متن قرآن مجید همراه با ترجمه فارسی و انگلیسی

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 




 

و (يهود) از آنچه شياطين در عصر سليمان بر مردم ميخواندند پيروي کردند. سليمان هرگز (دست به سحر نيالود، و) کافر نشد، ولي شياطين کفر ورزيدند، و به مردم سحر آموختند. و (نيز يهود) از آنچه بر دو فرشته بابل (هاروت) و (ماروت)، نازل شد پيروي کردند. 
(آن دو، راه سحر کردن را، براي آشنايي با طرز ابطال آن، به مردم ياد ميدادند. و) به هيچ کس چيزي ياد نميدادند، مگر اينکه از پيش به او ميگفتند: ما وسيله آزمايشيم کافر نشو! (و از اين تعليمات، سوء استفاده نکن!) ولي آنها از آن دو فرشته، مطالبي را ميآموختند که بتوانند به وسيله آن، ميان مرد و همسرش جدايي بيفکنند، ولي هيچ گاه نميتوانند بدون اجازه خداوند، به انساني زيان برسانند. آنها قسمتهايي را فراميگرفتند که به آنان زيان ميرسانيد و نفعي نميداد. و مسلما ميدانستند هر کسي خريدار اين گونه متاع باشد، در آخرت بهره اي نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر ميدانستند! ( 102 )
و اگر آنها ايمان مي آوردند و پرهيزکاري پيشه ميکردند، پاداشي که نزد خداست ، براي آنان بهتر بود، اگر آگاهي داشتند! ( 103 ) 
اي افراد باايمان! (هنگامي که از پيغمبر تقاضاي مهلت براي درک آيات قرآن ميکنيد) نگوييد: (راعنا)، بلکه بگوييد: (انظرنا). (زيرا کلمه اول، هم به معني (ما را مهلت بده!)، و هم به معني (ما را تحميق کن!) ميباشد، و دستاويزي براي دشمنان است. ) و (آنچه به شما دستور داده ميشود) بشنويد! و براي کافران (و استهزاکنندگان) عذاب دردناکي است. ( 104 ) 
کافران اهل کتاب، و (همچنين) مشرکان، دوست ندارند که از سوي خداوند، خير و برکتي بر شما نازل گردد، در حالي که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد ، اختصاص ميدهد، و خداوند، صاحب فضل بزرگ است. ( 105 ) 

صفحه16

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 




 

و (يهود) از آنچه شياطين در عصر سليمان بر مردم ميخواندند پيروي کردند. سليمان هرگز (دست به سحر نيالود، و) کافر نشد، ولي شياطين کفر ورزيدند، و به مردم سحر آموختند. و (نيز يهود) از آنچه بر دو فرشته بابل (هاروت) و (ماروت)، نازل شد پيروي کردند. 
(آن دو، راه سحر کردن را، براي آشنايي با طرز ابطال آن، به مردم ياد ميدادند. و) به هيچ کس چيزي ياد نميدادند، مگر اينکه از پيش به او ميگفتند: ما وسيله آزمايشيم کافر نشو! (و از اين تعليمات، سوء استفاده نکن!) ولي آنها از آن دو فرشته، مطالبي را ميآموختند که بتوانند به وسيله آن، ميان مرد و همسرش جدايي بيفکنند، ولي هيچ گاه نميتوانند بدون اجازه خداوند، به انساني زيان برسانند. آنها قسمتهايي را فراميگرفتند که به آنان زيان ميرسانيد و نفعي نميداد. و مسلما ميدانستند هر کسي خريدار اين گونه متاع باشد، در آخرت بهره اي نخواهد داشت. و چه زشت و ناپسند بود آنچه خود را به آن فروختند، اگر ميدانستند! ( 102 )
و اگر آنها ايمان مي آوردند و پرهيزکاري پيشه ميکردند، پاداشي که نزد خداست ، براي آنان بهتر بود، اگر آگاهي داشتند! ( 103 ) 
اي افراد باايمان! (هنگامي که از پيغمبر تقاضاي مهلت براي درک آيات قرآن ميکنيد) نگوييد: (راعنا)، بلکه بگوييد: (انظرنا). (زيرا کلمه اول، هم به معني (ما را مهلت بده!)، و هم به معني (ما را تحميق کن!) ميباشد، و دستاويزي براي دشمنان است. ) و (آنچه به شما دستور داده ميشود) بشنويد! و براي کافران (و استهزاکنندگان) عذاب دردناکي است. ( 104 ) 
کافران اهل کتاب، و (همچنين) مشرکان، دوست ندارند که از سوي خداوند، خير و برکتي بر شما نازل گردد، در حالي که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد ، اختصاص ميدهد، و خداوند، صاحب فضل بزرگ است. ( 105 ) 

And follow that which the devils falsely related against the kingdom of Solomon. Solomon disbelieved not; but the devils disbelieved, teaching mankind magic and that which was revealed to the two angels in Babel, Harut and Marut.
Nor did they (the two angels) teach it to anyone till they had said: We are only a temptation, therefore disbelieve not (in the guidance of Allah). And from these two (angles) people learn that by which they cause division between man and wife; but they injure thereby no-one save by Allah's leave.
And they learn that which harmeth them and profiteth them not. And surely they do know that he who trafficketh therein will have no (happy) portion in the Hereafter; and surely evil is the price for which they sell their souls, if they but knew. ( 102 )
And if they had believed and kept from evil, a recompense from Allah would be better, if they only knew. ( 103 )
O ye who believe, say not (unto the Prophet): "Listen to us" but say "Look upon us," and be ye listeners. For disbelievers is a painful doom. ( 104 ) 
Neither those who disbelieve among the people of the Scripture nor the idolaters love that there should be sent down unto you any good thing from your Lord. But Allah chooseth for His mercy whom He will, and Allah is of Infinite Bounty. ( 105)k

سوره بقره در مدینه نازل شده و مشتمل بر دویست و هشتاد و شش آیه است 



۞ مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ( 106 ) 

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ( 107 )

أَمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْأَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۗ وَمَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ ( 108 ) 

وَدَّ كَثِيرٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُمْ مِنْ بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ ۖ فَاعْفُوا وَاصْفَحُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ( 109 )

وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ( 110 ) 

وَقَالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كَانَ هُودًا أَوْ نَصَارَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ( 111 ) 

بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ( 112 ) 

هر حکمي را نسخ کنيم، و يا نسخ آن را به تاخير اندازيم، بهتر از آن، يا همانند آن را ميآوريم. آيا نميدانستي که خداوند بر هر چيز توانا است؟! ( 106 )
آيا نميدانستي که حکومت آسمانها و زمين، از آن خداست؟! (و حق دارد هر گونه تغيير و تبديلي در احکام خود طبق مصالح بدهد؟!) و جز خدا، ولي و ياوري براي شما نيست. (و اوست که مصلحت شما را ميداند و تعيين ميکند). ( 107 ) 
آيا ميخواهيد از پيامبر خود، همان تقاضاي (نامعقولي را) بکنيد که پيش از اين، از موسي کردند؟! (و با اين بهانهجوييها، از ايمان آوردن سر باز زدند. ) کسي که کفر را به جاي ايمان بپذيرد، از راه مستقيم (عقل و فطرت) گمراه شده است. ( 108 ) 
بسياري از اهل کتاب، از روي حسد -که در وجود آنها ريشه دوانده- آرزو ميکردند شما را بعد از اسلام و ايمان، به حال کفر باز گردانند، با اينکه حق براي آنها کاملا روشن شده است. 
شما آنها را عفو کنيد و گذشت نماييد، تا خداوند فرمان خودش (فرمان جهاد) را بفرستد، خداوند بر هر چيزي تواناست. ( 109 )
و نماز را برپا داريد و زکات را ادا کنيد، و هر کار خيري را براي خود از پيش ميفرستيد، آن را نزد خدا (در سراي ديگر) خواهيد يافت، خداوند به اعمال شما بيناست. ( 110 ) 
آنها گفتند: (هيچ کس، جز يهود يا نصاري، هرگز داخل بهشت نخواهد شد.) اين آرزوي آنهاست! بگو: (اگر راست ميگوييد، دليل خود را (بر اين موضوع) بياوريد!) ( 111 )
آري، کسي که روي خود را تسليم خدا کند و نيکوکار باشد، پاداش او نزد پروردگارش ثابت است، نه ترسي بر آنهاست و نه غمگين ميشوند. (بنابر اين، بهشت خدا در انحصار هيچ گروهي نيست.) ( 112 ) 

Nothing of our revelation (even a single verse) do we abrogate or cause be forgotten, but we bring (in place) one better or the like thereof. Knowest thou not that Allah is Able to do all things? ( 106 ) 
Knowest thou not that it is Allah unto Whom belongeth the Sovereignty of the heavens and the earth; and ye have not, beside Allah, any guardian or helper? ( 107 )
Or would ye question your messenger as Moses was questioned aforetime? He who chooseth disbelief instead of faith, verily he hath gone astray from a plain road. ( 108 )
Many of the people of the Scripture long to make you disbelievers after your belief, through envy on their own account, after the truth hath become manifest unto them. Forgive and be indulgent (toward them) until Allah give command. Lo! Allah is Able to do all things. ( 109 )
Establish worship, and pay the poor-due; and whatever of good ye send before (you) for your souls, ye will find it with Allah. Lo! Allah is Seer of what ye do. ( 110 )
And they say: None entereth paradise unless he be a Jew or a Christian. These are their own desires. Say: Bring your proof (of what ye state) if ye are truthful. ( 111 )
Nay, but whosoever surrendereth his purpose to Allah while doing good, his reward is with his Lord; and there shall no fear come upon them neither shall they grieve. ( 112 ) k





 

يهوديان گفتند: مسيحيان هيچ موقعيتي (نزد خدا) ندارند)، و مسيحيان نيز گفتند: (يهوديان هيچ موقعيتي ندارند (و بر باطلند)، در حالي که هر دو دسته، کتاب آسماني را ميخوانند (و بايد از اين گونه تعصبها برکنار باشند) افراد نادان (ديگر، همچون مشرکان) نيز، سخني همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قيامت، در باره آنچه در آن اختلاف داشتند، داوري ميکند. ( 113 ) 
کيست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگيري کرد و سعي در ويراني آنها نمود؟! شايسته نيست آنان، جز با ترس و وحشت، وارد اين (کانونهاي عبادت) شوند.بهره آنها در دنيا (فقط) رسوايي است و در سراي ديگر، عذاب عظيم (الهي)! (114)
مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنيد، خدا آنجاست! خداوند بي نياز و داناست! ( 115 )
و (يهود و نصاري و مشرکان) گفتند: (خداوند، فرزندي براي خود انتخاب کرده است)! -منزه است او - بلکه آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، و همه در برابر او خاضعند! ( 116 )
هستي بخش آسمانها و زمين اوست ! و هنگامي که فرمان وجود چيزي را صادر کند ، تنها ميگويد: ( موجود باش! ) و آن ، فوري موجود ميشود. ( 117 ) 
افراد ناآگاه گفتند: (چرا خدا با ما سخن نميگويد؟! و يا چرا آيه و نشانه اي براي خود ما نمي آيد؟!) پيشينيان آنها نيز، همين گونه سخن ميگفتند، دلها و افکارشان مشابه يکديگر است، ولي ما (به اندازه کافي) آيات و نشانه ها را براي اهل يقين (و حقيقت جويان) روشن ساخته ايم. ( 118 )
ما تو را به حق ، براي بشارت و بيم دادن مردم جهان فرستاديم ، و تو مسئول (گمراهي) دوزخيان ( پس از ابلاغ رسالت) نيستي!( 119 ) 

وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَىٰ عَلَىٰ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَىٰ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ( 113 )

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ( 114 ) 

وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ( 115 ) 

وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ ( 116 ) 

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ( 117 ) 

وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ( 118 )

إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۖ وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ ( 119 ) 

وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَىٰ عَلَىٰ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَىٰ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ( 113 )

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا ۚ أُولَٰئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوهَا إِلَّا خَائِفِينَ ۚ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ ( 114 ) 

وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ( 115 ) 

وَقَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ بَلْ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ ( 116 ) 

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ ( 117 ) 

وَقَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا اللَّهُ أَوْ تَأْتِينَا آيَةٌ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ ( 118 )

إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِيرًا وَنَذِيرًا ۖ وَلَا تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِيمِ ( 119 ) 

يهوديان گفتند: مسيحيان هيچ موقعيتي (نزد خدا) ندارند)، و مسيحيان نيز گفتند: (يهوديان هيچ موقعيتي ندارند (و بر باطلند)، در حالي که هر دو دسته، کتاب آسماني را ميخوانند (و بايد از اين گونه تعصبها برکنار باشند) افراد نادان (ديگر، همچون مشرکان) نيز، سخني همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قيامت، در باره آنچه در آن اختلاف داشتند، داوري ميکند. ( 113 ) 
کيست ستمکارتر از آن کس که از بردن نام خدا در مساجد او جلوگيري کرد و سعي در ويراني آنها نمود؟! شايسته نيست آنان، جز با ترس و وحشت، وارد اين (کانونهاي عبادت) شوند.بهره آنها در دنيا (فقط) رسوايي است و در سراي ديگر، عذاب عظيم (الهي)! (114)
مشرق و مغرب، از آن خداست! و به هر سو رو کنيد، خدا آنجاست! خداوند بي نياز و داناست! ( 115 )
و (يهود و نصاري و مشرکان) گفتند: (خداوند، فرزندي براي خود انتخاب کرده است)! -منزه است او - بلکه آنچه در آسمانها و زمين است، از آن اوست، و همه در برابر او خاضعند! ( 116 )
هستي بخش آسمانها و زمين اوست ! و هنگامي که فرمان وجود چيزي را صادر کند ، تنها ميگويد: ( موجود باش! ) و آن ، فوري موجود ميشود. ( 117 ) 
افراد ناآگاه گفتند: (چرا خدا با ما سخن نميگويد؟! و يا چرا آيه و نشانه اي براي خود ما نمي آيد؟!) پيشينيان آنها نيز، همين گونه سخن ميگفتند، دلها و افکارشان مشابه يکديگر است، ولي ما (به اندازه کافي) آيات و نشانه ها را براي اهل يقين (و حقيقت جويان) روشن ساخته ايم. ( 118 )
ما تو را به حق ، براي بشارت و بيم دادن مردم جهان فرستاديم ، و تو مسئول (گمراهي) دوزخيان ( پس از ابلاغ رسالت) نيستي!( 119 )