همراهان راسخونی مطالب خودرا با توجه به (طرح "وقف، جوشش پایدار احسان") در قالب

جمله، شعر و متن ادبی با موضوع وقف در این تاپیک ارسال فرمایید

                                (بسم الله الرحمن الرحیم )

                             ((  وقف جوشش پایدار احسان ))

وقف را چون  چشمـــــــــه ای  دان پایدار        جوشش احسان و انقاق است یاران افتخار  

با قیــــات و الصالحــــــــــات است آشکار         وقف زیبــــــا مـــــــــی کند  کل دیــــــار  

نیک مـــــــردان  نیک زنـــــــــها  واقفند         مــــوج احســـــان دُر و گــــوهر  هر کنار

محــــــــو انــــــدوهی زقلبـــــی  بی قرار         وقف ها مشـــکل گشا  خــــوش اعتبــــــار

اصــــــــل ایثــار است هـــــر وقف متین          گل کنــــــد  فــــــــــردا  شود صد لاله زار

مستمنـــــــدان را پنــــــــاهی ســـــــاختن          می شود قصـــــر  وزیــــن  و گل عیــــار

می پسنـــــدم سنت است یــــــــاران دلیل          روز  آخـــــر  واقفــــــــان  را اعتبـــــــار

اهل نیکــــی واقفــــــــــانِ خاص و عام           وقفها بهــــر خـــــــدا  مهـــــــــــــر انتظار

مسجــــــد و بـــاغ و ســـــــــــرای دلپذیر          وقف کل مـــــــــال  الگـــــــــــو جان نثار

فقر زایـــــــــــــــل می شود با عطر وقف          مـــــــژده ی جنت  دهــــــــــد  گل آشکار

سایبانی چـــــــون درختــــــــــی در تموز           چتــــــــر رحمت بر ســــــــر ایل و تبار

حل مشـــــــــــــکل مــی شود در کل سال          مهــــــــــر و رحمت می رسد لیل و نهار

در مسیـــــــــر حـــــل فقر است این  قیبل          مژده ی مهـــــــــر است  و عشقی پایدار

بهــــــر فرهنگ و هنــــــر سر مایه است          سهـــــم دین  هم زین  گوهـر ها بی شمار

شاعر و نویسنده : منصور مقدم  جونقانی  18/9/1394

در وقف كردن لذتي است كه در جمع كردن مال نيست

 وقف كردن ، آزاد نمودن دارايي بيكار براي ايجاد ثروت است

نهال امروز وقف ، درخت تنومند فرداهاست براي آيندگان

اگر لحظه ای سر از خاک برگیری و به آسمان دل ببندی، گوشه ی چشمی از زیبایی بی نظیر جمع واقفان را نشانت می دهند. آن وقت است که واله وشیدا خواهی شد. جا دارد که دیگر میلی به ماندن نداشته باشی. تنها همان نیم نگاه بس است تا دل از انسان برباید و او را بیقرار رفتن و عروج کند. عجیب است تماشای آن سدره المنتهی، که خوبان عالم همه جمعند و مولای خویش را چون نگین دربر گرفته اند و جمالش را    نظاره گرند. چه لذتی می برند این خیل مستان که اینگونه گرد مقتدایشان جمع گشته اند. 

تماشای این صحنه هر صاحبدلی را بی قرار می کند. میخواهی بال بگشایی و بی درنگ خود را به خیل مستان برسانی. اما پرواز را از کجا باید شروع کرد؟ از کدام قلّه باید به طیران درآیی؟ کدامین سکو و منزل است که تو را به آن افق شورانگیز برساند؟

آن رندان مست از کدامین سبو جرعه ای سرکشیده اند که گرداگرد چنین نگینی حلقه زده اند؟ بین حلقه و نگین باید تناسب و شباهتی باشد تا در کنار هم جمع گردند. اگر نگین خیل واقفان امیرالمومنین است که تمام وجود خویش را وقف اسلام کرد، چرا حلقه نشینان کوی دوست چنین نباشند.آری، وقف راه اتصال به حلقه واقفانیست که نگینش شاه عالمین است. 

وقف سکوی عروجیست که ویژگی ماندگاریش، توانی به انسان می بخشد که تا ملکوت پیش رود. دوام آثار و پاداشش، مدام به مدد واقف می آید تا اوج و عروجش را به کمال برساند.

ثمره وقف کردن دوبال است که در عوض دوچشم عطایت می کنند. یکی را به خاطر چشم بستن از دنیا و دیگری را به خاطر چشم دوختن به عقبی. از یک سو باید از زنجیرهای تعلق آزاد گردی تا سبکبال گردی و از دیگر سو باید هدف و جهتی داشته باشی تا سرگردان نشوی. وقتی تعلقات مادی را از پای طلب بگشایی و تنها چشم به رضا و عطای محبوب بدوزی، پر پروازت می دهند تا به آسمان ها عروج کنی و جمال یار را به تماشا بنشینی  و آنجا دو رکعت عشق به مولای واقفان علی علیه السلام اقتدا کنی. و چه شیرین است این اقتدا.

بیشتر مردم با شنیدن کلمه وقف و واقف انسان های ثروتمند و نیکوکاری را تصور می کنند که بخشی از اموال شان را برای خدمت به افراد دیگر می بخشند، اما ممکن است که هیچگاه تصور نکنند که همه می توانند یکی از این واقفان باشند

تصور اینکه وقف کردن تنها از عهده ثروتمندان بر می آید و آنهایی که اموال چندانی ندارند، نمی توانند این سنت حسنه را به جا آورند، تصوری اشتباه است و باید دانست که موقوفات حتما نباید ساختمان و زمین باشد بلکه می توان با درآمد کم نیز به ائمه معصومین اقتدا کرد و جزء واقفان بود.

☆ وقف، زیباترین بخشش هاست ... بخششی تا به آسمان ... ☆

☆ وقف، لبخند افق و یادگاری ماندگار است ... ☆

وقف کردن بهترین و مطمئن ترین راه ارتباطی  آخرت با این دنیا

وقف جوشش جويبار جوانمردي و سخاوت از چشمه سارنوراني وجلا گرفته جان مؤمني است كه ازنور كرامت خداوند جليل جريان مي يابد.

وقف جاده ايست براي رسيدن به معبودكه مسيرآن ازطريق اختصاص آنچه ازتوان وهمتي كه به خلق داري ميگذرد.

به تاسی از مولاامیرالمومنین(ع) واقف شویم.

«وقف، حرکتی همیشگی برای زندکی ابدی»

«وقف، عشق به بی نهایت شدن»

«وقف، اکسیر جاودانگی»

«وقف، راز جاودانگی»

«وقف، سرّ جاودانگی»

«وقف، میراث جاودانگان»