیابهترنیست همون رسوم قدیمی وسنتی یعنی فرستادن مادروخواهروبزرگان روبه خواستگاری نظرمونواعلام کنیم ؟چرافضای خونه وسنتهاروبرخی ازبین برده اند؟نظربدین:

سلام. تشکر از حضورتون در این مبحث

اول آمین.

خیلی از مشکلاتی که هنگام ازدواج، یا قبل و بعد از اون اتفاق میفته ناشی از همین دخالت های بیجاست.

به نظر شما راه اینکه انسان فقط خودش برای زندگیش تصمیم بگیره چیه؟

البته این نکته هم در نظر بگیرید که گاهی مواقع و در بعضی تصمیم گیریها چون همه در اجتماع زندگی میکنیم و گاها زندگیمون به اونها وابسته میشه بی تفاوت بودن به نظر دیگران سخت و ناممکن به نظر میرسه.

بعضی از ما از ترس حرف مردم روزانه کارهایی میکنیم که خودمون نسبت بهش رضایت کامل نداریم.

حرف مردم و دخالت مردم!

بدون صحبت اولیه پسر و دختر که نمیشه. بالاخره باید با افکار و سلایق هم آشنا بشن.

ولی خب آداب و رسوم آشنایی و مراسم خواستگاری طبق عرف هر شهر و منطقه انجام بشه.