زندگینامه امام حسن عسگری (ع):
نام: حسن بن علی.
كنیه: ابومحمد.
القاب: عسكرى، زكى، خالص، صامت، سراج، تقى و خاص (به امام حسن عسكرى(ع)، امام
على النقى(ع) و امام محمد تقى(ع)، ابن الرضا نیز گفته مىشد).
منصب: معصوم سیزدهم و امام یازدهم شیعیان.
تاریخ ولادت: هشتم ربیع الثانى سال 232هجرى.
همچنین چهارم و دهم ربیع الثانى نیز نقل شده است. در مورد سال تولد ایشان نیز برخى گفتهاند
كه 231 هجرى بوده است.
محل تولد: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى كنونى).
نسب پدرى: ابوالحسن، على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن
حسین بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: حُدیث، كه او را جدّه مىگفتند.
برخى نام او را سلیل و برخى دیگر، سوسن نقل كردهاند. این بانوى پاكیزه، كه در عصر خویش از
بهترین زنان عالم بوده و مفتخر به همسرى ذریه پیامبر اكرم(ص) است، در ولایت خویش پادشاه
زاده بود. امام هادى(ع) در شأن او فرمود: سلیل، دور از هر آفت، پلیدى و آلودگى است
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادى(ع)، در سال 254 تا سال 260هجرى،
نزدیك به شش سال.
تاریخ و سبب شهادت: هشتم ربیع الاول سال 260 هجرى، در سن 28 (یا 29) سالگى، به
وسیله زهرى كه معتمد عباسى به آن حضرت خورانید.
محلدفن: سامرا (درسرزمین عراقكنونى)، در جوار مرقد پدرش، امامهادى(ع).
همسر: نرجس (صیقل)
فرزند : ابوالقاسم، محمد بن حسن، صاحب الزمان(ع)
امام زمان(ع) تنها فرزند امام حسن عسكرى(ع) هستند. امام عسكرى(ع) تولد و زندگىِ تنها
فرزندش را بر بیگانگان پنهان نگه مىداشت تا از سوى دشمنان اهلبیت(ع) و مزدوران
خلیفهآسیبى به وى نرسد.
اصحاب ویاران:
1. احمد بن اسحاق اشعرى.
2. احمد بن محمد بن مطهر.
3. اسماعیل بن على نوبختى.
4. محمد بن صالح همدانى.
5. عثمان بن سعید عمروى.
6. محمد بن عثمان عمروى.
7. حفص بن عمرو عمروى.
8. ابوهاشم، داود بن قاسم جعفرى.
9. احمد بن ابراهیم بن اسماعیل.
10. احمد بن ادریس قمى.
در برخى منابع، تعداد اصحاب و یاران امام حسن عسكرى(ع) بیش از صد نفر ذكر شده است.
زمامداران معاصر:
1. متوكل عباسى (232 - 247ق)
2. منتصر عباسى (247 - 248ق)
3. مستعین عباسى (248 - 252ق)
4. معتز عباسى (252 - 255ق)
5. مهتدى عباسى (255 - 256ق)
6. معتمد عباسى (256 - 279ق)
از میان خلفاى مذكور، تنها منتصر عباسى، فرزند متوكل به امام هادى(ع)، امامحسن عسكرى(ع)
وعلویان و شیعیان آزارى نرساند و در ایام خلافت كوتاه مدت خویش احسان و خدمات شایانى به
آنان نمود كه در مقایسه با ستمكارىها و تعدیات سایر خلفاى عباسى ناچیز است.
رویدادهاى مهم:
1. وفات ابوجعفر، محمد بن على، برادر امام حسن عسكرى(ع) در سنین جوانى و تألّم شدید امام
(ع) در مرگ او.
2. مسمومیت و شهادت امام على النقى(ع)، پدر امام حسن عسكرى(ع)، در سال 254 هجرى،
به دست معتمد عباسى.
3. بازداشت و زندانى شدن مكرر امام حسن عسكرى(ع)، در دوران حكومت مستعین، معتز،
مهتدى و معتمد عباسى.
4. نفرین امام(ع) بر معتز عباسى، در زندان، و تأثیر آن در خلع معتز و كشته شدنش به دست
سرداران ترك.
5. حساسیت خلفاى بنىعباس، معاصر امامحسن عسكرى(ع)، دربارهتولد و زندگانىِ
حضرتمهدى منتظر(عج) و تلاش براى پیدا كردن و از بینبردن آنحضرت.
6. مسمومیت و شهادت امام حسن عسكرى(ع)، توسط معتمد عباسى، در سال 260 هجرى.
(1)
1.
مناقب آل ابى طالب، ج3، ص526؛ اثبات الهداة بالنصوص والمعجزات، ج3، ص435.
برگرفته شده از كتاب " خاندان عصمت علیهم السلام " تالیف سید تقى واردى
