آثار تسبيح حضرت زهرا(س)
امام صادق عليه السلام مى فرمايند:
دو برادر به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدند و عرض كردند:
ما مى خواهيم براى تجارت به شام برويم . به ما بياموزيد كه (براى محفوظ ماندن از خطرات ) چه
بگوييم .
حضرت فرمودند: وقتى به كاروانسرا رفتيد نماز عشا را به جاى آوريد و سپس هر كدام از شما
هنگامى كه به بستر خواب رفت ، تسبيح فاطمه زهرا عليهاالسلام را بگويد و بعد از آن آية
الكرسى را بخواند. در اين صورت تا صبح از هر شرى محفوظ خواهد بود.
در بين راه عده اى دزد آن ها را تعقيب كردند و وقتى آن دو به كاروانسرا وارد شدند، غلام خود را
مامور كردند كه برود و ببيند اين دو برادر در چه حالى به سر مى برند؛ خوابند يا بيدار. وقتى غلام
به آنان رسيد، دو برادر به بستر خواب رفتند و هر يك از آنها آية الكرسى و تسبيح فاطمه زهرا
عليهاالسلام را قرائت كرد و به دنبال آن (غلام ديد كه ) ناگاه در و ديوار آن دو را احاطه كرد. پس آن
غلام هر چه اطراف آنها را گشت جز دو ديوار چيزى نديد و به نزد دزدها بازگشت . آن ها به او
گفتند: خدا تو را ذليل كند! تو به ما دروغ گفتى ؛ بلكه ناتوانى كردى و ترسيدى ! آن گاه خودشان
برخاستند و نگاه كردند ؛ ولى آن ها نيز جز دو ديوار چيز ديگرى نديدند. سپس گرداگرد آن دو ديوار
قرار گرفتند ولى چيزى نشنيدند و كسى را نديدند. پس به جايگاه خود بازگشتند.
بعد از آن كه صبح شد دزدها به نزد آن دو برادر آمدند و گفتند: شما كجا بوديد؟
گفتند: ما همين جا بوديم و از جاى خود تكان نخورديم . دزدها گفتند: به خدا قسم كه ما آمديم و
جز دو ديوار چيزى نديديم . پس به ما بگوييد كه داستان شما از چه قرار است .
آن دو گفتند: ما به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله رفتيم و از او درخواست كرديم تا چيزى به ما
بياموزد. پس آن حضرت آية الكرسى و تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را به ما آموخت و ما
هم آن ها را گفتيم . دزدان گفتند: برويد كه به خدا قسم ، ما به دنبال شما نخواهيم آمد و با وجود
اين كلام (آية الكرسى و تسبيحات ) هيچ دزدى نمى تواند متعرض شما شود.