نـادانـى و در پـى آن خـرافه پرستى ، از بسترهاى مهم ناامنى اجتماعى است . جوامعى که بـى دانـش و جـهـل در آنها بیشتر است ، ناامنى نیز افزون تر است . برخلاف جوامعى که مـردمـش دانـشـمـنـد و فـرهـیـخـتـه هـسـتـنـد. از ایـن رو در عـصـر مـهـدویـت جهل و نادانى از میان مى رود و علم و دانش به اوج خود مى رسد.
امام صادق (ع ) فرمود:
دانـش بـیـست و هفت حرف (دسته ، بخش ) است . تمامى آنچه پیامبران آوردند، دو حرف بیش نـبـود، و مـردم نـیـز بیش از دو حرف را نشناختند. آنگاه که قائم ما ظهور کند، بیست و پنج حرف دیگر را آشکار نموده و در بین مردم نشر مى دهد، و به آن دو حرف قبلى نیز ضمیمه شده به بیست و هفت حرف بالغ مى گردد.
امام باقر(ع ) فرمود:
... مـردم در زمـان قائم (عج ) از حکمت برخوردار مى شوند تا آنجا که زن در خانه اش به کتاب و سنت پیامبر(ص ) قضاوت مى کند.
فـراهم آمدنِ امنیت فردى و اجتماعى ، نهایت آرزوى حاکمان جوامع انسانى است . مردم در پناه امـنـیـت فـردى و اجـتماعى به رشد معنوى و مادى مى رسند و مى توانند از لحظات عمر خود بـهـتـریـن و بـیـشـتـریـن بـهـره را بـبـرنـد. مـؤ مـنـان بـا آرامـش بـه عـبـادت ، تـحصیل علم و خدمت رسانى مى ایستند و بزه کاران مجبور مى شوند آن جامعه را ترک کنند و یا توبه نموده به راه سعادت انسانى ـ الهى خود بازگردند.
ایجاد امنیت در جوامع ، وابسته به علل و عوامل چندى است که از مهم ترین آنها مى توان به حـاکـمـیـت دیـن خـدا، بـرچـیـده شـدن حـکـومـت هـاى مـتـعـدّد و ظـالم ، ایـجـاد حـکـومـت جـهـانى و عدل گستر، پیشرفت علم ، بالندگى عقل و رفاه فردى و اجتماعى اشاره کرد.
در حـکـومت مهدوى همه عوامل فوق پدید مى یابند و زمینه هاى ناامنى را بر مى چینند و جامه زیـبـاى امـنـیـت را در بـر جـامـعـه مـى کـنـند. بدیهى است در زمان انتظار و در نظام جمهورى اسـلامـى نـیز به هر میزان عوامل زمینه ساز امنیت فراهم آیند، جامعه ما به جامعه زمان ظهور حضرت ولى عصر، شباهت بیشترى پیدا خواهد کرد و چه بسا در سرعت بخشیدن به ظهور نیز مؤ ثر باشد
